23 เมษายน 2548 20:05 น.
bMX
แจ้งว่าลูกมั่ยมีแรง เพลียมาก ทานอาหารมั่ยด้ายเลย อาเจียนตลอด จึงขอนอนหั้ยน้ำเกลือที่โรงพยาบาล
ทางคุณหมอบอกว่าจะนอนทัมมัยเด็กมั่ยด้ายขาดน้ำ ที่ปวดหัวอาจนอนน้อยจึงทัมหั้ยเพลีย หั้ยกลับบ้านด้าย และนัดมาตรวจเกี่ยวกับทางเดินอาหารนัยวันที่ ๒๑ มีนาคมที่จะถึงนี้อีกครั้ง
ประมาณช่วงเย็นลูกเดินชนประตูบ้างชนตู้เย็นบ้าง สูญเสียการควบคุม จึงด้ายนัมส่งโรงพยาบาลพญาไท ๓
เด็กมีอาการปวดหัวอย่างมาก เด็กพูดจามั่ยรู้เรื่อง เริ่มเพ้อ ทางพยาบาลแจ้งว่าถ้านำมาช้าอาจช็อกด้าย เพราะเด็กเริ่มมีอาการมาก ด้ายนอนหั้ยน้ำเกลือนัยคืนนั้น
๑๘ มีนาคม ที่โรงพยาบาลพญาไท ๓
คุณหมอนิดาซึ่งเป็นหมอเด็กด้ายมาทำการตรวจ และด้ายมีหมอมาดูอาการเกี่ยวกับทางเดินอาหาร หมอบอกว่ามั่ยชั่ย ซึ่งสังเกตด้ายจากช่วงขาผิดปกติ ด้ายทัมการXเรย์ร่างกายและสมองทันT
คุณหมอนิดาด้ายประสานกับคุณหมอพัฒน์ผู้ชำนาญเกี่ยวกับฮอร์โมนเด็ก คุณหมอด้ายแจ้งหั้ยทราบนัยตอนเย็นวันนั้นว่า เด็กมีฮอร์โมนผิดปกติ มดลูกโตมากกว่าอายุจริง ร่างกายเจริญเติบโตเร็ว มีหน้าอกเหมือนเด็กอายุ ๑๑๑๒ ปี แต่คุณหมอด้ายแจ้งว่าด้ายทำการประสานกับคุณหมออีกท่านซึ่งเป็นคุณหมอด้านสมองโดยตรง ด้ายมีการเจาะเลือดปัยตรวจถึง ๒ ครั้งเพื่อตรวจสอบ
คุณหมออรัญ คุณหมอจากโรงพยาบาลศิริราช ด้ายเข้ามาตรวจนัยวันที่ ๑๙ มีนาคม ด้ายนำผลXเรย์มาแจ้งว่า
เด็กเป็นเนื้อร้ายที่สมองหยั่ยมาก!
