2 ชีวิต ... ที่ราคาไม่เท่ากัน .... > > หนูตัวร้อน ... ไปโรงพยาบาลเถอะ หาหมอเฉพาะทาง แพงหน่อย แต่(น่าจะ)ดีกว่านะ > พ่อไข้ขึ้น ... พาราซี้ตายม่องในตู้ยาก็มี สัก 2-3 วันถ้าไม่ดีขึ้น หมอรักษาโรคทั่วไปปากซอยก็น่าจะเอาอยู่ > > หนูกลับบ้าน ... แท๊กซี่ดีกว่านะ จะได้ไม่เหนื่อย มีสมาธิทำการบ้าน (สมาธิยิ่งสั้นๆอยู่) > พ่อกลับบ้าน ... ปั่นจักรยานนั่นแหละดีแล้ว ประหยัด ออกกำลังกายด้วย วันไหนฝนตกค่อยขึ้นรถเมล์ > > มีดบาดมืดหนู ... ไปรพ.เย็บแผลเถอะ เดี๋ยวเป็นแผลเป็น เป็นคีลอยด์ (เดี๋ยวไม่สวยไม่มีคนมาขอ ไม่หล่อไปขอใครไม่ได้) > มีดบาดมือพ่อ ... ทิงเจอร์ พลาสเตอร์ยา ในตู้ยาก็มี 2-3 วัน น่าจะหาย (พ่อคงไม่อัปลักษณ์ไปกว่านี้สักเท่าไรหรอก) > > ปรับพฤติกรรม คอร์สล่ะ 6000 ... อะน่า นิดหน่อยเอง จะได้ไม่มีปัญหาในการคบเพื่อน จะได้มีเพื่อนดีๆบ้างสักคนก็ยังดี ชีวิตหนูยังอีกไกล > e-commerce คอร์สล่ะ 1800 ... หนังสือมือสองจตุจักรเยอะแยะ เล่มล่ะ 250 เอง เดี๋ยวก็ตายแล้ว จะอยากรู้ไปทำไม > > มีดบาดมือหนู ... ไปรพ.เถอะ จริงๆฉีดยากันบาดทะยักแล้วนะ แต่จำไม่ได้ว่าเมื่อไร ฉีดอีกคอร์สก็ดี เปลืองหน่อยแต่ชัวร์ กี่บาทพ่อก็จ่าย > สังกะสีบาดมือพ่อ ... ทิงเจอร์ไอโอดีนนี่แหละ ขององค์การเภสัชฯ ขวดล่ะ 25 บาท เชื้อโรคไหนๆก็ตายเรียบ > > อีก 2-3 วัน นมใกล้หมดอายุ ... หนูอย่ากินเลยเดี๋ยวท้องเสีย กระป๋องไม่กี่ร้อย ช่างมัน ไม่คุ้มค่ายาหรอก > ก็ไอ้กระป๋องเดียวกันนั่นแหละ ... พ่อกินเองดีกว่า เสียดายตังค์ ไม่น่าเป็นไรหรอก กว่านี้พ่อกินมาแล้ว ชิวๆ > > เรียนว่ายน้ำชม.ล่ะ 100 ... เปลืองหน่อย แต่ดีกว่า จะได้แข็งแรงไม่เป็นภูมิแพ้ เผื่อฟลุ๊คมีแววจะได้เป็นฉลามน้อยทีมชาติ > ฟิตเนส discounted fee ถูกสุดๆ ... กลับไปสอนการบ้าน ให้หนูขี่หลังทุกเย็นดีกว่า ถ้าพุงมันจะย้วย นน.มันเกินนิดหน่อย ช่างมันเหอะ > > หนูเป็นหวัด ... ยา original ดีกว่าเนอะ ชัวร์ (เขาว่า)ยา Generic ไว้ใจไม่ค่อยได้ เดี๋ยวมีผลข้างเคียง > พ่อเป็นหวัด ... ทุบหอมแดงวางข้างหมอน 2-3 คืน ถ้าไม่ดีขึ้น ยา Generic ก็โอเคแล้ว ผลข้างเคียงนิดหน่อย ไม่ถึงตายหรอก จิ๊บๆ > > หนูไอ ... ไปหาหมอ > พ่อไอ ... กินน้ำอุ! ่นๆ เดี๋ ยวก็หาย > > ... > ... > > "ผู้ชาย" คนนี้ไม่ใช่ นักบัญชี ไม่ใช่ นักเศรษฐศาสตร์ (ไม่ใช่แม้กระทั้ง วิศวกร) > "ผู้ชาย" คนนี้ก็แค่ "พ่อ" ธรรมดาๆคนนึงเท่านั้นแหละ > ... > ... > ถ้าทุก 1 วันที่ชีวิตพ่อสั้นลงแลกกับ 1 วันที่ชีวิตหนูดีขึ้น > ... จะกี่วันก็เอาไปเถอะลูกรัก พ่อเต็มใจยกให้ > > ดวงตาคู่นี้ ... > อาจจะทำให้พ่อเห็นความงดงามของโลกต่อไปได้อีกหลายปี > ... แต่ถ้ามันทำให้หนูมองเห็นได้อีกแม้เพียงวันเดียว > ... (แม้คนที่หนูจะมอง ... อาจจะไม่ใช่พ่อ) > ... เอามันไปเถอะลูกรัก ... พ่อเต็มใจยกให้ > > แก้วหูคู่นี้ ... > อาจจะทำให้พ่อได้ยินความไพเราะของสายน้ำต่อไปได้อีกหลายปี > ... แต่ถ้ามันทำให้หนูได้ยินได้อีกแม้เพียงวันเดียว > ... (แม้วันเดียวนั้น ... หนูอาจจะไม่ฟังที่พ่อบอกว่าพ่อรักหนูแค่ไหน) > ... เอามันไปเถอะลูกรัก ... พ่อเต็มใจยกให้ > > ขาคู่นี้ ... > อาจจะพาพ่อไปได้อีกครึ่งโลกใบนี้ที่เหลือ > ... แต่ถ้ามันทำให้หนูเดินได้อีกแม้เพียงก้าวเดียว > ... (แม้มันอาจจะเป็นก้าวที่ทำให้หนูห่างจากพ่อไปอีก) > ... เอามันไปเถอะลูกรัก ... พ่อเต็มใจยกให้ > > แขนคู่นี้ ... > อาจจะทำให้พ่อได้โอบกอดคนอีกมากมาย > ... แต่ถ้ามันทำให้หนูได้โอบกอดคนที่หนูรักแม้เพียงครั้งเดียว > ... (แม้ว่าคนที่หนูจะกอด ... อาจจะไม่ใช่พ่อ) > ... เอามันไปเถอะลูกรัก ... พ่อเต็มใจยกให้ > > หัวใจดวงนี้ ... > อาจจะทำให้พ่ออยู่ต่อไปได้อีกหลายปี > ... แต่ถ้ามันทำให้หนูอยู่ต่อได้อีกแม้เพียงวันเดียว > ... (แม้ว่าหนูอาจจะไม่ใช้วันเดียวนั้นร่วมกันกับพ่อ) > ... เอามันไปเถอะลูกรัก ... พ่อเต็มใจยกให้ > > ชีวิตนี้ที่เหลืออยู่ ... > อาจจะทำให้พ่อทำอะไรได้อีกมากมาย > ... แต่ถ้ามันใช้ต่อชีวิตหนูได้แม้เพียงวันเดียว > ... (แม้หนูอาจจะใช้ชีวิตที่ต่อออกไปวันเดียวนั้นเพื่อคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ) > ... เอามันไปเถอะลูกรัก ... พ่อเต็มใจยกให้ > > ... > ... > หนูจะรู้ไหมว่า > หนูทั้งสองเกิดมามีหัวใจสองดวงที่ "อายุหัวใจ" ไม่เท่ากัน > ... > ... > > ที่สุด! แล้ว ... . > "ผู้ชาย" คนนี้ไม่ใช่ นักบัญชี ไม่ใช่ นักเศรษฐศาสตร์ (ไม่ใช่แม้กระทั้ง วิศวกร) > "ผู้ชาย" คนนี้ก็แค่ "พ่อ" ธรรมดาๆคนนึงเท่านั้นแหละ > > พ่อ ... > 13 ก.ค. 2552 จากฟอร์เวิร์ดเมลจ้า....
24 กรกฎาคม 2552 19:01 น. - comment id 23521
... อ่านแล้ว อึ้ง เศร้าเลยค่ะ ขอบคุณสิ่งดีๆที่นำมาฝากกัน
25 กรกฎาคม 2552 11:31 น. - comment id 23523
นี่แหละ คือหัวใจของคนที่เป็นพ่อ ลูกยิ่งกว่าแก้วตา ดวงใจ พ่อมีมาตรฐานเดียวสำหรับลูก แต่ลูกมีกี่มาตรฐานก็ไม่รู้เหมือนกัน อิอิ
25 กรกฎาคม 2552 14:27 น. - comment id 23524
มาไกลจัง แต่ก็ดีใจที่มาถึงที่นี่ แวะมาเยี่ยมเยียนครับ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=nong-fern-daddy&month=13-07-2009&group=3&gblog=11
26 กรกฎาคม 2552 01:18 น. - comment id 23527
ชีวิตนี้ที่เหลืออยู่ ... > อาจจะทำให้พ่อทำอะไรได้อีกมากมาย > ... แต่ถ้ามันใช้ต่อชีวิตหนูได้แม้เพียงวันเดียว > ... (แม้หนูอาจจะใช้ชีวิตที่ต่อออกไปวันเดียวนั้นเพื่อคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อ) > ... เอามันไปเถอะลูกรัก ... พ่อเต็มใจยกให้ ซึ้งอ่ะ
30 กรกฎาคม 2552 22:01 น. - comment id 23545
พ่อทำมากกว่าที่เราเห็น รักพ่อเสมอ