18 สิงหาคม 2548 20:39 น.
BongNothMaRu
อาจไม่ใช่ คนคนนั้น ที่สำคัญ
แต่ก็เป็น คนคนนั้น ที่รักเธอ
ก็เป็นเพียง คนคนหนึ่ง ในมุมเบลอ
เป็นเพียง คนคนหนึ่ง ที่เธอ ไม่เคยมอง
ก็เป้นเพียง คนคนหนึ่ง ซึ่งไกลห่าง
ที่เธอไม่เคย กล้าวอ้าง ในยามเหงา
อยู่คนเดียว ไร้เรื่องราว คำว่าเรา
มีแต่โลกของ เธอกับเขา เท่านั้นเอง
ก้เป้นใคน คนคนหนึ่ง ซึ่งมืดมิด
ไม่อาจจะ ใกล้ชิด สนิทได้
ก็เป็นเพียง คนคนหนึ่ง ซึ่งเธอ ไม่สนใจ
เพียงคนที่ แอบยกใจ ให้ไป เพียงฝ่ายเดียว
เป็นลิขิต ของฟากฟ้า ที่สร้างมา
ให้ฉัน เป็นคน ที่เหว่ว้า น้ำตาไหล
ไม่มีสิทธิ์ จะได้รับ ความรัก จากใครใคร
เป็นคนที่ฟ้า ส่งลงมา ให้เดียวดาย
ได้แต่มอง เธออยู่ แค่เพียงนี้
ไม่อาจมี ในวจี ที่ปลี่ใจ
ทำได้เพียงนี้ แค่เก็บมันไว้
ให้รับรู้ได้ แค่ใจกับตัวเรา
5 สิงหาคม 2548 21:39 น.
BongNothMaRu
สวัสดีครับ ความคิดถึง ซึ่งถามหา
สวัสดีจ๊ะ ความปรารถนา ที่โหยร้อง
สวัสดีนะ ความสมหวัง ดั่งใจปอง
ลาก่อนนะ ความหม่นหมอง ลอยล่องไป
ก้าวเดินรับวันใหม่ที่สดใส
ลาก่อนวันร้ายร้ายในครานั้น
ตัดขาดแล้ว วันนี้ ความผูกพัน
สิ่งที่เคยทำให้ฉัน นั้นทุกข์ทน
***** เฮ่อๆๆ แวะมาขีดๆเขียนๆ ไรเล่นหน่อยนึง *****
***** หายไปซะนาน คิดถึง คนบ้านนนี้จังเลยย *****
กับความหลัง ฝังใจ ในวันเก่า
ที่แผดเผา ทำร้ายเรา เนิ่นนานมา
กับความหลัง ภาพอดีต คราบน้ำตา
พอทีนะ หมดความหมาย ไปเสียที
**** เฮ่า โลงอกโล่งใจ ยังไงบอกไม่ถูก ****
**** รู้สึกสบายใจ เลยมาเขยนอะไรๆ ****
**** คงไม่วุ่นวายใครๆ หรอกใช่ไหม ****
**** ถ้าหากกวนตาก็ขออภัย ไม่มีอะไร ****
**** แค่อยากทักทาย ใครๆ หลายๆๆคน ****
28 กรกฎาคม 2548 21:40 น.
BongNothMaRu
อากาศคืนนี้มันน๊าวหนาว
พื้นฟ้าก็มีดาวอยู่บนนั้น
แต่ใดเลยจะมีความสำคัญ
เท่ากับคนที่อยู่ฟากฟ้านั้น
นั่นคือเธอ
ยังภูมิใจเสมอเมื่อคิดถึง
วันเก่าซึ้งๆ ซึ่งมีค่า
แม้นวันนี้เรานั้นห่างร้างไกลตา
แต่อดีตที่ผ่านมา ยังคงติดตา
มิอาจลืม
ดีใจที่ได้รู้จักกับเธอ
ที่ไม่ได้Perfect เลอเลิศอย่างใคร
แต่สิ่งเดียวที่ฉันยังจำ ติดหัวใจ
คือความเป็นกันเอง
และ
รอยยิ้มสดใสที่ให้กัน
อยากบอกว่าผมเป็นผู้ชายที่โชคดี
ที่ได้รู้จักเธอคนนี้ คนที่ฝัน
ดีใจมากเลยที่เธอยอมเข้ามาผูกพัน
มอบความรู้สึกดีๆให้ฉัน นั้นครอบครอง
อยากบอกเธอทุกสิ่งที่ให้มานั้นมีค่า
แม้วันนี้ไม่เห็นหน้า ยังไม่ผัน
ในทุกลมหายใจและในทุกๆวัน
ความรู้สึกเก่าๆนั้น ยังคงเดิม
รักเธอนะ คำคำนี้ที่อยากบอก
อยากพูดออกบอกผ่านใจ
ไม่ว่าเธอจะอยู่แห่งหนไหน
ทุกวี่ทุกวัน ในใจ ยังมีแต่เธอ
22 กรกฎาคม 2548 20:51 น.
BongNothMaRu
เมื่อเวลาเปลี่ยนคนก็ค้อยเปลี่ยน
ทำให้เรารับรู้บทเรียนแสนมีค่า
ว่าใจคนแปลผันตรงตามเวลา
เป็นสมการนอกตำราที่น่าชัง
เพียงไม่นานที่เหินห่างกับห่างเหิน
ต้องเผชิญความช้ำระกำใจ
เป็นบนเรียนซึ่งไร้ตำราใด
ขีดเขียนไว้ รับรู้ได้ ด้วย ประสบการณ์
เธอบวกฉัน รวมกันนั่นคือเรา
แต่มีเขา เข้ามาลบ ก็จบหาย
เหลือเพียงช้ำ เท่ากับรัก พังทะลาย
หมดความหมาย มิวาย ต้องแยกทาง
ฮืออออๆๆๆๆ แงๆๆๆๆๆ ฮืออ
ร้อง สะอื้น คนเดียว ใครเหลียวเห็น
ความเยือกเย็น เงียบเหงา เคล้าน้ำตา
เป็นไปได้ ฉันนั้นอยาก ย้อนเวลา
ก่อนฉันเอ่ย คำว่า ฉันรักเธอ
เฮ่อ เศร้า จาย คาย ช่วย ที
แล้ว จา มี คาย ช่วย ม๋าย
แค่ สาก คน ที่ ข้าว จาย
อยู่ ข้าง กาย ยาม จาย เจ็บ
มีไหมใครสักคน
21 มิถุนายน 2548 13:32 น.
BongNothMaRu
จากวันนั้นถึงวันนี้ที่ตรงนั้น
ที่ที่เราพบกันฉันและเขา
ที่ตรงนั้นกับเรื่องราวในวันเก่า
ที่ผ่านมาเหมือนดังเงาเฝ้าติดตาม
กับเรื่องราวเล่าขาน บ่าวเทคนิค
อยากจะกิ๊กสาวบริหารดังหวังหมาย
ด้วยกลวิธีจีบหญิงที่มากมาย
พร้อมลีลาที่แพรวพลายหลายหลากมี
จากที่เคยได้พบแค่สบตา
เอ่ยวาจาทักทายในบางหน
จากที่เคยได้ชิดใกล้แต่มีใครอีกหลายคน
ต้องจำทนเก็บไว้ในใจเรา
ในวันนี้มีโอกาศได้ชิดใกล้
ได้พูดคุยสื่อสารใจได้ดั่งหวัง
ได้นั่งเคียงมองตาโดนอย่างจัง
เธอช่างสวยจนแทบครลั่ง ในหัวใจ
ได้พูดคุยไตร่ถามถึงนามเธอ
ไม่ได้เว้อเธอบอกเธอ ชื่อน้อง ฟ้า
ได้รู้ชื่อก็สุขซึ้งตรึงอุรา
ได้สบตายิ่งพาใจหวั่นไหวเอียง
ได้พูดคุยสองต่อสองสมปองจิต
เหมือนดั่งมิตรชิดใกล้กันหลายปี
นั่งคุยกันอยู่นานหลายนาที
ในหัวใจมันยิ้มปลี่ แฮปปี้จัง
ไม่มีใครขัดขวางถ้วงทำนอง
ในบทล่องกล่อมสาวชาวเทคนิค
ถามถึงบ้านถามถึงเรือนเหมือนใจคิด
ตีสนิทเข้าไว้เดี๋ยวได้ความ
ยิ่งพูดคุยยิ่งเข้าทางที่วางไว้
เธอติดกับซะแล้วใจไม่อาจหนี
จะมัดเธอเอาไว้ด้วยใจนี้
เสร็จแน่คนดีหมดทางหนีแน่แท้เอย
ถึงตอนจากเธอได้ฝากเบอร์โทรไว้
ให้โทรไปถ้าใจไม่คิดหลอก
โหรมาหามายืนยันคำที่บอก
ว่าไม่หลอกให้ตายใจ ว่ารักกัน
ตกเย็นก็โทรไปตามสัญญา
เสียงแว่วมาตามสายให้ไถ่ถาม
ยืนยันแน่นอนไม่หลอกกัน
ให้เธอเชื่อมั่นว่าฉันนั้นรักจริง
ไว้แค่นี้ก่อนก็แล้วกัน
เอาไว้วันหลังจะมาเล่าใหม่
ความคืบหน้าของผมกับหัวใจ
ไว้คราวหน้าจะมารายงานให้ทราบใหม่
ส่วนวันนี้ไปล๊ะ บ๊ายบาย
หน้าส่วนตัว
1089
Lovers
0 คน เลิฟBongNothMaRu