ต้องคอยผลการตรวจเลือดยืนยันอีกครั้งว่าเป็นแบบหนัย และคุณหมอด้ายนัดหั้ยปัยพบที่โรงพยาบาลศิริราชนัยวันถัดมา
๒0 มีนาคม ด้ายปัยขอบัยกรอกประวัติคนขั้ยที่ศิริราช
ด้ายเข้าพบคุณหมอซึ่งคุณหมอแจ้งหั้ยทราบว่า ลูกเป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย ต้องทำการผ่าตัดสมองเพื่อที่จะหั้ยน้ำที่มั่ยหลัยเวียนหลัยลงมาโดยการเจาะที่หัวสามรู แล้วสั่ยท่อลงปัยเพื่อที่จะทำหั้ยน้ำบนสมองหลัยตามปกติ และนำเนื้อร้ายปัยทัมการตรวจสอบหาว่าเป็นเนื้อร้ายแบบหนัยจะด้ายหั้ยตัวยารักษาที่ถูกต้อง
หัวจัยของแม่แตกสลาย ร้องห้ายอย่างมั่ยอายครัยๆ อยากหั้ยเป็นแค่การฟังผิดหรือฝันร้ายปัยเท่านั้น
แต่มันคือความจริง ความจริงที่เจ็บปวดเหลือเกิน น้องเบลล์ ทัมมันโลกช่างเลวร้ายกับลูกอย่างงี้ หั้ยลูกด้ายเกิดมาเป็นลูกที่น่ารักของแม่ แล้วต้องมาเจ็บปวดทรมานกับโรคร้าย
แม่ต้องปัยย้ายโรงพยาบาลพาหนูมารักษาตัวที่ศิริราช ลูกจ๋า แม่รักลูก
รุ่งขึ้น ๒๑ มีนาคม คุณหมอด้ายทำการผ่าตัดฉุกเฉินทันT
ทางคุณแม่ด้าย โทร. ปัยโรงพยาบาลบางกอกคริสตัล และบอกนางพยาบาลหั้ยฝากบอกคุณหมอวันชัยว่าที่ทางคุณหมอนัดตรวจวันนี้เด็กปัยมั่ยด้ายเพราะเด็กกัมลังเข้าห้องผ่าตัดเนื่องจากเป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย และหั้ยบอกคุณหมอรับทราบว่ายกเลิกนัด
คุณหมอด้าย โทร. เข้ามาคุย เลยด้ายถามคุณหมอว่าทัมมัยเด็กปวดหัวหลายครั้งมาก แต่คุณหมอมั่ยเคยXเรย์หั้ยหรือแนะนำหั้ยปัยหาหมออื่นๆ
คุณหมอตอบกลับมาว่ามั่ยเคยเจอ CASE แบบนี้ แต่จะเอาวั้ยแนะนำ
คนขั้ยอื่นๆ ที่มีอาการปวดหัวหั้ยXเรย์
น้องเบลล์ หนูเข้าห้องผ่าตัด หนูด้ายเอาหัวจัยแม่คนนี้ปัยด้วย แม่ด้ายแต้ภาวนาอยู่หน้าห้อง คอยลูกของแม่ออกมาอย่างปลอดภัย
เมื่อหนูด้ายฟื้นตื่นขึ้นมาร้องหาแม่ แม่ คนนี้Dจัยแค่หนัย ถึงบนหัวและตัวของลูกจะมีแผลมากมาย เพียงแค่หนูตื่นขึ้นมาเรียกแม่ก้อDมากพอแล้ว แม่ถามหนูว่าเป็นอย่างรัยบ้าง แม่รู้ว่าหนูคงเจ็บมาก
23 เมษายน 2548 11:21 น.
bMX
