27 กันยายน 2553 18:35 น.
BongNothMaRu
เมื่อมีรัก จักไร้ ซึ่งเหตุผล
โลกมืดมล เพราะรัก มักบังตา
เมื่อหมดรัก จึงมัก ได้รู้ว่า
ไอ้เหตุผล นั้นหนา มาเป็นพัน ......
เฮ่อ เมื่อรักมักไม่มองเห็น
ความเป็นจริงที่ซ้อนเร้นอยู่เบื้องหลัง
ก็ต่อเมื่อความรักนั้นผุพัง
จึงมานั่ง คร่ำครวญ โง่เสียจริง....
4 กันยายน 2553 16:31 น.
BongNothMaRu
ทำไมเธอถึงได้ไปจากฉัน
ไม่รักกันแล้วยังงั้นเหรอ
ทิ้งฉันไป ในวันที่ฉันต้องการเธอ
ทิ้งให้ฉันพรำเพ้ออย่างเดียวดาย
โหดร้ายไปไหมกับใจนี้
กับสิ่งที่เธอทำในวันนั้น
วันที่เธอตัดสินใจไปจากกัน
มันโหดร้ายกับฉันนั้นสุดเกิดทน
อยากจะเจออยากถามเธออีกเพียงครั้ง
ว่าทำไมถึงทิ้งกันไปแบบนี้
ฉันทำอะไรผิดไปเกินกว่าที่
เธอคนนี้ จะอภัยให้แก่กัน...
4 กันยายน 2553 16:29 น.
BongNothMaRu
คำเตือน อาจมีถ่อยคำไม่สุภาพ เด็กอายุต่ำกว่า 18 ควรมีผู้ใหญ่ให้คำแนะนำ...
เสียงหมาหอน ตอนดึกดื่น ตื่นผวา
มีอะไร โผลมา แล้วใช่ไหม
หอนอยู่ได้ เมิงจะหอน กันทำไม
โอ้ยหยุดหอน ได้ไหม ไอ้หมาเวร
กรูยิ่งอยู่ บ้านคนเดียว เสียวสันหลัง
หอนกันจั๊ง ไอ้พวกหมา ตาใสใส
กูไม่รู้ ว่าพวกเมิง หอนห่าไร
แต่ว่าหยุด หอนได้ไหม แมร่งกรูกลัว
แต่ยิ่งห้าม ก็ยิ่งยุ ดุเหมือนว่า
มันจะหอน ตามกันมา หน้าบ้านฉัน
ไม่ไหวแล้ว ปิดไฟนอน ก่อนล่ะกัน
นอนห่มผ้า หนาสามชั้น กันผีเอย....
4 กันยายน 2553 16:28 น.
BongNothMaRu
ในวันที่ ตัวฉัน นั้นร้องไห้
จมอยู่ใน ความทุกข์ ที่สุดแสน
ไม่มีใคร กำลังใจ มันขาดแคลน
ต้องการเพียง อ้อมแขน ใครสักคน
ในวันหนึ่ง ที่เธอ เดินเข้ามา
มอบเวลา ที่มีค่า ให้แก่ฉัน
มีความหมาย มากมาย เมื่อมีกัน
ช่วยผลักดัน วันเวลา ที่หยุดไป
อยากขอบคุณ เธอมาก มากหนักหนา
ที่เข้ามา ช่วยเยียวยา คนอย่างฉัน
ขอบคุณเธอ ที่ได้มอบ คืนและวัน
ที่มีค่า กับฉัน นั้นมากมาย
แต่สักวัน อะไร อะไร ก็ต้องเปลี่ยน
ต่างหมุนเวียน เปลี่ยนแปรผัน
สึกวันหนึ่ง เธอก็ต้อง ไปจากกัน
วันที่ฉัน จะลุกขึ้น ยืนได้เอง
ฉันไม่อยาก ทรยศ เธอรู้ไหม
แต่หัวใจ ฉันหวั่นไหว อยากให้รู้
