19 พฤศจิกายน 2555 22:40 น.
BongNothMaRu
ในคืนที่ท้องนภาคราไร้ดาว
ภาพเก่าเก่าเรายังหวนให้ใจเหงา
เป็นเรื่องราวในวานวันของสองเรา
ยังคงเฝ้าตามหลอกหลอนบั่นทอนใจ
มองท้องฟ้านภาครึ้มอึมทึมสี
ภาพคนดียังเด่นชัดในใจเหงา
แม้วันนี้จะจบแล้วเรื่องของเรา
แต่ใจเฝ้าห่วงยังหาทุกนาที
ไม่อาจจบลบเลือนหายในยามนี้
เพราะยังมีเยื่อใยรักสลักฝัง
แม้ตอนนี้ที่ต้องอยู่อย่างลำพัง
ใจฉันยังย้ำแน่นหนักรักไม่คลาย
แม้จะรู้ไม่อาจหวนได้อีกแล้ว
ใจไม่แคล้วบ่มเมล็ดแห่งความหวัง
ว่าสักวันเจ้านกน้อยหวนคืนรัง
สุขสมดั่งที่ผ่านมาคราฝันไป
แต่คงเป็นแค่ความหวังดั่งแล้งลม
พัดขื่นขมโหมกระหน่ำซ้ำใจเหงา
เป็นแค่เพียงภาพหลอกหลอนซ่อนในเงา
ข้างในเราเจ้าดวงใจ ที่ร้าวราน
15 พฤศจิกายน 2555 17:26 น.
BongNothMaRu
ถึงเธอไม่ใช่คนแรกในใจฉัน
แต่เธอก็คือความฝันที่ตามหา
คือจุดหมายตั้งแต่วันนั้นมา
เธอคือทุกเวลาในหัวใจ
เธอคือความหมายของวันนี้
เธอคือคนที่ใจไผ่ฝัน
เพียงคนเดียวที่ใจฉันผูกพันธ์
เพียงคำเดียงสั้นๆ ฉันรักเธอ
14 พฤศจิกายน 2555 10:49 น.
BongNothMaRu
ความห่างเหิน เหินห่าง เป็นหมางเมิน
ต้องเผชิญ ความเหงา ที่เข้าหา
คิดถึงเธอ เธอกับ ทำเฉยชา
เพียงวาจา ถามคำ ก็ตอบคำ
เพียงแค่ครั้ง ที่ใจ อยากทวงถาม
ว่ากันตาม สัญญา ที่ว่าไว้
ว่าจะรัก ดูแล ตลอดไป
แล้วทำไม เธอทำ ยังกับลืม
เจ็บปวดนะ ที่เธอ มาเปลี่ยนไป
ปล่อนฉันไว้ ให้จม กับความเหงา
ความเหินห่าง ยากเกิน จะบรรเทา
หรือรักเรา มันเก่า ไปแล้วเธอ
5 พฤศจิกายน 2555 20:53 น.
BongNothMaRu
โอ้ ....
แสงสว่างที่ฉันนั้นตามหา มันเจิดจ้าแสบตาพล่าเกินไป
จึงมองหาร่มเงาต้นไม้ใหญ่ บดบังแสงไม่ให้ไหม้กลายเป็นจุล
เพียงร่มเงาเล็กๆที่ไขว้ขว้า ที่มองเห็นอยู่ตรงหน้านั่นใช่ไหม
หรือเป็นเพียงภาพลวงของควันไฟ ที่เข้าใกล้กับเผาไหม้กลายเป็นจุล
ความหวังเดียวที่เล็กๆที่ตรงนั้น จะแบ่งปันให้ฉันบ้างได้ไหม
เพียงเสี้ยวเดียวของแสงเงาที่รำไร ได้อาศัยร่มไม้ใหญ่ช่วยป้องกัน
ขออาศัยหลบความจ้าที่สาดแสง มันรุนแรงแยงตานั้นฉันไม่ไหว
เพียงสักนิดเพื่อให้แสงผ่านพ้นไป เพื่อให้ฉันยังไม่ไหม้กลายเป็นจุล
27 กันยายน 2553 18:41 น.
BongNothMaRu
อยากให้เธอ เป็นดัง กับพู่กัน
คอยแต่งแต้ม คืนวัน ของเราสอง
อยากเปรียบเธอ เป็นดั่ง ปากกาทอง
เขียนเรื่องราว ของเราสอง ชัวร์นิรัน
อยากเปรียบเธอ เป็นดั่ง ดวงดารา
พราวแสงมา กลางฟ้า ที่มืดหม่น
อยากให้เธอ เป็นดั่ง ดวงกมล
เป็นสายฝน เย็นฉ่ำ อยุ่ร่ำไป
อยากเปรียบเธอ เป็นดั่ง ดวงจันทรา
เป็นมหา - สมุทร สุดแสนไกล
เป็นท้องฟ้า ฝืนนั้น ที่กว้างใหญ่
เป็นเจ้าหญิง ของฉัน เรื่อยไป ชั่วนิรันดร์
Lovers
0 คน เลิฟBongNothMaRu
หน้าส่วนตัว
1890