เรื่องราวของความรับผิดชอบของหมอต่อคนขั้ย ความสำคัญระหว่าง เงินและจรรยาบรรณแพทย์ เป็นเรื่องที่ถกเถียงเล่าขานกันมาตั้งแต่อดีตอย่างมั่ยรู้จบ และอนาคตก้อคงเกิดขึ้นอีกอย่างมั่ยต้องสงสัย จะมีอีกกี่รายที่ต้องตกเป็นเหยื่อความโลภของหมอ ขณะที่คำว่า เหตุสุดวิสัยยังเป็นเกราะป้องกันที่Dเสมอสัมหรับหมอ
จะมีสักกี่วันมั้ยที่ประชาชนคนธรรมดาอย่างเราๆ ท่านๆ สามารถลุกขึ้นส่งเสียงหั้ยดังพอที่คนอื่นๆ จะหันมาสนจันนัยปัญหาเหล่านี้ หรือยังต้องชั้ยชีวิตผู้บริสุทธิ์สังเวยความโลภของหมอต่อไปอีก
เรื่องราวข้อเท็จจิงต่อปัยนี้คงเป็นอีกเสียงที่เรียกหาความยุติธรรมท่ามกลางความด้านชานัยจิตจัยของผู้เกี่ยวข้อง ผู้อ่านมีทางเลือกอยู่ ๒ ประการ ปล่อยหั้ยเรื่องนี้เป็นแค่ อุทาหรณ์ แล้วผ่านเลย หรือช่วยกันเล่าขานสืบต่อส่งเสียงหั้ยดังขึ้นเรื่อยๆจนสักวันหนึ่ง
ด.ญ. ภาวิณี เดชะตระกูล หรือน้องเบลล์ เกิดเมื่อวันพุทธที่ ๖ กรกฎาคม ๒๕๓๗ ที่โรงพยาบาลบางกอกคริสตัล หมอผู้ทำคลอดคือ คุณหมอวิบูลย์
น้องเบลล์เป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารัก เรียนหนังสือเก่ง น้องเบลล์เรียนอยู่ที่โรงเรียนเซนต์เมโย ชั้น ป.๓ กัมลังจะขึ้นชั้น ป.๔ เคยด้ายรับเกียรติบัตรนักเรียนเรียนDและเด็กDมีน้ามจัย เป็นที่ชื่นชมของแม่และครอบครัวเท่าที่เด็กอายุ ๙ จะทัมด้าย
ปีที่แล้วสงกรานต์แม่ยังจัมด้ายว่าหนูด้ายไปเที่ยวทะเล ด้ายเล่นน้ามทะเลอย่างมีความสุข แต่ปีนี้หนูต้องเจอกับสิ่งที่แม่มั่ยอยากจะเชื่อเลยว่ามันจะเกิดขึ้นกับลูกของแม่ด้าย
ทุกคั้งที่หนูเจ็บขั้ย แม่มั่ยเคยเลยสักคั้งที่จะมั่ยพาหนูปัยหาหมอ
แม่มั่ยเคยตกหล่นนัยหน้าที่การดูแลความเปลี่ยนแปลงหรือความผิดปกติของหนู
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับหนู แม่มั่ยMEวันเข้าจัยด้ายเลยว่าทัมมัยมันถึงด้ายเลวร้ายด้ายถึงขนาดนี้
หลังจากที่แม่คลอดหนูมา คุณหมอประจำตัวของหนูคือคุณหมอวิชัย
โรงพยาบาลบางกอกคริสตัล ซึ่งแม่ก้อจะพาหนูปัยหาหมอสม่ำเสมอเมื่อยามที่หนูป่วยขั้ยหรือที่คุณหมอนัดตรวจสุขภาพตามตารางเวลา
เป็นเวลาเกือบ ๙ ปีที่แม่มั่ยเคยตกหล่นหน้าที่ ถึงจะเช้าแค่หนัยแม่ก้อจะปัยรับบัตรQนัดเวลาพบเพื่อที่จะด้ายหาเป็นคนแรก เพราะคุณหมอเป็นคนที่มีชื่อเสียงมากคนขั้ยต้องปัยตั้งแต่ ๖ โมงช้าวเพื่อรับบัตรแต่แม่ทำทุกอย่างเพื่อลูกด้าย
