ไม่ว่าจะรวย จน สวย หรือไม่สวย หัวใจของแม่ทุกคนคงไม่ต่างกัน แม่ที่ดีไม่ตีโพยตีพาย ทำหน้าที่ให้ดีี่ที่สุด คนที่จะประเมินว่าแม่ดีหรือไม่ คือสังคม ถ้าลูกเรียนดี ประพฤติดี ทางโรงเรียนเป็นผู้ประเมิน ทำงานดี หน่วยงานเป็นผู้ประเมิน จะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวทำ แต่สังคมตัดสิน จะให้รางวัลหรือลงโทษ การกระทำสำคัญกว่าคำพูด หรือคำกลอน อยากเป็นแ่ม่แบบไหน ไม่ีมีใครบังคับได้ ขอเพียงแต่อย่าเปรียบเทียบตัวเองกับใคร เพราะแต่ละคนต่างวาระ ต่างกรรม ต่างเหตุผล มีแม่อีกมากมาย ที่อาจมีสามี หรือไม่ีมี ความลำบากอาจต่างกัน แต่ที่สำคัญคืออย่าสอนให้ลูกเกลียดพ่อ พ่อจะีดีหรือไม่ี ก็คือผู้ให้กำเนิด พ่อแม่ที่แยกทางกัน คนที่เจ็บปวดคือลูก ผู้ใหญ่ต่างคนต่างมีทิฐิ คิดว่าตัวเองถูก ต้องเอาชนะกันให้ได้ คนที่แพ้คือลูกต่างหาก อนงค์นางเคยผ่านปัญหานี้มาแล้ว ต้องแก้ไขที่ตัวเรา และใจของเราให้ได้่ก่อน ไม่มองปัญหาแบบเอาแต่ใจ หรือเข้าข้างตัวเอง ไม่คิดว่าฉันเก่ง ไม่้ง้อผู้ชายก็อยู่ได้ ถ้ามีกิ๊กมาแทรก เป็นรักสามเส้า ตัวเราน่าจะรู้ดีว่าเพราะอะไร เพราะเราบกพร่องจุดไหน เช่นพูดไม่เพราะ ไม่เป็นแม่ศรีเรือน ไม่ดูแลผิวพรรณ หน้าตา เอาใจปรนนิบัติไม่เป็น........ ถ้าอยากตัดทางโลก น่าจะไปบวชเีสียดีกว่า .......... อย่าให้กิ๊กมีโอกาสทำหน้าที่ภรรยาแทนเราเด็ดขาด หัดเป็นเรยาบ้างคงไม่น่าเกลียด เพราะทำกับสามีตัวเอง เชยมากไป ตามโลกไ่ม่ทัน ตามไอทีไม่ทัน ทำตัวแก่แบบคุณยาย คุยกับลูกไ่ม่รู้เรื่อง ไม่อ่าน ไ่ม่ศึกษา่พัฒนา อย่าโทษใครเลยค่ะ อายุเป็นเพียงตัวเลข โลกนี้ยังมีอะไรใ้้ห้เรียนรู้อีกมาก งานที่ทำอยู่่ต้องก้าวหน้า ไม่อยู่กับที่ จะมีคู่หรือไม่ อย่าทิ้งงานเด็ดขาด ขอให้เลี้ยงลูกอย่างมีความสุข ไม่ว่าจะเป็น Single mom ด้วย เหตุผลใดก็ตาม ขอให้อยู่ได้อย่างมีความสุข อย่าน้อยใจในโชควาสนา อย่าคร่ำครวญโศกเศร้า เลี้ยงลูกหนึ่งคนต้องอดทนไปยี่สิบปีค่ะ แม่ทุกคนมีสมอง สองมือเ่ท่ากัน ความขยัน อดทน ความดี คือมรดกที่มีค่าที่สุดค่ะ แม่อย่างฉันนั้น รักลูกเหมือนแ่ม่ทุกคนในโลกนี้ ฉันอาจไม่ใช่แม่ที่ดีเลิศ ไม่รวยมากมาย สามีไม่หล่อ พ่อไม่รวย หัวล้าน ลงพุง ขับรถเก่าๆสนิมเกาะ ฉันอาจจะไม่ดีพร้อมทุกอย่าง มีข้อบกพร่องมากมาย วันหนึ่งฉันอาจจะต้องไร้คู่ อยู่คนเดียว ฉันจะไม่ยอมแ้่พ้ ไม่เสียเวลามองคนที่เหนือกว่า เก่งกว่า แต่ฉัน...จะปรับปรุงพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น จะยิ้มสู้กับชีวิต จะเป็น....มิตรกับความรัก ฉันจะให้โอกาสกับตัวเองและสังคมรอบข้าง ดอกไม้ยังเบ่งบ่านในใจฉันเสมอ ........... วันนี้ฉันยังมีแม่ สามี และูลูกๆ มีงานทำ มีลมหายใจ วันต่อไปอาจไม่มีใครเลย แม้แต่ตัวเอง แล้วฉันจะหมองเศร้าไปทำไม ใครอยากทำร้ายใคร อยากชังใคร ก็ปล่อยเขาไปเถิด ฉันไม่อาจจะเอาใจ หรือทำให้ทุกคนรักได้ แต่ฉันก็ขอเป็นเพียงลูก เป็นแม่ เป็นภรรยา เป็นครอบครัวที่มีความสุข ไม่เป็นปัญหาหรือภาระให้ัสังคม มีอาชีพสุจริต ทำนุบำรุงชาติ ศาสน์ กษัตริย์ไทย จนกว่าจะหมดลมหายใจ หัวใจของฉันอบอุ่น เพราะความรักของคนในครอบครัว หัวใจของฉันแจ่มใสเพราะไมตรีของเพื่อนร่วมโลก สุขใจค่ะ
24 มิถุนายน 2554 11:46 น. - comment id 33748
สวัสดีค่ะคุณอนงค์นาง... อ่านบทความได้แง่คิดมากมายเลยทีเดียวค่ะ.. ความโชคดีของผู้หญิงก็คือได้เป็นแม่คนนี่แหละค่ะ หนึ่งชีวิตที่เราได้ดูแล และได้มองการเจริญเติบโตของเขาทุกๆวัน ถ้าเปรียบเทียบลูกคือสิ่งใดฉันจะเปรียบลูกเหมือนลมหายใจเพราะถ้าวันใดขาดลูกไปชีวิตคงจะอยู่ไม่ได้ สิ่งที่สอนลูกเสมอคือความซื่อสัตย์ทั้งตัวเองและคนอื่นๆ ลูกไม่ต้องเก่งเกินใครแต่ลูกต้องทำอะไรให้เต็มความสามารถที่สุดจะได้ไม่เสียใจเพราะไม่ได้ลงมือทำ อิสระทางความคิดเพราะเด็กก็มีความคิดไม่น้อยกว่าผู้ใหญ่แต่ต้องมีเหตุและผลในการกระทำด้วย ฉันเป็นคนหนึ่งที่ทำโทษลูกด้วยวิธีการตี..ขั้นที่หนึ่งถ้าลูกทำผิดจะตักเตือน ขั้นที่สองถ้าลูกยังทำซ้ำอีกว่ากล่าวและตักเตือนไม่ใช่คำหยาบคายโดยเด็ดขาดเพราะคำพูดของผู้ใหญ่เด็กจะจดจำและจะมีคำถามว่าทำไมผู้ใหญ่พูดได้ ครั้งที่สามโดนตีแน่ๆตีแล้วอธิบายว่าเพราะอะไรเหตุผลสำคัญไม่ว่ากับเด็กหรือผู้ใหญ่ก็ตาม และที่สำคัญที่สุดเลยคือแบบอย่างฉันไม่เคยเล่นพนันไม่ว่าหวยบนดินหรือใต้ดินและการพนันทุกชนิดและไม่อยากให้ลูกเห็นแบบอย่างที่ไม่ดีด้วย ฉันไม่ใช่คนดีแถมจะโง่ด้วยซ้ำ เหล้าก็เคยกิน บุหรี่กัญชาก็เคยดูด นับตั้งแต่วันที่รู้ตัวว่าจะเป็นแม่คนแล้วฉันไม่เคยแตะต้องของพวกนี้เลย ไม่เคยให้ลูกมองใครว่าสูงหรือต่ำกว่าเราทุกคนเสมอภาคกันเพราะมีสองมือสองเท้าหนึ่งสมองเท่าๆกัน(แม้สังคมจะไม่เท่าเทียมและแบ่งแยกแต่ฉันจะเริ่มที่ตัวฉันและลูกๆและลูกก็คงจะสอนหลานอีกต่อไปฉันได้แต่หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น) แม่ไม่เคยหิวถ้าลูกของแม่ยังไม่อิ่ม แม่ไม่เคยง่วงถ้าลูกของแม่ยังไม่หลับ ถ้าลูกของแม่เจ็บ แม่จะเจ็บยิ่งกว่า.... ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะคุณอนงค์นางสำหรับแนวความคิดและการใช้ชีวิตจะนำไปปรับใช้ให้กับตัวเองค่ะ (แทนคำขอบคุณ) (แทนมิตรภาพและความห่วงใย) (แทนความจริงใจค่ะ)
24 มิถุนายน 2554 22:55 น. - comment id 33787
สวัสดีค่ะคุณกลั่นแก้ว ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณเป็นแม่ที่กล้าหาญ น่ายกย่อง ชื่นชม ต่างจากผู้หญิงหรือชายที่เลือกที่จะี่่ทิ้งลูก ปล่อยให้เ็ป็นเด็กกำพร้า เป็นปัญหาสังคม เพราะเห็นลูกเป็นมารหัวขน แบบทีีทับไม่ร้อง ทีท้องไม่รับ ขอเป็ำนกำลังใจให้นะคะ แม้จะมีแม่เพียงลำพัง ยังดีกว่าไม่ีมีใครเลยสักคนค่ะ
25 มิถุนายน 2554 18:08 น. - comment id 33792
ร่วมมีความสุขใจที่ได้เป็นแม่คนด้วยนะคะ คอมไวรัสเข้าค่ะ เลยไม่ได้มาบ้านกลอนซะนานนนน.......