ผู้ชายดี ๆ หายไปไหนกันหมด?

อิจิโกะ

ลำดับความสำคัญที่เปลี่ยนไป 
 ลองนึกตอนคุณอายุ 20 ต้นๆซิ คุณมักจะใช้เวลาไปกับการค้นหาตัวเองมากกว่าจะหาสามี "ผู้หญิงอยากเป็นตัวของตัวเอง และยืนได้ด้วยลำแข้งของตนเอง เรื่องการเงินและสนุกในขณะที่ยังสาว" แต่พออายุ 20 ปลายๆ สภาพจิตใจก็เปลี่ยนไป ทำให้ต้องตั้งหลักในเรื่องงานผ่านเรื่องรักมาบ้าง และมีความมั่นคงในตัวเอง "ความกดดันก็เลยเปลี่ยนไปที่อนาคตที่กำลังคืบคลานเข้ามา" ผู้หญิงจะตัดสินว่าต้องการความสัมพันธ์ที่มีความหมายมากขึ้น เธอมองหาและสงสัยว่าผู้ชายดีๆที่หวังจะได้เจอน่ะอยู่ไหน? 
ผู้ชายที่คิดจะจริงจัง 
 ทันทีที่คุณตัดสินใจจะจริงจังกับผู้ชายสักคน มาตรฐานคุณก็เปลี่ยนแล้ว ยิ่งอายุมากขึ้นเท่าไหร่ คุณก็จะรู้ว่าตัวเองต้องการอะไรจากคู่รัก และที่แย่กว่านั้นก็คือ เดี๋ยวนี้ผู้หญิงมีการศึกษาสูงเกินผู้ชาย ก็เลยมีผู้ชายที่จะจับคู่ด้วยได้น้อยลง "ผู้หญิงไม่เต็มใจจะเดทผู้ชายที่มีสถานภาพทางสังคมต่ำกว่า" 
ผู้ชายไม่ยอมโต 
 ในขณะที่คุณกับเพื่อนผู้หญิงเริ่มไปดินเนอร์ที่หรูๆ และดื่มไวน์ ผู้ชายก็ยังเหมือนเดิม ยังเล่นวีดีโอเกม "พอผู้หญิงอายุ 20 ปลายๆ เธอมักจะมองหาคนที่เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ แต่บรรดาเพื่อนผู้ชายกลับไม่โต และไม่พร้อมสำหรับอะไรที่เป็นแก่นสาร" 
เหนื่อยล้าและอ่อนแรง 
หลังจากไม่ได้ออกเดทมาเป็นชาติ อะไรก็ดูยากไปหมด จะเข้ากันได้มั้ย จะเลือกคนไหนดี กลุ้มใจว่าเขาจะโทรฯ มามั้ย "ความโสดกัดกร่อนความนับถือตัวเองของผู้หญิง" อีกเหตุผลที่สาวๆ เลิกเดทก็คือ ทุกคนแทบจะไม่มีเวลากันเลย มันจึงยากที่จะหาเวลา "หาผู้ชาย" ให้เข้ากับตารางเวลาและอยู่ในรายการของสิ่งที่ต้องทำต้นๆ 
          ถึงจะฟังดูหดหู่แต่อย่าเพิ่งสิ้นหวัง คุณควบคุมชะตาชีวิตของตัวเองได้ แค่เปลี่ยนความคิดในใจสักนิด แล้วชีวิตรักคุณจะกระเตื้องขึ้น อ่านต่อว่าทำอย่างไรดีให้ไม่เหงาอีกต่อไป 
มองโลกแห่งการเดทในแง่ดี 
 มีความเป็นไปได้สูง ถึงจะดูเหมือนว่าผู้ชายดีๆ ได้หายสาบสูญไปจากโลกนี้แล้ว แต่จากข้อมูลบอกว่า ผู้ชายโสดอายุ 25-34 ปี มีมากกว่าผู้หญิง คำแปลก็คือมีผู้ชายนับล้านที่เป็นโสดและคุณก็มีโอกาสเจอ 
          รักตัวเอง ไม่ต้องมีผู้ชายก็สนุกได้ จัดปาร์ตี้ดินเนอร์และค็อกเทลในหมู่เพื่อนสาว ออกงานสังคมเพื่อหาเพื่อนผู้หญิงใหม่ๆ แทนที่จะยึดผู้ชายเป็นหลัก คุณจะเจิดจ้าในทุกที่ที่ไปและเป็นคนที่ผู้คนอยากจะเจอ 
          ขอเวลานอก เอาแต่มองหาความรักจะทำให้คุณเหนื่อยเปล่า ออกจากวงจรการเดทชั่วคราว แทนที่จะทำให้ตัวเองเจอทางตันเพราะล้า แต่กลายเป็นคุณยอมพักรบเอง จะได้หยุดเครียดเรื่องผู้ชายสักพัก 
          เลิกเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นแบบไม่จบไม่สิ้นเสียที การวัดตัวเองกับคนอื่นถือเป็นการทำลายความนับถือตัวเองเปล่าๆ คุณจะทำให้ตัวเองหมดความน่าสนใจ เพราะมีความลังเลในตัวเองฉายชัดอยู่บนใบหน้า 
          เลิกอคติ ไม่เอาน่า คุณไม่เชื่อหรอกว่าผู้ชายส่วนมากจะแสบไปหมด ดังนั้นให้โอกาสเขาได้แสดงฝีมือหน่อย คุณก็ไม่อยากให้หนุ่มตัดสินคุณจากอดีตที่ผ่านมา แล้วคุณจะมัวจับผิดเขาทำไม เปิดโอกาสให้เขาบ้าง 
          เลิกกังวลเรื่องอายุ ทิ้งความคิดที่ว่า นี่คืออายุที่เหมาะสมกับการเจอ "คนที่ใช่" หรือ 30 ยังโสดนั้นแย่มาก ชีวิตไม่ได้มีรูปแบบที่กำหนดกฎเกณฑ์ได้ หยุดยัดเยียดอายุให้กับตารางเวลาต่างๆ เสียที 
          อย่าสิ้นหวัง มีโอกาสที่คุณจะเจอเขาทั่วทุกมุมของโลก ถ้าคุณไปถามแบบสุ่มๆ ว่าคู่ไหนเจอกันยังไง คำตอบที่ได้อาจจะเข็นรถเข็นชนกันในซูเปอร์มาร์เก็ต ยืนเข้าคิวซื้อตั๋วหนังด้วยกัน และในสถานที่ธรรมดาๆ อีกนับล้าน ดังนั้นอย่าเพิ่งท้อ ไปบาร์มาแล้วคว้าน้ำเหลว คุณยังมีโอกาสอีกถมเถในวันพรุ่งนี้และวันต่อๆ ไป 
          ผู้ชายดีๆ ไม่ได้หายไปไหนหรอก...เราแค่ยังไม่เจอคนที่เราคิดว่า "ใช่" หรือเราเจอแล้ว แต่เขาดันมีคู่ซะแล้วสิ ยังไงก็พยายามต่อไปนะจ๊ะสาวๆ				
comments powered by Disqus
  • อนิจจัง