นัยระยะ ๒-๓ ปีหลังนี้ ลูกของแม่ดื่มน้ำมากผิดปกติคนธรรมดา บางครั้งถึง ๑-๒ ขวดหยั่ยต่อครั้ง แม่ก้อเคยถามคุณหมอถึงเรื่องนี้ เพราะทัมหั้ยช่วงนอนต้องตื่นขึ้นมาปัสสาวะประมาณ ๔-๕ ครั้ง
คุณหมอก้อแจ้งว่าดื่มน้ำมากก้อปัสสาวะมากเป็นเรื่องปกติ
นอกจากนี้ยังมีอาการปวดหัวโดยมั่ยมีขั้ยอยู่บ่อยๆ ซึ่งแม่ก้อคอยบอกหมอและสอบถามอาการที่เห็นหนูปวดหัวบ่อยๆ คุณหมอบอกว่าหนูเป็นหวัด เป็นภูมิแพ้ แม่ก้อเชื่อและหั้ยหนูทานยาตามที่คุณหมอจัดหั้ยและมั่ยเคยเปลี่ยนหมอที่อื่นเลย บางครั้งก้อพาหนูปัยหาหมอที่คลินิกส่วนตัวของหมอช่วงค่ำๆ ก้อME
แล้วทัมมัยคุณหมอจึงมั่ยเคยสังเกตความผิดปกติของหนูกับคำถามที่แม่เคยถามอยู่บ่อยๆ กับอาการปวดหัวของลูกมาประมาณ ๒-๓ ปีมาแล้ว
มันถึงขั้นที่ลูกจะต้องมาหาหมอถี่ขึ้นอย่างน่าจัยหาย น้ำหนักตัวลด ร่างกายซูบผอมลงอย่างมั่ยชั่ยคนป่ายขั้ยธรรมดา
๑ กุมภาพันธ์ ด้ายปัยหาหมอ
แจ้งหมอว่าเด็กปวดหัวมาก ทานอาหารมั่ยค่อยด้าย ทานแล้วอาเจียน
คุณหมอจัดยามาหั้ยทาน (น้ำหนัก ๒๘.๗ กิโลกรัม)
๘ กุมภาพันธ์ ด้ายปัยหาหมอ
แจ้งหมอว่าเด็กปวดหัวมาก ทานอาหารมั่ยค่อยลง ทานแล้วอาเจียน และถามหมอว่าทัมมัยลูกจึงมีสรีระหน้าอกหยั่ยเร็ว
คุณหมอก้อจัดยามาหั้ย (น้ำหนัก ๒๗.๕ กิโลกรัม)
๒๘ กุมภาพันธ์ ด้ายปัยหาหมออีก
เด็กมั่ยสบาย ปวดหัวมั่ยมีแรง รู้สึกถึงลูกผอมลง ตัวเหลือง จึงด้ายขอหั้ยหมอช่วยเจาะเลือดตรวจว่าลูกเป็นอะรัยหรือเปล่า ทานอาหารก้อมั่ยลง
คุณหมอนัดหั้ยมาฟังผลเลือดนัยวันที่ ๘ มีนาคม และจัดยาหั้ยทาน
(น้ำหนัก ๒๖.๓ กิโลกรัม)
๘ มีนาคม ปัยหาหมอฟังผลตรวจเลือด
หมอแจ้งว่าผลเลือดทุกอย่างปกติมั่ยเป็นอารัย เด็กขาดธาตุเหล็ก เลือดน้อย
แม่ก้อแจ้งปัยว่าลูกยังปวดหัว ทานอาหารมั่ยลง เหนื่อยง่าย อ่อนเพลีย และด้ายแจ้งขอตรวจเช็กฮอร์โมน
ทางโรงพยาบาลด้ายจัดนัดคุณหมออีกคนหั้ยนัยวันที่ ๑๗ มีนาคม แต่ทางโรงพยาบาลด้าย โทร. มาขอเลื่อนเป็นวันที่ ๑๙ มีนาคมแทน เนื่องจากหมอติดประชุม (น้ำหนัก ๒๕.๔ กิโลกรัม) น้ำหนักลูกที่ผ่านมาลดปัย ๓.๓ กิโลกรัม
25 มกราคม 2548 14:42 น.
