16 เมษายน 2548 16:10 น.
BongNothMaRu
ในวันนี้ที่เธอฉันนั้นไกลห่าง
อยู่ไปต่างในที่มีแต่เหงา
นั่งมองอยู่ดูรูปถ่ายของสองเรา
ใจยิ่งเหงาคละเคล้าความคิดถึง
เธอต้องเดินไปตามทางของเธอ
ฉั้นั่นเหรอก็เหมือนเธอทำเช่นนั้น
เพราะต่างคนต่างก็มีหน้าที่ ที่ผูกพัน
มีอนาคตที่ต้องทำเพื่อวันที่งดงาม
ในวันนี้อยู่ห่างไกลเพียงกายกั้น
แต่ใจนั้นสื่อถึงกันไม่ห่างหาย
ตัวอยู่ไกลแต่หัวใจแนบชิดกาย
ตัวเดียวดายแต่หัวใจยังคู่เคียง
สักวันหนาสักวันสักวันหนึ่ง
คงจะถึงวันที่เราสุขสันต์
มีโอกาศปะพบสบตากัน
แต่จะนานเท่าไหร่นั้นฉันไม่รู้เลย
แต่ถว่าจะรอเธออยู่ทุกคืนวัน
รอวันนั้นวันที่ฉันเฝ้าฝันหา
แม้จะนานเดือนเลยผ่านกาลเวลา
ปรารถนาแห่งหัวใจไม่เปลี่ยนแปลง
13 เมษายน 2548 16:39 น.
BongNothMaRu
When I saw you for the first time
I knew you were the one
You didnt say a word to me
but love was in the air
When you held my hand
pulled me into your world
from then all of my life
has changed for you
now I never feel lonely again
coz youre in my life
Love, how can I explain to you
the way I feel inside
when I think of you
I thank you for everything that you showed me
Dont you ever forget that I love you
Love, I know that someday will soon
youll be right next to me
Holding me so tight
so Ill always be yours
although we cant be
together now
remember I am here for you
when I know youre there for me
Whenever I long to be with you
I just close my eyes and pretend youre here
I see you I touch you I feel you
I will
nothing can ever change
what I feel inside
How long must I be far away from you
I dont know dear but
I know we are one
13 เมษายน 2548 15:55 น.
BongNothMaRu
ไม่อยากให้เธอรู้ว่าฉันคิดอย่างไร
ไม่อยากให้เธอเห็นว่าฉันเป็นแบบไหน
ไม่อยากให้เธอรู้ถึงความในใจ
ไม่อยากให้เธอรู้ว่าใจมันรักเธอ
ไม่อยากบอกไม่อยากพูดอะไรไป
ไม่อยากบอกเก็บในใจไว้อย่างนั้น
ไม่อยากบอกแค่ได้มองก็แล้วกัน
ไม่อยากบอกแค่ให้ฉันแอบรักเธอ
ไม่อยากได้ความรักจากเธอนั้น
ไม่อยากได้ไม่เอาไม่สำคัญ
ไม่อยากได้ไม่อยากเดินคู่กัน
ไม่อยากได้ได้แค่ฝันเท่านั้นพอ
ขอแค่มองตรงนี้ที่ห่างห่าง
ขอแค่บางเวลาท้อขอแค่เห็น
ขอแค่แอบมองไม่หนักหนาไม่ยากเย็น
ขอแค่นี้แค่ที่เป็นก็สุขใจ
รู้ตัวดีว่าฉันมันต้อยต่ำ
รู้ตัวดีว่าฉันอ้วนดำสักแค่ไหน
รู้ตัวดีแค่ได้มองก็บุญแล้วหัวใจ
รู้ตัวดีว่ายังห่างไกล ไกลเหลือเกิน
12 เมษายน 2548 21:47 น.
BongNothMaRu
ในตอนนี้มีแต่แค่ความเศร้า
กับตัวเราเศร้าใจไร้เรียมคู่
เจ้าอยู่ไหนหนใดใคร่อยากรู้
เฝ้ารออยู่อยู่รอเธอเสมอไป
วันเดียวดายกายเหงาเศร้าใจเหลือ
กับคอเสื้อเปลื้อนน้ำตาคราโศกสรร
ต้องทนทุกโศกเศร้าเราจากกัน
เพราะเหตุนั้นฉันจึงไม่มีใคร
อยากให้เธอกลับมาจะได้ไหม
สงสารใจใครคนนี้ที่รักบ้าง
แค่เพียงครั้งรั้งดึงความอ้างว้าง
ให้เบาบางและช่วยสร้างกำลังใจ
แต่คงไม่มีวันเฉกเช่นนั้น
หัวใจฉันมันรู้ดีสิ่งนี้แล้ว
ไม่มีวันสิ้นไรในวี่แวว
เพราะเธอจากไปแล้ว จากไป ไม่หวนคืน
10 เมษายน 2548 19:59 น.
BongNothMaRu
อาจไม่ใช่คนที่เธอรัก
เป็นได้เพียงคนที่ทายทักตอนเจอหน้า
ไม่ใช่คนที่เธอสนใจในสายตา
แค่ได้เป็นคนที่รักเธอทุกเวลาก็พอใจ
แม้ไม่อาจเป้นได้คนคนนั้น
ก็คงไม่สำคัญหรอกคิดว่า
เพียงได้มองดูเธอเป็นเงาบนสายตา
แค่นี้ก็สุขหนักหนาแล้วใจ