29 สิงหาคม 2548 21:51 น.
BongNothMaRu
สุดขอบฟ้า อยู่แห่งไหน ไม่สำคัญ
เพียงสิ่งนั้น ที่ใจฉัน นั้นโหยหา
คือมีเธอ อยู่ตรงนี้ ไม่ไกลตา
ปรารถนา สิ่งอื่นใด ไม่สำคัญ
สุดขอบฟ้า มันสิ้นสุด ตรงไหนนั้น
คำตอบมัน ไม่สำคัญ สำหรับฉัน
เพียงสิ่งเดียว ที่ต้องการ ในทุกวัน
คือมีเธอ เคียงข้างกัน เท่านั้นพอ
โปรดอย่าถาม ว่ารักเธอ สักแค่ไหน
ให้รู้ไว้ สุดผืนฟ้า ไม่อาจเทียบ
ไม่อาจมี ในสิ่งใหน ไม่อาจเปรียบ
ไม่อาจเทียบ ได้เทียมเท่า ที่ฉันมี
ไม่อาจมี คำพูดใด มาบรรยาย
กับความรัก ที่มากมาย ภายในนั้
คำว่ารัก คงน้อยไป กับคนดี
ที่ฉันมี มากกว่านี้ นับหมื่นพัน
เพราะไม่มี คำคำไหน มาบรรยาย
สิ่งมากมาย เยอะแค่ไหน ไม่อาจซึ้ง
แต่คงมี แค่คำนี้ เพียงคำหนึ่ง
แทนคำซึ้ง ทั้งหมดใจ ฉันรักเธอ
25 สิงหาคม 2548 09:52 น.
BongNothMaRu
วันเหนื่อยๆเมื่อยล้าพาให้เหงา
อยากก๊งเหล้ากับสหายคลายความเหงา
แต่เรื่องเรียนก็สำคัญสำหรับเรา
หากหายไปก๊งเหล้าแม่รู้เดี๊ยวเอาตาย
เรียนใกล้จบแล้วนะอีกแค่เดือน
เหล้าเพื่อนๆก็เริ่มหางานทำ
บ้างเรียนต่อ บ้างทำงาน บางคนซ้ำ
ได้โควต้าเรียนซ้ำปี 4 เอย
วันนี้มาเรียนเพียรศึกษา
แต่ถว่าครูหายหน้าไม่มาสอน
ไม่รู้จะทำอะไรได้แต่นั่งๆนอนๆ
รอครูมาสอน เลยเขียนเป็นกลอน มาบรรยาย
เพื่อนๆก็ยังมากันไม่ครบ
น่าบัดซบ มันกินเหล้า ไม่เข้าเรียน
ไอ้เราหนอก็อุตสาห์จะพากเพียร
อยากจะเรียน แต่ก็ไม่ได้เรียน ซักกะที
รู้อย่างนี้ไปก๊งเหล้ากับเหล่าเพื่อน
ให้ลืมเลือนความเหงาความเหนื่อยล้า
ก๊งเหล้าแล้วหลับหยุดสมองพักสายตา
ค่อยตื่นอีกทีวันถัดมาน่าจะดี ฮาๆๆๆ
คิดถึงคนบ้านกลอนนี้จริงจริง
คิดถึงทุกสิ่งที่ผ่านมาในครานั้น
คิดถึงคนหลายคนที่เคยมี คำว่าผูกพัน
อยากกลับมาเหมือนวันก่อนๆนั้น นั่นอีกที
คงทำไม่ได้เพราะคงไม่มีเวลา
ทำแต่งานส่งจารย์งานบานเบอะ
งานที่ส่งต้องสวยงามห้ามเลอะเทอะ
ไม่งั้นอาจโดน เชอะ ไม่สนใจ
โอ้โอ๋ ได้เวลาไปเรียนแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วแว้มมาจากเพื่อนฝูง
กุญแจเปิดห้องแล้ว
ไปเรียนดีกว่า
บายๆๆ
18 สิงหาคม 2548 20:39 น.
BongNothMaRu
อาจไม่ใช่ คนคนนั้น ที่สำคัญ
แต่ก็เป็น คนคนนั้น ที่รักเธอ
ก็เป็นเพียง คนคนหนึ่ง ในมุมเบลอ
เป็นเพียง คนคนหนึ่ง ที่เธอ ไม่เคยมอง
ก็เป้นเพียง คนคนหนึ่ง ซึ่งไกลห่าง
ที่เธอไม่เคย กล้าวอ้าง ในยามเหงา
อยู่คนเดียว ไร้เรื่องราว คำว่าเรา
มีแต่โลกของ เธอกับเขา เท่านั้นเอง
ก้เป้นใคน คนคนหนึ่ง ซึ่งมืดมิด
ไม่อาจจะ ใกล้ชิด สนิทได้
ก็เป็นเพียง คนคนหนึ่ง ซึ่งเธอ ไม่สนใจ
เพียงคนที่ แอบยกใจ ให้ไป เพียงฝ่ายเดียว
เป็นลิขิต ของฟากฟ้า ที่สร้างมา
ให้ฉัน เป็นคน ที่เหว่ว้า น้ำตาไหล
ไม่มีสิทธิ์ จะได้รับ ความรัก จากใครใคร
เป็นคนที่ฟ้า ส่งลงมา ให้เดียวดาย
ได้แต่มอง เธออยู่ แค่เพียงนี้
ไม่อาจมี ในวจี ที่ปลี่ใจ
ทำได้เพียงนี้ แค่เก็บมันไว้
ให้รับรู้ได้ แค่ใจกับตัวเรา
5 สิงหาคม 2548 21:39 น.
BongNothMaRu
สวัสดีครับ ความคิดถึง ซึ่งถามหา
สวัสดีจ๊ะ ความปรารถนา ที่โหยร้อง
สวัสดีนะ ความสมหวัง ดั่งใจปอง
ลาก่อนนะ ความหม่นหมอง ลอยล่องไป
ก้าวเดินรับวันใหม่ที่สดใส
ลาก่อนวันร้ายร้ายในครานั้น
ตัดขาดแล้ว วันนี้ ความผูกพัน
สิ่งที่เคยทำให้ฉัน นั้นทุกข์ทน
***** เฮ่อๆๆ แวะมาขีดๆเขียนๆ ไรเล่นหน่อยนึง *****
***** หายไปซะนาน คิดถึง คนบ้านนนี้จังเลยย *****
กับความหลัง ฝังใจ ในวันเก่า
ที่แผดเผา ทำร้ายเรา เนิ่นนานมา
กับความหลัง ภาพอดีต คราบน้ำตา
พอทีนะ หมดความหมาย ไปเสียที
**** เฮ่า โลงอกโล่งใจ ยังไงบอกไม่ถูก ****
**** รู้สึกสบายใจ เลยมาเขยนอะไรๆ ****
**** คงไม่วุ่นวายใครๆ หรอกใช่ไหม ****
**** ถ้าหากกวนตาก็ขออภัย ไม่มีอะไร ****
**** แค่อยากทักทาย ใครๆ หลายๆๆคน ****
Lovers
0 คน เลิฟBongNothMaRu
หน้าส่วนตัว
1346