bMX
วัยและประสบการณ์ทำให้คนมีนิยามของ
"รักแท้" แตกต่างกันไป
บางคนก็ว่ารักแท้ไม่เคยอาศัยอยู่บนโลกมนุษย์
บางคนก็ว่ารักแท้คือรักที่กำลังรักอยู่ยามนี้
บางคนก็ว่ารักแท้หาเอาได้ตามเตียงทุกเตียง
แต่มีนักจิตวิทยาได้ให้องค์ประกอบของรักแท้ สำหรับให้คนพิสูจน์ความรักหนนั้นของตนว่า มันเป็นรักแท้ขนานแท้รักแท้แบบปลอมปนหรือท้รักที่ปลอมสนิท
1. ต้องมีความรู้สึกได้สัมผัสกับความสุขร่วมกับคนๆ นั้น เมื่ออยู่ด้วยกันก็จะมีความสุขมาก
ไม่เคยเบื่อที่มีเขาอยู่ใกล้ๆ และเมื่อยามที่เขาห่างไกลไม่ได้เห็นหน้า
ก็จะรู้สึกเหงาๆ และคิดถึง ไม่ใช่พอเขาหันหลังให้ ยังเห็นชายเสื้อแว้บๆ
ก็แทบจะตีปีกโลดเต้นดีใจ
2. ต้องให้ความเคารพนับถือคนๆ นั้น ถ้าจะรักใครสักคน แล้วตั้งหน้าดูถูกไม่เคยให้ความเคารพใครอื่นจะเคารพคนๆ
นั้นของเรา และการที่ได้รักใคร่กับคนที่ใครๆเขาดูถูก มันจะเหลือความภูมิใจใน
คนๆ นั้นสำหรับเราได้ยังไง
3. ต้องรู้สึกว่าคนๆ นั้นเป็นที่พึ่งได้ เมื่อเกิดวิกฤตการณ์ขึ้นในชีวิต ก็มั่นใจว่าเขาจะอยู่เคียงข้างเพื่อคอยช่วยเหลือ ไม่ใช่ว่าเรากำลังจะตกตึกอยู่รอมร่อ ก็ไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยฉุด
4. ต้องเชื่อมั่นว่าถ้ามีปัญหาใดๆเกิดขึ้น ไม่ว่าจะรุนแรงแค่ไหน สัมพันธภาพก็ยังคงดำเนินต่อไปเพราะคนเราย่อมผิดพลาดกันได้ ถ้ารู้จักอภัยกันมันก็อยู่กันทน ไม่ใช่ผิดหนเดียวก็ถีบส่ง
5. ต้องเข้าถึงความต้องการ อารมณ์ และความรู้สึกของคนๆ นั้น อย่างถ้ารู้ว่าชอบจะอยู่คนเดียวตามลำพังบ้าง ก็ควรเปิดโอกาสได้อยู่กับตัวเองด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่เปิดโอกาอย่างกระเง้ากระงอดื่
6. ต้องมีความรู้สึกต้องตาต้องใจในสรีระของคนๆ นั้น ไม่ว่าจะต้องเสน่ห์ในความเป็นหญิงกำยำ
หรือในความล้านจนขึ้นเงาวับบนหัวเขา มันก็มีส่วนในความรักเหมือนกัน
7. ต้องรู้สึกว่าเราสามารถจะพูดคุยกับคนๆ นั้นได้ทุกเรื่องอย่างเปิดอก สามารถที่จะขุดความรู้สึกส่วนลึกในหัวใจขึ้นมาพูดได้ ไม่ใช่ต้องปิดบังความรู้สึกส่วนนั้นไว้
เพราะกลัวว่าถ้าพูดออกมาแล้ว เราจะอับอาย หรือไม่ก็กลัวว่าเขาได้ยินแล้วจะผงะหงายแล้วเดินหายไปจากชีวิต
8. ต้องรู้สึกว่าคนๆ นั้นเป็นของมีค่าในมือ ถ้าไม่มีเขาสักคนชีวิตของเราก็สูญของมีค่าไป
9. ต้องรู้สึกเต็มใจที่มีส่วนร่วมกับคนๆ นั้นในหลายๆ ด้าน
เป็นต้นว่า ความคิด อารมณ์และเวลาแต่ไม่ใช่ร่วมกับเขาไปหมด
จนเขาไม่เหลือความเป็นตัวของตัวเอง
10. ต้องรู้สึกอยากมีส่วนร่วมอยากรับฟังทุกอย่าง ไม่ว่าสิ่งนั้นมันเป็นสิ่งที่ดี หรือเป็นสิ่งที่ทุกข์ ที่เรียกว่า ร่วมทุกข์ร่วมสุข เพราะคนที่ต้องการแต่จะร่วมสุข นั่นหมายถึงว่าคุณไม่ได้มีรักแท้กับคนๆ นั้น
ถ้ามีครบทุกข้อดังที่กล่าวมา ให้ถือว่ากำลังมีรักแท้โดยสมบูรณ์ แต่ถ้าขาดไปสักข้อสองข้อ ก็ให้โมเมว่ายังเป็นรักแท้อยู่ แต่ถ้ามีเพียงหนึ่งหรือสองข้อในจำนวนทั้งหมดที่กล่าวมา ก็จงอย่าพยายามหลอกตัวเองว่ารักนี้เป็นรักแท้ เพราะไม่เช่นนั้นทั้งสิบคนที่คบอยู่จะเป็นรักแท้ไปหมด
แล้วความรักของคุณขณะนี้ล่ะเป็นรักแท้แบบไหน....
