19 เมษายน 2548 22:53 น.
BongNothMaRu
ใจเธอนั้นยังรักฉันเหมือนเดิมไหม
เธอหวั่นไหวกับความไกลไปหรือเปล่า
หอบความเหงามาไถ่ถามเรื่องข่าวคราว
สบายดีหรือเปล่าอยากรู้จัง
ยังรักฉันเหมือนเดิมอยู่อีกไหม
ความห่างไกลเปลี่ยนใจเธอหรือเปล่า
ลืมหรือยังความรักของสองเรา
รักฉันอยู่หรือเปล่าช่วยบอกที
19 เมษายน 2548 22:02 น.
BongNothMaRu
ไม่พูดด้วยกับคนสวยใช่ไร้รัก
ที่จริงนะก็อยากทักอยู่หรอกหนา
แต่ฉันมัน ผู้ชายขี้อาย นี่นา
ก็อยากพูดจาแต่ไม่กล้าน่ะให้ทำไง
ทำเมินเฉยเดินหนีทุกทีไป
ต้องฝืนใจทำไปได้อย่างนั้น
ก็อยากคุยแต่ไม่กล้าเลยหมดกัน
นี่เพราะฉั้นั้นเขินเกินพูดจา
แต่ความจริงข้างในใครรู้บ้าง
ที่ทำไปเพราะอำพรางความหวั่นไหว
เป็นอะไรที่มันไม่ตรงกับใจ
เป็นนิสัยปากกะใจไม่ตรงกัน
อย่าโกรธฉันเลยนะเธอคนดี
ที่ฉันนี้ทำไปซะอย่างงั้น
สามร้อยกว่าวันคงมีน่ะในสักวัน
ที่ตัวฉันนั้นกล้าสบตาเธอ
19 เมษายน 2548 21:16 น.
BongNothMaRu
ไม่มีเหตุผลใดมาอธิบาย
กับรักที่มีมากมายเพียงนี้
รู้แต่หายใจเข้าออกทุกนาที
เป็นเธอคนดีทุกเวลา
เป็นห่วงทุกทีที่ห่างไกล
เธอเป็นไงหนาวร้อนไหมใจอยากถาม
งานหนักไหมเหนื่อยบ้างมั้ยแม่คนงาม
ที่ต้องถามก็เพราะฉันนั้นห่วงใย
ไม่มีวันไหลเลยนะที่ไม่คิดถึง
ไม่มีวันไหนที่เธอไม่เป็นที่หนึ่งในใจฉัน
ไม่มีวันไหนเลยที่จะบั่นทอนความผูกพัน
ไม่มีวันไหนที่ฉันจะหายใจโดยไม่มีเธอ
18 เมษายน 2548 12:33 น.
BongNothMaRu
บอกตามตรงว่าหลงรักเธอ
ไม่ใช่ว่าเพ้อละเมอไปหรอกหนา
ที่รักเธอเพราะฉันเห็นแววหวานในสายตา
ทุกเวลาที่เธอผ่านมาสบตากัน
เธอเองจะรู้สึกถึงบ้างไหม
ที่ในใจรู้สึกไหมเหมือนกับฉัน
ความรู้สึกที่อยากบอกว่ารักอยากผูกพัน
เธอจะรู้สึกเหมือนฉันบ้างไหมเธอ
ถ้าใจตรงกันก็คงดี
ถ้าเธอไม่มีก็คงเศร้า
บอกเธอนะคนดีอย่าให้เดา
เรื่องของเราจะเป็นจริงรึเปล่า อยู่ที่เธอ
16 เมษายน 2548 16:10 น.
BongNothMaRu
ในวันนี้ที่เธอฉันนั้นไกลห่าง
อยู่ไปต่างในที่มีแต่เหงา
นั่งมองอยู่ดูรูปถ่ายของสองเรา
ใจยิ่งเหงาคละเคล้าความคิดถึง
เธอต้องเดินไปตามทางของเธอ
ฉั้นั่นเหรอก็เหมือนเธอทำเช่นนั้น
เพราะต่างคนต่างก็มีหน้าที่ ที่ผูกพัน
มีอนาคตที่ต้องทำเพื่อวันที่งดงาม
ในวันนี้อยู่ห่างไกลเพียงกายกั้น
แต่ใจนั้นสื่อถึงกันไม่ห่างหาย
ตัวอยู่ไกลแต่หัวใจแนบชิดกาย
ตัวเดียวดายแต่หัวใจยังคู่เคียง
สักวันหนาสักวันสักวันหนึ่ง
คงจะถึงวันที่เราสุขสันต์
มีโอกาศปะพบสบตากัน
แต่จะนานเท่าไหร่นั้นฉันไม่รู้เลย
แต่ถว่าจะรอเธออยู่ทุกคืนวัน
รอวันนั้นวันที่ฉันเฝ้าฝันหา
แม้จะนานเดือนเลยผ่านกาลเวลา
ปรารถนาแห่งหัวใจไม่เปลี่ยนแปลง