...เส้นขอบฟ้าสิ้นสุด ณ จุดไหน...เสียงแผ่วของหัวใจถามไปนั่น...เฉกน้ำ-ฟ้าเมื่อเห็นคงเช่นกัน...คล้ายบางสิ่งขวางกั้นทางสัญจร...เส้นขอบฟ้าสิ้นสุด ณ จุดไหน...ระหว่างไพรสิงคลิ้ง*ท่ามสิงขร...คราฟากฟ้ารับขวัญตะวันรอน...ทอแสงอ่อนลาลับอ้อมเหลี่ยมผา...เส้นขอบ.ฟ้าสิ้นสุด ณ จุดไหน...ขอถามไถ่อีกครั้งเพราะกังขา...ยามราตรีเด่นเดือนดาษดารา...สลับเลื่อมม่านฟ้าหลากอารมณ์...เส้นขอบฟ้าสิ้นสุด ณ จุดไหน...แม้นบางใครวิสัชนาอุราสม...คงปลาบปลื้มดื่มด่ำคำภิรมย์...ด้วยชื่นชมกวีพร่ำลำนำเพลิน