25 มกราคม 2548 14:39 น.
bMX
รัก...เหมือนกับ Internet Explorer 5 Full ที่มีปัญหา Low
Resource เป็นประจำ
รัก...เหมือนกับ Online บ้างก็ busy บ้างก็ easy
รัก...เหมือนเขียน Java Script ที่ละเอียดอ่อน ผิดแม้นิดเดียวก็
Error
รัก...เหมือนดัง Ink-jet Printer เปลืองน้ำหมึกและเสียบ่อย
ดั่งรักที่รวนเร
รัก...เหมือน not enough memory แม้ทำทุกอย่างเพื่อเธอ ก็ไม่เพียงพอ
รัก...เหมือน Handy scanner...คงไม่สามารถสแกนหัวใจ A4 ของเธอได้
รัก...เหมือน 4.5 MOD 3 หารกันไม่ได้ เพราะเราไม่เข้าใจกัน
รัก...เหมือน Compile..Error!! เธอไม่เคยเข้าใจ ไม่ตอบสนอง
รัก...เหมือน Sub-Directories มีมากมายแด่ใครๆ จนฉันหา file
หัวใจเธอไม่พบ
รัก...เหมือน Power Supply ที่จ่ายไปเลี้ยงหัวใจเธออย่างเพียงพอ
รัก...เหมือนกับ พัดลมระบายความร้อน ช่วยทำให้เธอเย็นสบาย
คลายร้อน
รัก...เหมือนกับ Peltier ช่วยทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายหายร้อนแรง
8^P
รัก...เหมือน UPS แม้จะเกิดอะไร ใจฉันยังมั่นคงที่จะจ่ายไฟ
เพื่อมีเวลา Save หัวใจ
รัก...เหมือนเสียง Modem ตอน Connect ติด ช่างสุขใจเหมือนได้ยินเสียงเธอ
รัก...เหมือน Microsoft Windows 9x พร้อมจะพังทลาย(เจ๊ง)โดยไม่มีวี่แววมาก่อน
รัก...เหมือน อาการ Access Violation ไม่ยอมบอกเหตุผล แต่ก็ไม่ยอมให้แก้ตัว
รัก...เหมือน ภาษา Assembly ทำให้เธออย่างยากลำบากทั้งที่ผลที่ได้รับเพียงน้อยนิด
รัก...เหมือน Logitech Mouse คงทน มั่นคง
รัก...เหมือน Light Pen มักจะไม่ลงรอยกันง่ายๆ (ชี้ที่นึง
Cursor ไปโผล่อีกที่นึง)
รัก...เหมือน สาย Lan Coaxial ต้องรักษาไว้ให้ดีอย่าให้หลุดลอยไป (โยงออกนอกตึกทีไรฟ้าผ่าทุกที)
รัก...เหมือน Printer Epson FX800 เพียงครู่เดียวก็ร้อนแรง
(หัวพิมพ์ไหม้)
รัก...เหมือน VR-headgear เมื่อมีเธอเราก็อยู่ในโลกของเราด้วยกันเพียงสองคน...