ยิ่งเธอใกล้ เธอดี ที่เป็นอยู่
ทำให้ฉัน นั้นได้รู้ เสียงของใจ
แต่จะเอ่ย บอกเธอ ก็กลัวว่า
วันเวลา ที่ผ่านมา หมดความหมาย
กลัวว่าเธอ จะทำ ตัวเปลี่ยนไป
กลัวว่าความ เชื่อใจ ของเธอ จะเปลี่ยนแปลง
แต่!!! ชอบเธอนะ คำนี้ ที่อยากบอก
แต่ไม่ขอ คำตอบ ใด้ดอกหนา
ขอเพียงแค่ ยังได้มอง ด้วยสองตา
เก็บเธอมา เป็นภาพฝัน ยามค่ำคืน
ฉันขอโทษ ที่ต้องเอ่ย เผยให้รู้
เก็บไว้อยู่ ในใจ อึดอัดหนา
เลยต้องบอก ออกไป เป็นวาจา
ให้เธอ รับรู้ว่า ฉันชอบเธอ
แต่ได้โปรด อย่าโกรธ หรือเคืองฉัน
ที่ผ่านมา ที่ให้กัน เท่านั้นหนอ
มากมายแล้ว มันมากเกิน คำว่าพอ
จะไม่ขอ อะไร ไม่อีกเลย
หากวันนึง ตัวฉัน นั้นสับสน
วุ่นวายจน เกิดท้อ และหวันไหว
ขอให้ฉัน นั้นโทรหา บ้างเป็นไร
ไม่รบกวน เกินไป ใช่ไหมเธอ
และสุดท้าย ที่ฉัน อยากจะเอ่ย
ถ่อยเฉลย ความใน จากใจฉัน
เป็นคำพูด ที่มากมาย ความผูกพัน
เป็นประโยค ที่สำคัญ ของหัวใจ
จงรู้ไว้ ว่าฉัน ยังเหมือนเดิม
แมนเพิ่มเติม ความรู้สึก ลึกซึ้งแค่ไหน
ก็จะเป็น ฉันคนเดิม ตลอดไป
ตราบเท่าใจ ของเธอยัง ต้องการกัน
หากเธอทุกข์ เศร้าใจ เหนื่อยและท้อ
อยากให้รู้ มีฉันรอ อยู่เสมอ
ที่ตรงนี้ ฉันจะอยู่ เพื่อคอยเธอ
จะเป็น พี่ เป็น เพื่อน เสมอ ตลอดไป
4 กันยายน 2553 16:27 น.
BongNothMaRu
เธอทิ้งฉัน จากไป ไม่ใยดี
แล้วจะกลับ มาทำไม เอาป่านนี้
จากฉันไป ไม่เคยสน ใจใยดี
แล้วจะกลับ มาทำไม ล่ะทีนี้ มาทำไม
มาถามฉัน อยู่ดีไหม ใช่แล้วหรือ
จำได้ไหม ว่าเธอคือ คนทิ้งฉัน
จะป่วยไข้ รึสะบาย เกี่ยวไรกัน
เรื่องของฉัน จะอยากรู้ ไปทำไม
มาเซ้าซี่ นี่โน้น โยนคำถาม
มาคอยตาม ติดฉัน มันนักหรือ
สิ่งที่ฉัน คิดได้ นั่นก็คือ
หมดที่ไป งั้นหรือ เอ๊ ยังไง
เธอได้โปรด อย่ามา ตอแยฉัน
คืนและวัน ของเรานั้น หมดแล้วหน้อ
เสียน้ำตา มามากแล้ว มากเพียงพอ
จะไม่ขอ หวนคืนไป ไม่มีวัน
ได้โปรดจง จากฉัน ไปเสียเถิด
ฉันไม่อยาก จะให้เกิด เรื่องหรอกหนา
เดียวตัวฉัน นั้นเกิด บ้าขึ้นมา
คนที่ต้อง เสียน้ำตา อาจเป็นเธอ
Lovers
0 คน เลิฟBongNothMaRu
หน้าส่วนตัว
1996
