อนงค์นาง

16 ตุลาคม 2554 14:06 น. - comment id 34927

ฟื้นฟูสภาพจิตใจให้เข้มแข็ง ยอมรับกับความจริงให้ได้ก่อนว่าการสูญเสียหรือความโศกเศร้า นั้นเป็นสิ่งที่ไม่จีรังยั่งยืน ทุกสิ่งมีเกิด ย่อมมีดับ น้ำอาจท่วมมากมาย เราจะทำตัวอย่างไรให้เป็นบัวที่พ้นน้ำ จะจมอยู่ในความทุกข์ จะคร่ำครวญต่อไป หรือจะดับทุกข์ได้อย่างไร 

ไม่มีความสามารถที่จะฟื้นฟูืั้ทั้งประเทศได้ ไม่มีอำนาจ ไม่มีบทบาทหน้าที่โดยตรง เป็นความรับผิดชอบของรัฐบาลไทย ที่จะต้องจัดสรรงบประมาณผ่านกระทรวง ทบวง กรม ให้แต่ละกระทรวงที่เกี่ยวข้อง 

ตนเองทำได้เพียงร่วมบริจาคเงิน ตามกำลัง ตามอัตภาพ

ประชาชนรอพึ่งรัฐบาล รอพึ่ง ส.ส ที่เป็นตัวแทนแต่ละเขต  ว่าตอนหาเสียงนั้น สัญญาอะไรไว้บ้าง เมื่อได้เป็นแล้วทำอะไรให้ได้บ้าง 

แต่ละตำบลมี อ.บ.ต.  มีกำนัน มีผู้ใหญ่บ้าน ที่จะต้องร่วมงานกันฟื้นฟูชุมชนของตน ประเมินความเสียหาย และนำงบประมาณมาจัดสรรใช้อย่างสุจริต เที่ยงตรง มีการลงมติตามข้อบังคับ ระเบียบวาระของที่ประชุม มีการเสนอราคา มีการประมูล มีการว่าจ้าง 
ในการสร้าง ซ่อมแซม ถนน หนทาง การบำรุงรักษาป่าไม้ ซึ่งเป็นงานหน้าที่ของภาครัฐและเอกชนร่วมกัน 

ในฐานะประชาชนที่ต้องรู้จัีกการพึ่งตนเองเพื่อความอยู่รอด อนงค์นางจะขอรวมตัวกันในครอบครัวก่อน มีใครได้รับความเดือดร้อนอะไรบ้าง ทั้งครอบครัวตนเองและของสามี ใครทีฐานะที่ดีกว่า ต้องช่วยคนที่เดือดร้อน อนงค์นาง มีแม่และพี่สาวคนโตที่เมืองไทย สามีมีแม่และพี่สาว พี่ชายหลายคนที่เมืองไทย คนที่เป็นสายเลือดเดียวกันต้องช่วยกันก่อน เพราะคนอื่นต่างก็มีครอบครัวของตนเอง  

สถาบันครอบครัวสำคัญมาก เพราะเป็นส่วนเล็กๆ ที่ต้องทำให้มีคุณภาพ คนที่มีงานก็ต้องทำกันต่อไป คนที่ค้าขาย ก็ต้องเริ่มต้นใหม่ ไม่ว่าปัญหาใดก็มีหนทางแก้ไขได้ถ้าคนในครอบครัวรวมตัวและช่วยกัน แต่ละคนต่างมีหนี้สินที่ต้องรับผิดชอบ มีภาระเลี้ยงดูลูกหลาน มีพ่อแม่ที่ต้องดูแลในวัยชรา มีสาีมีภรรยาที่ต้องประคองชีวิตคู่ร่วมกัน 

มีน้ำใจให้คนไทยที่ประสบภัยทุกคน ขอให้ทุกท่านปลอดภัยและมีกำลังใจ อดทน เข้มแข็ง ต่อสู้กับภัยธรรมชาติครั้งนี้ ขอให้ผ่านพ้นไปโดยเร็ว 

ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย และพระสยามเทวาธิราช จงปกป้องคุ้มครองประชาชนคนไทยทั้งประเทศให้พ้นจากภยันตรายทั้งปวงด้วยเทอญ

อ

10 ธันวาคม 2554 10:21 น. - comment id 36595