27 พฤษภาคม 2548 23:09 น.
blue_moon_on_sky
...บางครั้งตัวเราเองก็บอกไม่ได้เช่นกันว่าทุกสิ่งที่เราทำ
นั้นเกิดจากอะไร ส่วนใหญ่ก็คงจะบอกว่าเกิดจากความคิด
คิดที่มองเห็นอะไรก็ทำสิ่งนั้นตามความคิดของตัวเอง
...หากแต่...
มีบางเหตุผลเช่นกันที่เราทำอะไรสักอย่างโดยไม่รู้ถึงที่มา
ไม่รู้ถึงที่ไป และไม่รู้ว่าทำไม...
...บางที...
อาจจะเรียกว่าเป็นการกระทำโง่ ๆ อย่างหนึ่งในสายตาคนอื่น ๆ
แต่ทำไมเรากลับสุขใจที่ได้ทำ และรู้สึกเป็นหน้าที่ที่ต้องทำ
ใครจะรู้ แค่ว่าใครสักคนหนึ่งยิ้มออกมา หัวเราะออกมา
แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว ถึงแม้คนนั้นจะทำร้ายเราสักกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
เราอาจจะโกรธในพักหนึ่งแล้วก็เลิกโกรธ..
...รัก...
คงนิยามได้คำเดียวกระมั้งว่ามันทำให้เราเป็นได้เช่นนั้น
ฤานี้จะเป็นสิ่งที่เรียกว่า "ความรัก ทำให้คนตาบอด"
เห็นอะไรก็ปรับได้ เปลี่ยนได้หมด อำนาจมันช่างล้นเหลือจริง
...ทว่า...
สิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่นี้ก็ยังแปลกใจเช่นกันว่าคือ "ความรัก"
หรือ "ความผูกพัน" ที่บอกไม่ถูก แต่ที่รู้ ๆ คือ อยากให้เค้ามีความสุข อยากให้เค้าเป็นคนดี อยากให้มีคนรักใคร่เขา และเมื่อไหร่ที่เค้ามีใครสักคน วันนั้นก็จะเดินจากไปด้วยความสบายใจ...
...ไม่รู้เหมือนกันว่าเราเป็นคนโง่หรือเปล่า ที่พยายามทำอะไรต่อมิอะไรให้เค้า แต่กลับหันหลังจากมาเมื่อเค้ามีความสุขแล้ว รู้แต่ว่าไม่อยากให้เค้ามีความทุกข์ หรือทำร้ายตนเอง แต่ทว่าสุดท้ายแล้วก็คงต้องปล่อยให้สิ่งต่าง ๆ นั้นเป็นไปตามทางของวิถีแห่งกรรมของแต่ละคน
...เพราะเรามิสามารถกำหนด "กรรม" ของแต่ละคนได้..