21 เมษายน 2548 21:49 น.
BongNothMaRu
ในค่ำคืนที่ท้องฟ้าพราวแสงดาว
ระยิบระยับวับวาวดาวสดใส
ลมโชยแรงพัดไม้ใบลิ่วไหวไหว
บรรยายกาศเป็นใจให้ได้คิดถึงเธอ
ในวันที่เราเจอกันเป็นวันแรก
รู้สึกแปลกในใจให้หวนคิด
ความบังเอิญหรือว่าพรมลิขิต
ให้ชีวิตฉันเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
เมื่อก่อนนั้นชีวิตไร้จุดหมาย
ใช้ชีวิตอยู่ไปเพียงแค่นั้น
แต่วันหนึ่งพอเธอเข้ามาพูกพัน
เปลี่ยนชีวิตฉันจากนั้นเป็นต้นมา
เธอมีค่ามากมายกับใจฉัน
เป็นคนนั้นที่ฉันสำคัญเสมอ
ชีวิตนี้ดีขึ้นได้ก็เพราะเธอ
ทุกสิ่งคงเป็นแค่ละเมอ หากไม่ได้เธอ เป็นกำลังใจ
21 เมษายน 2548 16:49 น.
BongNothMaRu
เธอเปรียบเป็นดั่งนางฟ้าบนสวรรค์
ไอ้ตัวฉันเขาเปรียบกันเหมือนดั่งหมา
เธออาจจำแลงเป็นเครื่องบินบินผ่านมา
ไอ้ตัวฉันก็เหมือนหมาเฝ้าแหงนมอง
ไม่มีทางที่ฝันนั้นเป็นจริง
ในทุกสิ่งที่ฉันเฝ้าฝันหา
ไม่มีวันได้สมชื่อชมแม่การดา
ได้แต่เพียงแหงนมองฟ้าอย่างเศร้าใจ
ได้สัมผัสเธอเพียงเงาพัดผ่าน
จากวันวานถึงวันนี้จนวันหน้า
ได้เพียงมองเห่าหอนเธอบินผ่านมา
เผื่อสักวันเธอรู้ว่าหมาแอบมอง
21 เมษายน 2548 16:29 น.
BongNothMaRu
ตัวอยู่ไกลต่างไปคนละฟ้า
แค่เพียงตามีฟ้ากันเท่านั้นหนอ
ถึงอย่างไร ยังคงมั่น ยังเฝ้ารอ
ใจจดจอรอเธอเสมอมา
ตัวอยู่ไกลต่างไปคนละฟ้า
คำสัญญายังยึดมั่นมันเสมอ
แม้อยู่ไกลมิอาจได้พบเจอะเจอ
คำสัญญาฉันและเธอไม่ลืมเลือน
ตัวอยู่ไกลต่างไปคนละฟ้า
หากแต่เดือนในนภายังดวงเก่า
คำมั่นสัญญาของสองเรา
จะอยู่คู่เดือนดวงเก่าชั่วนิรันดร์
มอบให้ NooTcHyZ เจ้าของบทกวี
เจ้าของบทกวี คุณคือ........
21 เมษายน 2548 13:29 น.
BongNothMaRu
หยุดนะนี้คือการปล้นเน้อ
ยกหัวใจอขงเธอมาให้ฉัน
ถ้าไม่ทำตามระวังก็แล้วกัน
จะไม่รับประกันความปลอดภัย
หยุดนะนี้คือการปล้น
เดี๋ยวจะค้นหารักจนหมดใจ
ถ้ายังมีใครอยู่ข้างใน
รีบเอาออกไซค์ไม่งั้นตาย
ยกมือขึ้นแล้วอย่าขยับ
เราจะจับรับหัวใจไปแล้วเน้อ
แล้วใช้กุหลาบรัดไว้รอบมือเธอ
ไปก่อนเน้อโจรลักใจ บ๊ายบายเอย
21 เมษายน 2548 12:27 น.
BongNothMaRu
คึดถึง (โว้ย) คำคำนี้ซึ้งพอไหม
บอกกับเธอ บอกด้วยความจริงใจ (โว้ย)
มอบให้เธอเก็บไว้ยามไกลกัน (โว้ย)
ถึงไม่พบหน้า ก็สัญญาว่าไม่หวั่นไหว (โว้ย)
รอเพียงแค่ได้พบกัน จะบอกสั้นๆ ฉันคิดถึงเธอ (โว้ย)