มาฟังเพลงเหล่านี้กันดีไหมครับ? (ตอนที่ ๑)

ตราชู

ก่อนจะเขียนกระทู้ ผมคิดไว้ล่วงหน้าแล้วครับ ว่าการชวนเด็กสมัยใหม่ให้หวนกลับไปฟังเพลงเก่านั้น คงจะมีท่านที่ไม่ชอบใจอยู่บ้างเป็นแน่ ก็ แหม..... เพลงเก่าน่ะ ไม่ทันสมัยเอาเสียเลย เสียงดนตรีก็แล้มแหลม คนร้องก็เสียงชวนง่วงนอน (นี่ความคิดของเด็กรุ่นปัจจุบันนะครับ)  แต่..... โปรดเชื่อเถิดว่า เพลงเก่านั้น ช่วยเสริมประสิทธิภาพในการเขียนกลอนจริงๆ
	ตอนผมยังเด็กๆ ก็เกาะกระแสเหมือนกันครับ เพลงไหนฮิตก็คลั่งไคล้ไปตาม กระทั่ง เมื่อขึ้นไปอยู่กับคุณพ่อ คุณแม่ท่านที่จังหวัดอุดรธานี ได้ยินเพลงของวงดนตรี สุนทราภรณ์ ประจำ แรกๆก็ไม่ชอบฟังหรอก ทีนี้ได้ยินบ่อยเข้า หูมันก็เริ่มชิน พอชินก็ถึงขั้นสังเกตคำ สังเกตความซิ่ครับ แล้วก็ถึงกับอึ้งไปเลย ในช่วงเวลาดังกล่าว ผมเรียนอยู่ชั้น ม.๑ พอจะคุ้นเคยกับวรรณคดีบ้างแล้ว พอฟังเพลงเหล่านี้เข้าอย่างตั้งใจจับเนื้อร้อง ก็ต้องอุทานกับตัวเองว่า โอ้โห.... สำนวนเหมือนวรรณคดีเลย  นี่ ทำให้ติดเพลงเก่าครับ ติดจนลงมากรุงเทพฯ แล้วก็ยังฟัง
	เพลงชั้นครูเพลงหนึ่ง ผู้ประพันธ์คือ ขุนวิจิตรมาตรา ชื่อเพลงว่า บัวไกลตา ขับร้องโดย คุณเชาวลี ช่วงวิทย์ เป็นเพลงหนึ่งซึ่งผมนับถือยิ่ง เนื้อเพลงมีใจความดังนี้ครับ
	ตะวันจางดวงจันทร์นั้นก็แจ่ม
เพริศแอร่มแพรวอร่ามเรืองยามฉาย
พอดาวเคลื่อนเดือนก็คล้อยแสงพลอยคลาย
แสนเสียดายด้วยจะดับไปลับดวง
	เหมือนโกสุมกลีบสวยรวยเกสร
อรชรงามเฉิดเพริศพราวช่วง
มาอาภัพคนพบประสบพวง
วันยิ่งล่วงก็จะหล่นหมดคนแล
  	เพลงดังกล่าว มาเดี๋ยวนี้ไม่มีนักร้องใหม่นำมาร้องซ้ำกันเท่าไรเลย ทั้งๆที่ นี่คือกลอนกลบท แบบ ๓ ๕ ๘ หรือ ๓ ๖ ๙ (คำที่ ๓ ๕ ๘ ในวรรค ใช้เสียงพยัญชนะต้นเดียวกัน หรือใกล้กัน ในกรณีที่กลอนมี ๙ คำ ในหนึ่งวรรค เสียงพยัญชนะต้นจะซ้ำกันในคำที่ ๓ ๖ แหละ ๙)
	อีกเพลงที่ทำให้ผมต้องมนต์สะกด ทั้งๆที่เป็นคนกรุงเทพ เพลงนี้ชื่อ เพชรบุรีแดนใจ ถ้าจำไม่ผิด ครูแก้ว อัจฉริยกุล ท่านประพันธ์เนื้อร้อง   ส่วนผู้ขับร้องต้นฉบับ คือ คุณมันธนา โมรากุล ฟังแล้วอิจฉาคนจังหวัดเพชรบุรีจังครับ
	บุรีเอยบุรีรมย์เรือง
โฉมเอยโฉมเมืองงามประเทืองเรืองฝัน
พริ้งพราวราวพรหมภินันท์
เพชรบุรีหลั่นลอยฟ้ามาสู่ดิน
พร่างเพชรพร้อยแพร้ว
สมแล้วเมืองปราณวิมานฐานถิ่นถวิล
เลอบุรินทร์
เลื่องลือระบิลศิลป์ไทย
	(สร้อย เพชรเอ๋ยเพชรบุรีศรีไทย แผ่นดินแดนใจ ของของไทยทั่วกัน)
	บุรีเอยบุรีโอฬาร
พระเคยสำราญแก่งกระจานธารใส
วิมานสวรรค์ชั้นไพร
เพชรบุรีให้เราไว้ในอุรา
พร่างเพชรพร้อยแพร้ว
สมแล้วเมืองปราณน้ำตาลหวานซ่านดินฟ้า
ใครได้มา
จากไปโศกาซมซาน
	(ซ้ำท่อนสร้อย)
	บุรีเอยบุรีรมย์ราย
พระเคยเยื้องกรายเพลินหาดทรายสนาน
เขาหลวงเป็นสรวงสำราญ
เขาวังเป็นบ้านสถานสถิตองค์
พร่างเพชรพร้อมพริ้ม
แย้มยิ้มยวนใจทักทายขวัญให้โลมหลง
ลืมไม่ลง
ไม่ตายแล้วคงพบกัน
	(ซ้ำท่อนสร้อยอีกครั้ง)
	ตอนแรกขอจบเพียงนี้ดีกว่าครับ ตอนหน้า ว่าจะเขียนถึงเพลงของ คุณรวงทอง ทองลั่นทม คุณบุษยา รังสี อันมีวรรณศิลป์ซาบซึ้งตรึงใจหลายเพลง สำหรับท่านที่มีรสนิยมตรงกันกับผม แหละเห็นว่า เพลงเก่าเพลงใดประทับใจท่าน ซึ่งก็แน่หละ สำนวนสละสลวยมีประโยชน์ต่อการเขียนกลอนสำหรับน้องๆรุ่นเยาว์อย่างแน่นอน ผมก็ใคร่ขอเชิญชวนท่าน นำเพลงที่ท่านผูกพัน รักแสนรัก มาร่วมในกระทู้นี้ครับ
หมายเหตุ
๑.	ถ้าหากผมเขียนผิดเกี่ยวกับผู้ประพันธ์เพลง ผมใคร่ขอกราบแทบเท้า สมาโทษท่านมาในที่นี้ด้วยครับ
๒.	เนื้อเพลงที่พิมพ์ไว้ในกระทู้นี้ คัดจากความทรงจำของผม ฉะนั้น ข้อความอาจมีตกหล่นหรือคลาดเคลื่อนไปบ้าง ท่านผู้สันทัดกรณี กรุณาชี้แนะ ท้วงติงด้วยครับ จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งครับผม