กรุณายืนยันการออกจากระบบ
bluepebble
คราฟ้ามีวายุ ครืนคราง ฟ้าแลบเมฆลอยลาง หลั่งฝน หนึ่งคนยังคั่งค้าง ทางเดิน ด้วยจิตที่สับสน ควรหลบ หรือรอ แม้นหลบชายคาคง เปียกน้อย หากจำต้องรอคอย มุ่งไป แม้นก้าวให้ฝนค่อย ชะร่าง เปียกปอน ก็เหน็บหนาวเกรงป่วยไข้ อาจล้ม กลางทาง
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
908
