8 เมษายน 2548 20:13 น.
BongNothMaRu
อยากให้เธอฝันถึงกันบ้างจะได้ไหม
อยากให้เธอปลอบใจเวลาเศร้า
อยากให้เธอเป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา
อยากให้เธอคิดถึงเราและเข้าใจ
อยากเป็นคนที่เธอจะคิดถึง
อยากเป็นคนที่เธอคะนึงใฝ่หา
อยากเป็นคนที่เธอรักสักครา
อยากเป็นคนที่เธอปรารถนาเคียงข้างกัน
แต่เธอคงคิดว่าเราไม่คู่กัน
แต่ว่าฉันก็ยังจะรักอยู่เสมอ
แต่มันอาจค่าฝันแค่ละเมอ
แต่ว่าคงไม่ใช้เธอที่คิดเหมือนกัน
歯ブラシ は いつも の ように
かがみ の まえ にこ ならんで
Ah まつ よ おれ は まってる
しにじて まつ よ
7 เมษายน 2548 08:54 น.
BongNothMaRu
คงเป็นได้เพียงแค่นี้จริงๆ
ที่ทำไปทุกสิ่งไม่ส่งผล
ยิ่งทำมากยิ่งสับสนยิ่งวกวน
ยิ่งทำไปยิ่งทุกข์ทนทรมาน
เธอไม่เคยจะสนใจในตัวฉัน
สิ่งที่ทำไปมันก็แค่นั้น
เธอไม่เคยซาบซึ้งถึงความผูกพัน
เพราะเธอไม่เคยมีฉันในหัวใจ
เป็นได้เพียงเพื่อนที่เธอรู้สึก
ไม่มีวันลึกซึ้งไปกว่านี้
เธอหายใจเข้าออกเป็นเขาทุกนาที
ส่วนฉันคนนี้คงเป็นคนที่ เธอลืมไป
เฮ้อ คิดแล้วเศร้า คิดแล้วท้อ
ทำไม่หนอคุณเธอไม่เคยเห็น
สิ่งที่ฉันทำและสิ่งที่ฉันเป็น
ช่างยากเย็นจริงหนอ ความรักเอย
เฮ้อ ยิ่งคิดก้อยิ่งเศร้า
นี่เรามันไม่เอาไหน
เห็นอยู่ตรงหน้า แต่ไม่มีปัญญาคว้าเอาไว้
ดันปล่อยให้หลุดมือไป เฮ้อเศร้า
บทนี้ไม่ใช่กลอนเน้อ
5 เมษายน 2548 08:43 น.
BongNothMaRu
เหมือนเป็นคนโง่คนหนึ่ง
ที่กลายเป็นที่พึ่งยามเธอเหนื่อยล้า
พอมีแรงก็ไร้ภาพฉันในสายตา
เที่ยวเสาะหาความรักอยู่ร่ำไป
เป็นเพียงหัวหลักหัวตอ
ใช้ยึดเหนี่ยวยามเธอท้อและร้องไห้
พอหมดคราบน้ำตาเธอก็ไป
ไม่เคยรับรู้ว่าตอไม้ก็เจ็บเป็น
4 เมษายน 2548 20:17 น.
BongNothMaRu
อย่าร้องไห้...ในวันที่พ่ายแพ้
อย่าอ่อนแอ...ท้อแท้เมื่อสิ้นหวัง
ล้มแล้วลุก...ปลุกด้วงใจเติมพลัง
สู้อีกครั้ง...แม้ความหวังนั้นยังไกล
ขอบคุณในความเป็นเพื่อน
ที่ไม่เคยลืมเลือนเสมอ
ไม่ว่าเวลาใด รับรู้ได้ว่ามีเธอ
ดีใจนะเออ ที่ได้เจอ และเป็นเพื่อนกัน
เราผ่านมาพบกัน
และคืนวันก็เลยผ่าน
ไม่อาจลืมเรื่องวันวาน
อีกไม่นานก็ลางเลือน
สิ่งที่เกิดจะคอยเตือน
คำว่า เพื่อน ไม่จางเอย
และแล้วก็ถึงตอนจบซะที
เอาเป็นว่าคิดถึงเพื่อนทุกคนเลย
หากยังมีลมหายใจ สักวัน
จะต้องกลับมารวมกัน สักวัน
3 เมษายน 2548 22:08 น.
BongNothMaRu
เธอคือคนแรกในใจฉัน
เธอคือความฝันที่ตามหา
เธอคือจุดหมายตลอดมา
เธอคือทุกเวลาของหัวใจ
เธอคือความหมายของวันนี้
เธอคือคนที่ใจเฝ้าใฝ่ฝัน
เธอคือคนเดียวที่ใจคิดผูกพัน
เธอคือทั้งใจฉันเพียงผู้เดียว