อารัมภกถา:ก่อนจะถึงพรุ่งนี้ 23 พฤศจิกายน 2551 --------- ๑. ๐ยิ่งนึก ยิ่งสะอึกยิ่งสะอื้น ิยิ่งกล้ำยิ่งกลืน ยิ่งกลัดอก ยิ่งยวดปวดปร่าจะสาธก เกินกว่านรกอเวจี ๐ร้อนรุ่มรุมเร้าเข้าโรมรัน กระชั้นหัวใจเต้นถี่ถี่ เต้นเร่าเต้นร้อน จะจรลี แตกดับหัวใจนี้ อยู่รอนรอน ๐กัดกราม ก็ปวดกรามเสียงกรอดกรอด สายตาก็แต่ทอด น้ำตากร่อน สายตาก็แต่ตรมไปทุกตอน ไปทุกครั้งที่ถอนหายใจท้อ ๒. ๐เพราะฯพณฯรัฐบาลผู้ต่างไท ต่างแต่จะไต่ จะไปต่อ ต่างเท้า ก็เดินย่ำรู้ตำตอ แต่เท้า ก็จะถ่อถางเถาวัลย์ ๐เถิดพี่เถิดน้องผองมนุษย์ ทั้งผอง ผ่องผุดเพี้ยงสวรรค์ เพียงใจจะส่องใจใสผ่องพรรณ ผ่องแผ้วเบญจวรรณชนะภัย ๐น้ำตาก็แต่ตาจะตรมตรอม แต่ใจจะต้องห้อมหอมสมัย หอมกลิ่นบุปผามนามัย หอมอวล ประชาธิปไตยดอกไม้บาน ๐.......................... ............................ ............................ ............................ ฯลฯ
ผมชื่อโจ้ 22 พ.ย. 2551 10:12 น. - ID 6039 
1877
1
0
22 พฤศจิกายน 2551 10:35 น. - comment id 22011
ดอกไม้ ...... ดอกไม้จะบาน บริสุทธิ์กล้าหาญ .... จะบานในใจ สีขาว .... หนุ่มสาวจะใฝ่ แน่วแน่แก้ไข ...... จุดไฟศรัทธา เรียนรู้ ..... ต่อสู้มายา ก้าวไปข้างหน้า ..... เข้าหามวลชน ชีวิต ...... อุทิศยอมตน ฝ่าความสับสน ...... เพื่อผลประชา ดอกไม้ ...... บานให้คุณค่า จงบานช้าช้า ...... แต่ว่ายั่งยืน ที่นี่ ..... และที่อื่นอื่น ดอกไม้สดชื่น ..... ยื่นให้มวลชน จิรนันท์ พิตรปรีชา
22 พฤศจิกายน 2551 13:05 น. - comment id 22012
ฝากด้วยนะ ร่วงแล้วร่วงเล่าเจ้าดอกไม้ ถูกลิดก้านรอนใบใจโศกศัลย์ หล่นกรูกราวหนาวสะท้านผ่านรอยวัน พรุ่งนี้นั้นดอกไม้บานทั่วลานไทย หว่านเมล็ดเพาะกล้ามาแรมปี เพื่อก่อหน่อชีวีดอกไม้ใหม่ เพื่อหยั่งรากความดีที่ไผท เพื่อแตกใบก้านนั้นเป็นปัญญา หว่านปัญญาทั่วแคว้นทั่วแดนดิน ประเทืองไทยเรืองชีวินถิ่นรากหญ้า รดน้ำพรวนดินด้วยเมตตา ใส่ปุ๋ยแห่งศรัทธาหวังหญ้างาม อนิจจา ! โศกเศร้าเร้ารุมจิต ดอกไม้โดนปลิดชีวิตกลางสนาม ร่วงแล้วร่วงเล่าเหลือแต่นาม เป็นนิยามดอกไม้...วีรชน พรุ่งนี้...แล้วพรุ่งนี้ ดอกไม้เหลืองพร้อมพลีชีพอีกหน ระยับฟ้ามัวดินให้อึงอล หวังปราบทุรชนพ้นแผ่นดิน พรุ่งนี้...แล้วพรุ่งนี้ ดอกไม้เหลืองพร้อมพลีให้ถวิล แม้นต้องร่วงกลีบโรยโปรยธรณิน เกิดดอกใหม่มิจบสิ้นแผ่นดินไทย บันทึก ณ วันเสาร์ที่ ๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๑]
22 พฤศจิกายน 2551 13:21 น. - comment id 22013
พรุ่งนี้คิอความหวัง รวมพลังกันต่อต้าน ทรราชชาติสามาน แต่งตำนานเรื่องการเมืองสู้ๆๆ
22 พฤศจิกายน 2551 15:17 น. - comment id 22014
ถึงดอกไม้จะเฉา แต่ครั้งหนึ่งก็เคยเป็นดอกไม้ที่งดงามและบริสุทธิ์ และเมล็ดของดอกไม้นั้นก็จักเติบโตและเบ่งบานเป็นดอกไม้ที่งดงามต่อไป (เป็นกำลังใจให้ค่ะ)
22 พฤศจิกายน 2551 17:05 น. - comment id 22015
เหล่ามวลดอกไม้ จะบาน จะเฉา เราก็จะเป็นดอกไม้ บานสะพรั่งละไม อยู่ในใจ อยู่ในใจ --- ยิ้มให้กันไว้ ด้วยมิตรภาพพันธมิตร
22 พฤศจิกายน 2551 17:23 น. - comment id 22016
ส่งแรงใจให้แนวหน้าอย่าได้ห่วง อยู่เมืองหลวงขจัดทรราชออกให้หมด คอยต่อสู้รัฐบาลมารใจคด เอามือตบสู้ควันปืนยืนหยัดไป ขอแกนนำนำชัยให้รุ่งโรจน์ หากเจอโจษ์กอหิงสาอย่าหวั่นไหว เราชุมนุมไม่มีปืนไม่มีไฟ แต่มีใจที่ยิ่งใหญ่หาใครเทียม ใจหายเนอะเป็นห่วงพันธมิตรทุกท่าน ขอให้ปลอดภัยทุกคน..สู้ๆๆๆๆๆๆ
23 พฤศจิกายน 2551 23:04 น. - comment id 22023
แม้อยู่ไกลใจก็ห่วง ขอเอาใจช่วยให้ปลอดภัย สู้ๆๆๆ
26 พฤศจิกายน 2551 07:57 น. - comment id 22032
26 พฤศจิกายน 2551 18:07 น. - comment id 22037
บานหรือเฉา ก็ช่วยให้เราก็เห็นสัจธรรมได้เน้อ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