๐น้ำตาพจมาน ไหลเพราะผ่าน ถูกการพิพากษา แม้จะใส่แว่นดำอำพรางตา เดินฝืนยิ้มเชิดหน้าก็เท่านั้น ๐เป็นความจริงสัจจาที่ปรากฏ จึงสลดหัวใจให้ไหวหวั่น ดูก้าวขาก็ขัดเคืองจะขัดกัน ยอบหัวใจประหวั่นพรั่นสะพึง ๐น้ำตาพจมาน มีย้อยไหลปิ่มปานคะนึงถึง หลับตาคงเห็นภาพอึงคะนึง ซึ่งถูกขึงติดคุกอยู่ค้างปี ๐น้ำตาพจมาน อันได้รับ การสงสารอยู่อึงมี่ อยู่ตรงปากประตูธรณี เหมือนจะส่งหรือผลักผีเข้าผจญ ๐ในวันนี้ปีชวดกรกฏ จะจารจดบันทึกประมวลผล แม้นจะรอสองศาลจะส่องยล แต่เธอใจก็ปี้ป่น ปริเวทนา ๐เพราะเธอคือพจมาน ผู้ปลูกหว่านให้ท้ายเป็นนายหน้า ผู้ซึ่งอยู่เบื้องหลังสั่งบัญชา ทุกเสนาบดีในรัฐบาล ๐พจมานจึงซ้ำมีน้ำตา พิพากษาเหมือนว่าจะประหาร แค่โทษหนัก3ปี จะบริบาล ให้คุกแก่พจมานสว่างวงค์ ๐เขียนเพื่อแสดงความอาลัย ความเสียใจ ให้สมประสงค์ หวังว่าผู้พ่อ ยังรอก็ยังคง ขอได้รับเจตน์จำนงเดียวกัน -------------
ผมชื่อโจ้ 31 ก.ค. 2551 14:44 น. - ID 5870 
1787
3
0
31 กรกฎาคม 2551 15:42 น. - comment id 21288
แม้อาจจะมีบางฝ่ายพอใจ สะใจในผลการตัดสิน แต่ก็ควรจะเห็นใจท่าน ในฐานะ ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่พลาดจากการกระทำอันไม่ซื่อของตน ขอเอาเหตุการณ์นี้เป็นอุทาหรณ์ แก่นักการเมืองรุ่นต่อๆไป ความผิดไม่ว่าเพราะกรณีใดๆก้ย่มเป็นความผิด ขอแสดงความเสียใจกับทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องครับ
31 กรกฎาคม 2551 19:06 น. - comment id 21289
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณโจ้
แต่งเก่งจัง
1 สิงหาคม 2551 12:56 น. - comment id 21294
ผมนอนยิ้มระหว่างไข้ มิคิดซ้าเติมใคร แต่ยิ้มให้..กระบวนการยุติรรมครับ... เอ้อ...โล่งจมูกขึ้นเยอะเลยคุณโจ้
1 สิงหาคม 2551 16:05 น. - comment id 21296
เขียนเก่งจังค่ะ เห็นภาพเลย แต่ระวังฝั่งที่ไม่ชอบจะปาหัวเอานะคะโจ้ เรื่องอย่างงี้ละเอียดอ่อน คนไทยเดี๋ยวนี้อะไรไม่เข้าหูหน่อยก็ร่ำๆจะฆ่ากันละ คนกล้าพูดสิ่งที่คิดมากไปอันตรายค่ะ เป็นห่วงค่ะ ไม่ใช่อะไร ฝีมือเราติอะไรไม่ได้อยู่แล้วค่ะ มาตรฐานโจ้นี่นา
2 สิงหาคม 2551 10:00 น. - comment id 21297
ขอบคุณ Thaipoem ที่เปิดเวทีให้มีพื้นที่ของคนชอบกลอนมารวมกันอย่างน้อยที่นี่ก็ทำให้ผมอ่อนช้อย อ่อนหวาน อ่อนโยน แทบจะนั่งพับเพียบเขียนกลอนกัน แหละทุกคนที่นี่ก็มาโดยมิได้นัดหมาย มาเพราะชอบอ่านกลอน มาเพราะเขียนกลอนเป็น มาด้วยใจ ไม่ต้องเสียสมากชิกรายปี เหมือนกับเวบโป๊บางเวบ(ฮา) และจะขอบคุณใครอีก อ๋อ!ขอบคุณนางสาววรางค์นะขอรับ ที่ทำหน้าที่เป็นผู้เฝ้าระวังการเสื่อมเสีย ทางวัฒนธรรมของชุมชนบ้านกลอนแห่งนี้ ดีใจนะคับที่มีคุณอยู่ที่นี่ ทำให้ผมอุ่นใจ วางใจได้ว่า ยังมีคนคอยห่วงใยผมอยู่อีกคน ถ้ากอดกันได้ นางสาววรางค์ ก็เป็นผู้หญิงที่ผมอยากกอดมากในตอนนี้ ผมรักคุณนะคับ
4 สิงหาคม 2551 08:52 น. - comment id 21299
