7 เมษายน 2548 08:54 น.
BongNothMaRu
คงเป็นได้เพียงแค่นี้จริงๆ
ที่ทำไปทุกสิ่งไม่ส่งผล
ยิ่งทำมากยิ่งสับสนยิ่งวกวน
ยิ่งทำไปยิ่งทุกข์ทนทรมาน
เธอไม่เคยจะสนใจในตัวฉัน
สิ่งที่ทำไปมันก็แค่นั้น
เธอไม่เคยซาบซึ้งถึงความผูกพัน
เพราะเธอไม่เคยมีฉันในหัวใจ
เป็นได้เพียงเพื่อนที่เธอรู้สึก
ไม่มีวันลึกซึ้งไปกว่านี้
เธอหายใจเข้าออกเป็นเขาทุกนาที
ส่วนฉันคนนี้คงเป็นคนที่ เธอลืมไป
เฮ้อ คิดแล้วเศร้า คิดแล้วท้อ
ทำไม่หนอคุณเธอไม่เคยเห็น
สิ่งที่ฉันทำและสิ่งที่ฉันเป็น
ช่างยากเย็นจริงหนอ ความรักเอย
เฮ้อ ยิ่งคิดก้อยิ่งเศร้า
นี่เรามันไม่เอาไหน
เห็นอยู่ตรงหน้า แต่ไม่มีปัญญาคว้าเอาไว้
ดันปล่อยให้หลุดมือไป เฮ้อเศร้า
บทนี้ไม่ใช่กลอนเน้อ
5 เมษายน 2548 08:43 น.
BongNothMaRu
เหมือนเป็นคนโง่คนหนึ่ง
ที่กลายเป็นที่พึ่งยามเธอเหนื่อยล้า
พอมีแรงก็ไร้ภาพฉันในสายตา
เที่ยวเสาะหาความรักอยู่ร่ำไป
เป็นเพียงหัวหลักหัวตอ
ใช้ยึดเหนี่ยวยามเธอท้อและร้องไห้
พอหมดคราบน้ำตาเธอก็ไป
ไม่เคยรับรู้ว่าตอไม้ก็เจ็บเป็น
4 เมษายน 2548 20:17 น.
BongNothMaRu
อย่าร้องไห้...ในวันที่พ่ายแพ้
อย่าอ่อนแอ...ท้อแท้เมื่อสิ้นหวัง
ล้มแล้วลุก...ปลุกด้วงใจเติมพลัง
สู้อีกครั้ง...แม้ความหวังนั้นยังไกล
ขอบคุณในความเป็นเพื่อน
ที่ไม่เคยลืมเลือนเสมอ
ไม่ว่าเวลาใด รับรู้ได้ว่ามีเธอ
ดีใจนะเออ ที่ได้เจอ และเป็นเพื่อนกัน
เราผ่านมาพบกัน
และคืนวันก็เลยผ่าน
ไม่อาจลืมเรื่องวันวาน
อีกไม่นานก็ลางเลือน
สิ่งที่เกิดจะคอยเตือน
คำว่า เพื่อน ไม่จางเอย
และแล้วก็ถึงตอนจบซะที
เอาเป็นว่าคิดถึงเพื่อนทุกคนเลย
หากยังมีลมหายใจ สักวัน
จะต้องกลับมารวมกัน สักวัน
3 เมษายน 2548 22:08 น.
BongNothMaRu
เธอคือคนแรกในใจฉัน
เธอคือความฝันที่ตามหา
เธอคือจุดหมายตลอดมา
เธอคือทุกเวลาของหัวใจ
เธอคือความหมายของวันนี้
เธอคือคนที่ใจเฝ้าใฝ่ฝัน
เธอคือคนเดียวที่ใจคิดผูกพัน
เธอคือทั้งใจฉันเพียงผู้เดียว
3 เมษายน 2548 20:40 น.
BongNothMaRu
ทะเล เวิ้งว้าง กว้างไกล
ท้องฟา กว้างใหญ่ ยากถึง
ความรัก ยากเกิน คำนึง
คิดถึง ยากเกิน บรรยาย
รักเธอ มากมาย เพียงนี้
ทำไม่ คนดี ไม่เห็น
อยากรู้ ทำไม เฉยเย็น
หรือเธอ ไม่เห็น สำคัญ
ทุ่มเท ทุกอย่าง จัดให้
ต้องการ สิ่งใด ไม่ขาด
นอกใจ ก็ไม่ บังอาจ
แต่เธอ ก็พลาน จากไป
บอกว่า ฉันมัน ไม่ดี
ไม่สม คนดี หรอกหนา
อยู่ไป ก็ขัด นัยต์ตา
จบกัน เถิดหนา พอที
อยากไป ก็ไป ไม่ห้าม
ไปเถอะ คนงาม ตามฝัน
แต่อย่า เจ็บมา แล้วกัน
บอกเลย ว่าฉัน ไม่แคร์
ไปแล้ว ไปเลย ไปลับ
ไปเถิด อย่ากลับ อีกหนา
จบกัน แค่นี้ กานดา
โชคดี เถิดหนา โชคดี
หน้าส่วนตัว
Lovers
0 คน เลิฟBongNothMaRu
828
