2 เมษายน 2548 13:59 น.
BongNothMaRu
ทะเลยามนี้ดูเงียบเหงา
ยากจะเดาความรู้สึกลึกลึกได้
ก็คงเหมือนชีวิตและจิตใจ
บ้างครั้งต้องแจ่มใสทั้งเศร้าตรม
ทะเลเงียบไร้คลื่อนลื่นซัดสาด
ดาวเกลื่อนกลาดท้องฟ้าพาแจ่มใส
ทุกคนเฝ้าแต่มองรอบๆกาย
มีใครบ้างสนใจห่วงใยฉัน
แม้คนดีที่หนึ่งในหัวใจ
เมื่อเขามาเปลี่ยนไปใจยังเฉย
ใครเล่าเอ๋ยจะเข้าใจว่ารอยยิ้มที่มีให้
ฉันเอาไว้กลบลบแผลใจให้ตัวเอง
1 เมษายน 2548 12:51 น.
BongNothMaRu
นอนหลับไปแล้วฝันหวาน
ดีกว่าตื่นมาทรมานอยู่อย่างนี้
หลับไปฝันว่ามีเธอเคียงข้างทุกนาที
ดีกว่าตื่นมาพบเธอคนดีอยู่กับใคร
อยากหลับอยู่อย่างนี้ไม่อยากตื่น
อยากโอบกอดเธอในค่ำคืนแห่งความฝัน
พร่ำรำพันคำรักเธอชั่วนิรันดร์
ไม่อยากตื่นจากความฝันเลยจริงจริง
เพราะตื่นมาตัวฉันนั้นก็เหงา
ก็เธออยู่กับเขาไม่ใช่ฉัน
เธอกับเขาสองคนนั้นรักกัน
ส่วนตัวฉันก็แค่ฝัน เท่านั้นเอง