หวัดดีคับโจ้ ไม่ได้เยี่ยมหน้าเข้ามาทักทาย อ่านเรื่องนี้ตั้งแต่บ่ายวันศุกร์ ถึงวันนี้มันจางไปหลายวันแล้ว แต่เรื่องยังอยู่ในชั้นอุทธรณ์หนึ่งเดือน คนไทยว่าคนล้มอย่าข้าม หรือจะปล่อยให้เป็นเรื่องของเวรของกรรมดี แล้วอยู่เฉย ๆ คอยแต่เตือนตัวเองว่า ทุกอย่างมีนอกมีใน เราไม่รู้อะไรกับเขาหรอก เมื่อไม่มีใบเสร็จ ก็อย่าไปทึกทักว่าเขาจะแย่เหมือนที่เราพิพากษาเขา เขารวยแล้ว เขาจะโกงได้อย่างไร คนรวยที่ไหนจะโกงภาษี ก็กฎหมายเขาไม่ให้จ่าย ต่อให้อยากจ่ายแทบตาย ก็ทำไม่ได้ ไม่เป็นไรครับ มันเป็นเรื่องของหลักการ เราต้องปล่อยวางใช่ไหมครับ สมัยก่อนตอนเมื่อคุณแม้วเป็นใหญ่ ผมก็ปล่อยใจไปกับหนังการ์ตูน ชอบดูโดเรมอนหุ่นแมวที่มาช่วยเหลือปู่ทวดคือเจ้าโนบีตะ ดูเพื่อผ่อนคลาย แต่ก็อดเอามารวมความกับเนื้อหาของรัฐบาลไม่ได้ว่าเราเป็นโนบีตะที่ร้องหาแต่โดเรมอนที่มีพรวิเศษหรือเปล่า พวกที่ยึดแต่ปัจจุบันจนลืมเรื่องผลระยะยาวจากการไม่ยอมช่วยเหลือตนเองในอนาคต มันเป็นผลเสียของใคร เราเป็นรากหญ้าไร้รากยึดที่มองหาแต่คนคอยช่วยเหลือ รอโครงการนั้น โครงการนี้โดยที่เคยคิดจะช่วยเหลือตัวเอง หรือเราเจอยาเสพติดอย่างแรงที่ต้องการยาแบบจะลงแดง ว้า..เราดูการ์ตูนไม่สนุกแล้วนี่ เปลี่ยนมาดูหนังดูละครน้ำเน่าดีกว่า ใคร ๆ มักบอกว่าดูละครแล้วย้อนดูตัว ใคร ๆ มักบอกว่าเรื่องจริงยิ่งกว่าละคร แต่ยามที่ละครไม่สมจริง คนดูติติง วิจารณ์ความเป็นมาว่าพล็อตเรื่อง มันไม่เป็นเหตุเป็นผล คนเขียนบทปรับแต่งบทใหม่ ให้ถูกใจคนดู ที่สำคัญ เรารู้ตอนจบว่า คนดีสุสม คนร้ายต้องรับโทษอย่าสาสม คนดูพอใจ เพราะคนดีไม่ตาย คนร้ายรับกรรม แต่ถ้าชีวิตจริงไม่สมจริงล่ะ อะไรต่อมิอะไรไม่สมเหตุสมผล ใครจะติติง ใครเป็นคนกำกับชีวิตจริง ในเมื่อมันไม่ถูกอกถูกใจใครใครไปซะทั้งหมด ตัวร้ายอาจไม่ต้องรับโทษ คนดูชีวิตจริงของเขาจะดิ้นชักตายไปด้วยหรือเปล่า เมื่อบรรทัดฐานสังคมมันบิดเบี้ยว อ้อ..ไม่พอใจหรือ งั้นปลอบใจด้วยการดูหนัง Do The Right Thing ของ สไปค์ ลี ทอดหุ่ยไปพลาง ๆ อย่าคิดมาก ๆ กลับมานอนดูหนังไทย เมล์นรก หมวยยกล้อ เอาอีกแล้ว รถเมล์เหมือนโลกใบเล็ก ๆ มีสถานการณ์หนึ่ง ที่ต่างคนต่างมีเรื่องส่วนตัวที่ต่างกัน มาอยู่รวมกัน ด่าทอกัน แล้วก็จบไปแบบไม่มีอะไร มันเหมือนกับที่เราเจอะเจออยู่ทุกวัน ๆ ๆ ๆ เอาล่ะ ผมเขียนบทใหม่เองครับโจ้ เขียนว่า ดูพระจันทร์อหังการบังตะวันมืดมิด ในวันที่ฝนตก ไม่เห็นฟ้า แล้วก็ใส่เสื้อเหลืองไล่มนตราเขมร สำเร็จ ๆ เส้นสีที่ทับกันบนเงาซ้อนเป็นสีใหม่ เราต่างเข้าใจกันดี มาดูกันว่า มันจะสมจริงมั้ยป๋อหลอ..ตอนนี้ผมดูเรื่องThe Dark Knight คงไม่พิลึกมั้งถ้าผมจะชอบบทบาทของโจ๊กเกอร์ คู่ปรับแบทแมนตลอดกาล ที่มีอุดมการณ์ต่างกัน แต่ก็ไม่ทำร้ายกัน
4 สิงหาคม 2551 17:35 น. - comment id 21301
ร้อยแปดพันฯ สวัสดีห้ามโมงเย็น เชียงใหม่หนาวไม๊คับ ฝากความคิดถึงไปถึงสาวเจียงใหม่น่ะ ---------จึงเป็นที่มาน้ำตาพจมาน แล้วผมก็เขียนด้วยความรู้สึกในบัดนั้น มิมีเจตนาจะก้าวข้ามหัวกันนะคับ แต่ดีใจกับระบบตุลาการภิวัฒน์ -------------- ขอบคุณร้อยแปดที่เข้ามาสันทนาการกันเสมอ หวังว่าเราจะได้เจอกันที่เชียงใหม่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