    27 ธันวาคม 2550 18:56 น. - comment id 20048

    บางทีคนที่เราคิดว่าใช่ก็อาจจะไม่ใช่ในวันหน้า คนที่ควรกันและอยู่กันได้ยืดควรจะมีอะไรๆที่คล้ายคลึงกัน เช่น ปัญญา(ไม่ใช่ปริญญานะ) ศรัทธา(ทั้งความเชื่อแบบศาสนา วิธีการคิดและดำรงชีวิตฯ) เป็นคนดีเหมือนๆกันฯลฯ มีความตั้งใจแน่วแน่ที่จะรับผิดชอบชีวิตร่วมกันด้วยความรักและห่วงใยกันอย่างแท้จริง มีความมั่นคงต่อกันและกัน การคบกันมานานแล้วร่วมชีวิตกัน บางคู่ก็ไม่แน่เสมอไป บางคู่พบกันทางอินเตอร์เน็ตกลับมีชีวิตที่เป็นสุข สรุปว่าการมีชีวิตคู่เป็นความเสี่ยงชนิดหนึ่ง มันเสี่ยงจนตายจากกัน(ถ้าไม่เลิกกันเสียก่อน) ระวังมากก็ไม่ดี ปล่อยตัวมากก็ไม่ดี แม่คนหนึ่งสอนลูกสาววัยรุ่นเมื่อ 30 ปีมาแล้วว่า ลูกเอ๋ย เจ้าจงเป็นคนอย่าฉวยโอกาส แต่จงเปิดโอกาสตัวเอง เปิดโอกาสไปเถิดวันหนึ่งจะได้พบคนที่เป็นคู่ชีวิต ถ้าไม่พบก็ใช้ชีวิตบนคานต่อไป พึงเข้าใจว่าถึงจะมีคู่หรือไม่มีคู่ อีก 100 ปีข้างหน้าพวกเราก็ตายกันเกลี้ยงแล้ว
  • ทุกขัง

    28 ธันวาคม 2550 12:24 น. - comment id 20053

    เตนาห ภควา
      
        ปุพเพ วะ   สันนิวาเสนะ
        ปัจจุปปันนะหิเตนะ วา
        เอวันตัง ชายะเต เปมัง
        อุปปะลังวะ ยะโถทะเกติ ฯ
    
    เพราะเหตุนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า
    
        ความรักย่อมเกิดขึ้นด้วยเหตุ ๒ ประการ
       อย่างนี้คือ  ด้วยการอยู่ร่วมกันในกาลก่อน ๑
       ด้วยการเกื้อกูลกันในปัจจุบัน ๑  
       เหมือนดอกอุบล อาศัยเปือกตมและน้ำ
       เกิดในน้ำ ฉะนั้น ฯ
  • โคลอน

    28 ธันวาคม 2550 12:34 น. - comment id 20056

    เห็นชื่อ กระทู้ แล้วตกใจ...คิดในใจ เจ้าของกระทู้ ช่างกล้า...อิอิอิ
    
    แต่พอเข้ามาอ่านแล้ว...อืมมม....ให้ข้อคิดดีค่ะ
    
    11.gif36.gif
  • อัลมิตรา

    30 ธันวาคม 2550 13:37 น. - comment id 20067

    เคยมีคนต่างศาสนาถามว่า
    
    ทำไม ผู้ชายดี ๆ ถึงไปบวช
    ทำไม ไม่คิดจะเอาผู้ชายดี ๆ ไว้สืบเชื้อสาย
    
    อึ้งนะ .. ตอบคำถามเขาไม่ได้น่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน