ไปเจอกลอนแสบสุดๆ โหด มัน ฮา แบบถึงเครื่อง มาชวนไปดูกัน (บรรยายไม่ถูก ต้องอ่านเอาเอง แต่รับประกันว่าอันนี้แสบจริงๆ ไม่โนเนะ) ตามลิงค์เลยนะครับ http://www.prachatai.com/05web/th/columnist/viewcontent.php?ColumnistID=104&ID=104&ContentID=2499&SystemModuleKey=Column&System_Session_Language=Thai
black_devil 8 เม.ย. 2550 20:41 น. - ID 5103 
585
1
0
9 เมษายน 2550 15:09 น. - comment id 17391
*-*
9 เมษายน 2550 15:22 น. - comment id 17392
*-*
9 เมษายน 2550 20:10 น. - comment id 17394
หน้าส่วนตัว
บังเอิญคิด
ผมไม่ได้คิดว่า สิ่งที่ตัวเองคิดหรือเชื่อนั้นจะถูกต้องเสมอ เรื่องจะชี้นำใครได้ยิ่งไม่อาจคาดหวัง
เท่าๆ กับที่เชื่อว่า กระแสรอง-นอกกระแส ก็ควรมีพื้นที่อยู่ และคนที่คิดต่างก็ควรมีสิทธิ์พูด มีสิทธิ์บอกทรรศนะทางการเมืองของตัวเอง หรือแสดงออกใดๆ โดยเปิดเผย ภายใต้กติกาที่เป็นธรรม
ตราบที่ประเทศนี้ยังอ้างตัวว่าเป็นประชาธิปไตย
.......
..
..ชอบสิ่งที่คุณเขียนจัง..
..
ขอรักจงงดงาม
ขอความทรมานจงสิ้นสุด
ทำร้ายกันอีกเท่าไรหรือมนุษย์
ท้ายที่สุดไม่เหลือแม้ลมหายใจ
ด้วยหวัง ยังหวัง
รักจะฝ่ากำแพงชังแห่งโลกร้าย
ทลายหมอกมายาเบิกฟ้าพราย
ให้ดวงใจต่อดวงใจได้พานพบ
เปลวระเบิด - ควันปืนให้กลืนหาย
คลั่ง - แค้น - ทุรนรายได้สงบ
รังเกียจเดียดฉันท์ - กรุ่นควันรบ
ให้ได้พบ - ได้พัก ณ รักนั้น
วอนรักกล่อมโลกสิ้นโศกเถิด
ทลายลงเสียเถิดกำแพงกั้น
นิ่งเสียเถิดกี่ร่ำไห้มานานครัน
เถิดรัก เถิดพลัน! หวังวอน
วอนรักกล่อมโลกสิ้นโศกเถิด
กานต์ ณ กานท์
กรกฎาคม ๒๕๔๖)
.....
..
..
เรนขออนุญาตนะคะ..
เก๊าะเรนชอบบทกวีของคุณ....
9 เมษายน 2550 20:15 น. - comment id 17395
บ่ายนั้น, แสงแดดแผดแผ่เปลวร้อน- - เริงแรง ผู้คนตามแนวชายแดนนั้นยังคงใช้ชีวิต, ไปบนความหวาดหวั่นพรั่นพรึง ความหวังแห่งสันติแหว่งหาย ความฝันอันสุขสดใสพลันมืดมัว แม้กระทั่ง ความฝันของเธอ, เด็กๆ ในดงสงคราม นั่น, เด็กน้อยชวนกันไปไต่บนสันดอย เฝ้าเสาะค้นหากิ่งไม้โค้งยาวงอในป่า คนตัวโตบอกเพื่อน ๆ ว่า? ไปเถิดเราไป ไปหากิ่งไม้มาทำปืน วันนี้เราจะทำสงคราม เฮ้ !! เร็วเข้า?รีบแบ่งฝ่ายแบ่งค่ายกัน ต่อไปนี้เรา ไม่ใช่เพื่อนไม่ใช่มิตรใดใด ทั้งสิ้น ถูกต้อง, เราต่างกลายเป็นคนแปลกหน้ากันและกัน จงจำไว้? เราล้วน คือ ศัตรูที่จำต้องเข่นฆ่าทำลายล้าง,ชีวิต เลือด บาดเจ็บ และการล้มตายเท่านั้นที่ต้องการ เมื่อข้ายิง เอ็งต้องล้มตายทันที ไม่มี- -ไม่มีหรอก ความสงสารในสงคราม ปัง ปัง..!! เด็กน้อยคนหนึ่งถูกปืนไม้ยิง ร่างร่วงล้มตายตาเหลือกค้าง อีกฝ่ายหัวเราะร่า- - - วิ่งรี่เอาหน่วยไม้สุกสีแดงมาทาใบหน้าลำตัว จนกลายเป็นสีเลือดแดงทั่ว?มันตายแล้ว !! โอ. โลกของเธอ โลกของเด็กน้อย ในห้วงยามที่แสงแดดแผดเผาร้อนเริงแรง พวกเธอต่างคิดฝันอยู่อย่างนั้น ต่างฝันว่า โลกของเธอกำลังอยู่ในสงคราม. เพราะใคร !! ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