ช้อนยาวหนึ่งเมตร มีชาวเดนมาร์คคนหนึ่งนอนหลับอยู่ที่บ้านในเวลากลางคืน ........... มีนางฟ้าลงมาหาเขา ชวนให้ไปเที่ยวสวรรค์กับนรก เขาก็ตกลงไปด้วย นางฟ้าพาไปที่ที่หนึ่ง แล้วบอกว่า " ถึงนรกแล้ว " ที่นั้นเป็นห้องใหญ่ ๆ มีโต๊ะยาวๆ บนโต๊ะมีอาหารที่ประณีตอร่อยมีคุณค่าทุกประเภท ............ มีคนนั่งอยู่หลายคนนางฟ้าก็บอกว่า "นี่สัตว์นรก" คนเหล่านั้นนั่งมองอาหารที่น่ากินที่สุดในโลก แต่ตัวเขาผอมเหลืองน่าสงสาร ........... นางฟ้าบอกว่าที่นี่อนุญาตให้กินอาหารดี ๆได้ แต่มีเงื่อนไขว่าห้ามใช้มือหยิบ ต้องใช้ช้อนที่ยาวหนึ่งเมตรตักอาการกินเท่านั้น เวลาจะใช้ช้อนตักอาหารเข! ้าปากตัวเอง คนที่นรกก็ตักไม่ถึงสักที ............ ........... ......... ..... อาหารที่อร่อยหกลงบนพื้นเกือบหมด เขาเลยมีความวุ่นวายเดือดร้อนมาก พยายามตักอาหารเท่าไรก็ไม่ถึงปาก .......... จึงผอมโซเพราะอดอาหาร ทั้งที่อยู่ใกล้ชิดอาหารที่อร่อยมีคุณค่าทางโภชนาการ ............ ... แต่ไม่สามารถเอาเข้ามาถึงในปากของตนเองได้ นางฟ้าพาไปอีกห้องหนึ่งแล้ว บอกว่า " ถึงสวรรค์แล้ว " ............ ห้องที่สองนี้มีลักษณะเช่นเดียวกับห้องแรกทุกประการ มีโต๊ะอาหารยาว ๆ อาหารประณีตหลาย ๆ อย่างเหมือนกันกับห้องนรก ............ มีเก้าอี้รอบ มีคนนั่งอยู่หลายคน นางฟ้าบอกว่า " นี่เทวดาบนสวรรค์" ! .............. . แต่แปลกที่คนบนสวรรค์นั้นยิ้มแย้มแจ่มใสอ้วนท้วนสมบูรณ์สบาย ดูว่าเขากินอาหาร อย่างไร ทั้งๆที่เขาก็ต้องใช้ช้อนยาวหนึ่งเมตรเหมือนกับที่นรก ......." เอ...ทำไมมันไม่เหมือนที่นรก ? ทำไมคนที่นี่สนุกสนานแจ่มใสร่าเริง แข็งแรง" พอดูดี ๆ อ้อ! เห็นวิธีของชาวสวรรค์ ............ คือคนข้างหนึ่งของโต๊ะ เขาตักอาหารด้วยช้อนยาว ๆ เอาไปป้อนใส่ปากของคนตรงข้าม ............ . คนอีกข้างก็ตักอาหารมาใส่ปากของคนข้างนี้ ก็เลยได้กินกันทุกคน อยู่อย่างสุขสบาย สรุปว่า ที่นรกนั้น..... คนคิดแต่จะได้อย่างเดียว คิดแต่เรื่องความสุขของตัวเอง ............ .. คิดแต่ว่าเราจะได้อาหาร ได้สิ่งที่เราชอบ โดยไม่คิดถึงคนอื่น แต่ที่สวรรค์นั้น..... มีการช่วยเหลือกัน มีความรักสามัคคีกัน ............ ......... คำนึงถึงความสุขของคนอื่นด้วย จึงก็ได้รับความสุขทั่วถึงกันทุกคน ............ .......... .... ตื่นขึ้นมาแต่ละวัน อย่าถามว่าจะได้อะไรจากสังคม แต่จงถามให้มากว่า..... จะให้อะไรกับสังคม ?? ? ขอขอบคุณสาระดีดี จาก....ธรรมะดิลิเวอร์รี่... จากฟอร์เวิร์ดเมลจ้า.... ความยืนยาวของชีวิตนี่มันก็เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้จริงๆ...เมื่อได้มีลม หายใจอยู่คงต้องใช้ชีวิตกับความเป็นจริงให้มาก...ฝันได้บ้างแต่ยังงัย ก็คงต้องอยู่กับความเป็นจริง สิ่งใดๆที่ทำ...ทำดี=ดี ทำชั่ว=ชั่ว .....ยิ้มและ ร่าเริงในทุกๆวัน....จะทุกข์กันไปทำไมให้มากมาย จะอยากได้ อยากเป็น อะไรกันให้มากมาย เพราะสุดท้าย ก็เท่านี้เท่านั้นเอง....
2 ธันวาคม 2552 15:55 น. - comment id 26295
จอง ที่ 1 ก่อน เดี๋ยวมาอ่านใหม่
2 ธันวาคม 2552 18:04 น. - comment id 26298
.......จองที่สองก็ได้ อิอิ .....
2 ธันวาคม 2552 21:38 น. - comment id 26299
2 ธันวาคม 2552 23:10 น. - comment id 26301
แหมๆ เข้าใจคิด น้ำใจเพื่อนมนุษย์ อิอิ
3 ธันวาคม 2552 12:36 น. - comment id 26308
ความเอื้ออาทร ความมีน้ำใจรู้จักให้และรู้จักรับ โลกนี้คงมีแต่สุขเนาะเจน
4 ธันวาคม 2552 11:18 น. - comment id 26315
ให้สิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้น จริงเลยเนาะ เป็นบทความที่ดีและน่าประทับใจมากเลยจ๊ะเจนฯ ขอบคุณนีที่นำมาแบ่งปัน
4 ธันวาคม 2552 17:26 น. - comment id 26320
ดีจ้า...คุณเฌอมาลย์... ขอบคุณที่แวะมาอ่านและทักทายกันน๊ะจ๊ะ... อันนี้เพื่อนเจนส่งมาให้อ่านอ่ะจ้า อ่านแล้ว ก็โดนใจเลยเอามาฝาก...
4 ธันวาคม 2552 17:27 น. - comment id 26321
ดีจ้า...คุณฉางน้อยยย.... ที่สอง...เจนมอบดอกไม้ให้แล้วกันนะจ๊ะ หุหุ ขอบคุณที่แวะมาจ้า
4 ธันวาคม 2552 17:28 น. - comment id 26322
ดีจ้า...คุณรัมณีย์... แวะมายิ้มเลยน๊ะ...ขอบคุณจ้า
4 ธันวาคม 2552 17:30 น. - comment id 26323
ดีจ้า...พี่ยาใจ.... เจนเห็นด้วยเลยจ้าว่าคนที่เค้าเขียนเรื่องนี้ เข้าใจคิดจริงๆ...ทำให้สะกิดใจเราได้หลาย หลายอย่างเลยย ...
4 ธันวาคม 2552 17:34 น. - comment id 26325
ดีจ้า...คุณโคลอน... เจนก้อขอบคุณโคลอนเช่นกันจ้าที่แวะมา เยี่ยมเยียนกัน หุหุ...หวังว่าจะสบายดีน๊ะจ๊ะ