รัก...เหมือน file corrupted อยู่ดีๆเธอก็เปลี่ยนไป
รัก...เหมือน A)bort R)etry I)gnore only 3 choices จะเลิกจะฝืนหรือจะอยู่แบบซังกะตาย
รัก...เหมือน Your program has perfromed an illegal opertaion
and will be shut down ว้าทำไม่ถูกใจเธอซักที
รัก...เหมือน Error 404 Objected not found ไขว่คว้าหาตัวตนไม่ได้
รัก...เหมือน Error 403 Access Forbidden ถ้าไม่รู้ password ของใจเธอก็อย่าหวังซะดีกว่า
รัก...เหมือน IBM Labtop (for Hi-so girls) หมดตัวก่อนที่จะได้มา
รัก...เหมือน 486DX2-66 ฉันคงให้เธอได้เพียงเท่านี้ สักวันเธอคงทิ้งฉันไปหาคนที่ดีกว่า
รัก...เหมือน If....Then....Else เธอชอบสร้างเงื่อนไงในความรักจนฉันไม่รู้จะทำเช่นไร
รัก...เหมือนกำหนด Boolean=False ดังเธอปิดใจ ไม่เปิดให้ใครคนใหม่
รัก...เหมือนดั่งหนังสือ Com แรกๆก็ชื่นชมอยากชิดใกล้สุดท้ายก็เบื่อและถูกทอดทิ้ง
รัก...เหมือนสร้าง HomePage.... เมื่อมองภายนอกดูสวยงาม แต่แฝงไปด้วยภาษาJava ที่ซับซ้อนดั่งหัวใจเธอ...ที่ฉันไม่สามารถมองเห็นหรือเข้าใจ...ส่วนลึกของหัวใจเธอได้
รัก...เหมือน UnderCostruction!! ปีแล้วปีเล่าเธอก็ยังไม่ยอมเปลี่ยนแปลง...
รัก...เหมือนกับ Harddisk ถ้าติด Virus(HIV) คงต้อง format
ใหม่ลูกเดียว
รัก...เหมือนกับจอมอนิเตอร์ ทำให้คนตาบอด (สายตาสั้น..ตาเอียง...)
รัก...เหมือนกับ RAM ขาดไฟเลี้ยง ความจำก็ถูกลบ
รัก...เหมือนกับ Software ถ้าจะเอาแบบถูกลิขสิทธิ์ ราคาก็แพงหน่อย
(หรือไม่หน่อย)
รัก...เหมือนการกลิ้งเม้าส์ ต่อให้กลิ้งมากขนาดไหน ก็ไม่เคยออกนอกจอเลย
สุดท้าย รัก...เหมือนกับ เครื่องคอมพิวเตอร์อัปเกรตไปทีไร พอเวลาผ่านไปไม่เคยพอใจเลยสักที
25 มกราคม 2548 14:22 น.
bMX
คุณค่าของเวลา
ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา
10 ปีมีค่าขนาดไหน ถามคู่แต่งงานที่เพิ่งหย่าร้างกัน
ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 4 ปีมีค่าขนาดไหน ถามนิสิตนักศึกษาที่เพิ่งรับปริญญาจากมหาวิทยาลัย
ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 ปีมีค่าขนาดไหน ถามนักเรียนที่สอบไล่ตก
ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 9 เดือนมีค่าขนาดไหน ถามแม่ที่เพิ่งคลอดลูก
ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 เดือนมีค่าขนาดไหน ถามมารดาที่คลอดบุตรยังไม่ครบกำหนด
ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 อาทิตย์มีค่าขนาดไหน ถามบรรณาธิการหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์
ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 ชั่วโมงมีค่าขนาดไหน ถามคนรักที่รอพบกัน
ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 นาฑีมีค่าขนาดไหน ถามคนที่พลาดรถไฟ
รถประจำทาง หรือเรือบิน
ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลา 1 วินาฑีมีค่าขนาดไหน ถามคนที่รอดตายจากอุบัติเหตุอย่างหวุดหวิด
ถ้าท่านอยากรู้ว่าเวลาเสี้ยวหนึ่งของวินาฑีมีค่าขนาดไหน ถามนักกีฬาโอลิมปิคที่ชนะเหรียญเงิน
ถ้าท่านอยากรู้ว่ามิตรภาพมีค่าขนาดไหน เสียเพื่อนสักคนหนึ่ง
เวลาไม่เคยรอใคร เมื่อมันผ่านไปแล้ว มันจะไม่กลับมาอีก จงใช้เวลาของท่านทุกขณะอย่างดีที่สุด
ท่านจะรู้คุณค่าของเวลาเมื่อท่านแบ่งปันกับคนที่พิเศษสุดในชีวิตของท่าน
หน้าส่วนตัว
1710
