รบกวนช่วยแนะนำวิธีคลายเครียดหน่อยครับ

ห้วงคำนึง

สวัสดีครับ พี่น้อง ชาวบ้านกลอนไทยทุกคนครับ ตั้งแต่ผมเข้ามาเรียนในรั้วมหาลัยก็ประสบปัญหาหลายๆอย่าง  ทั้งยังต้องปรับตัวอีกมาก   ประจักษ์ในชีวิตทุกวันนี้ว่าต่างกับช่วงเรียนมัธยมอย่างสิ้นเชิงเลย ครับ    อยู่นี่เป็นการปิดตัวจากโลกภายนอกมากๆ  ข่าวสารไม่ค่อยได้รับรู้ เนื่องจากมีเวลาไม่มากเท่าไหร่นัก  แล้วด้านการเรียนที่มหาโหด  กิจกรรมที่มหาศาล  ทำให้ต้องแบ่งเวลาส่วนอื่นไปให้กับสิ่งเหล่านี้  นึกว่ามาเรียนมหาลัยแล้วจะสบาย ที่ไหนได้ ดันหนักกว่าเดิมซะนี่
วิชาที่สาหัสมี   
ฟิสิกส์ + Lab
คณิต
แคลคูลัส
เคมี+ Lab
Programing+ Lab
อังกฤษ  
(ปีสอง ต้องเลิกวิชาเสริมของคณะมนุษฯอีก)
	      พวกวิชาคำนวณ ยิ่งเรียนก็ยิ่งประจักษ์ว่า ไม่รู้จะเรียนไปทำไม เรียนไปไม่ได้ใช้เลย  วิชาที่ใช้ในอนาคตจริงๆ ก็มีแต่ Program กับ English เท่านั้นแหละ   ตอนม.หก คิดไว้ว่า เรียนไปเพื่อสอบเข้ามหาลัย  แต่เมื่อมาเรียนมหาลัย เรียนไปก็ยิ่งน่าเบื่อหน่าย  เรียนไปเพื่อเอาเกรดเท่านั้น ครับ  
                           ในเทอมแรก ผมเรียนตั้งแต่ 8.00  19.30 น. ในวันจันทร์- ศุกร์ (มีช่วงพักระหว่างวิชาบ้าง) จากนั้นก็ต้องทำกิจกรรมของคณะ ของมหาลัยอีก   วันเสาร์อาทิตย์ ก็มีกิจกรรมไม่เว้นครับ   กว่าจะได้นอนแต่ละวันไม่ต่ำกว่าตีสอง  แล้วผมก็ทำอย่างนี้มาตลอด  กีฬาแทบจะไม่ได้เล่นเลย   หนังสืออ่านเล่น ที่เอามาก็ไม่ได้แตะ  ผมสนุกกับการเรียนนะครับ  กิจกรรมก็สนุกบ้างไม่สนุกบ้าง(แต่ต้องทำ เพราะเป็นหน้าที่)   แต่ที่เสียดายคือ เวลาว่างที่สูญเสียไป ผมอยากมีเวลาอ่านหนังสือกลอน อ่านนิยาย   เล่นกีฬา ให้เต็มที่  อยากทำในสิ่งอื่นๆที่ชอบ  ส่วนวันที่ปราศจากกิจกรรม ก็ต้องมาปั่นงาน ปั่น project ส่งอาจารย์  เฮ้อ.........
	          ในเทอมสอง ถึงแม้ว่ากิจกรรมจะลดลง แต่ก็ยังมีทุกเสาร์อาทิตย์  ร่างกายผมเริ่มเหนื่อยล้าครับ แล้วก็เริ่มสะสมความเครียดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  รู้สึกว่าตัวเองจะไม่ไหว   บางครั้งตื่นสาย  ต้องจำใจขาดเรียนคาบนั้น  (ใจจริงก็อยากจะขาดทุกคาบ แต่ว่ากลัวเรียนไม่รู้เรื่อง)  เรียนหนักเรื่อยๆ สมองผมก็โง่ลงเรื่อยๆ เคยมีความรู้สึกขี้เกียจเรียนเหมือนกันแต่ก็ต้องทำใจ พ่อแม่อุตส่าห์ส่งมาเรียน  แม้กำลังใจจากทางบ้านช่วยให้ผมพยายามมากขึ้น  แต่ไม่ได้ช่วยให้หายเครียดได้เลยครับ
	         แต่ผมก็มีวิธีคลายเครียดบ้างเล็กน้อย  ในยามที่ทำโปรแกรมส่งอาจารย์  หากคิดไม่ออก ก็พักผ่อน มา อ่านกลอนในเว็บบ้าง  เล่น chat บ้าง  แต่งกลอนบ้าง แต่ก็มีบางช่วงเวลาที่มีกิจกรรมหนักจริงๆ  ผมอยากจะแต่งกลอนคลายเครียด  แต่กลับแต่งไม่ได้  อารมณ์ไม่บังเกิด บางช่วงที่อยากจะอ่านหนังสืออ่านเล่น  แต่พรุ่งนี้มีสอบเก็บคะแนน  ทำไปเหมือนรู้สึกฝืนทำเลยครับ  หากได้อ่านหนังสืออ่านเล่น ก็สอบเก็บคะแนนไม่ได้อีก  จะยิ่งแย่ไปกันใหญ่   (วิธีคลายเครียดก็ทำแค่นี้แหละครับ เพราะว่าเกมส์ก็ไม่เล่น ไปเที่ยวก็ไม่เคยไป  ไม่รู้จะทำอะไร  แหะๆ)  เวลาก่อนนอน ก็อ่านหนังสือกลอนนิดหน่อยครับ อ่านไปก็หลับคาหนังสือเกือบทุกครั้ง (หนังสือเรียนก็อ่านนะ)   ผมเสียดายที่สุดคือ ไม่ได้ออกกำลังกาย  ไม่ได้เล่นกีฬานี่สิ  จันทร์ถึงศุกร์เล่นไม่ได้แน่นอน เพราะว่าเลิกเรียนช้า  เสาร์อาทิตย์ก็มีกิจกรรม เวลาน้อย  ได้เล่น แต่ ปิงปอง (เพราะมีโต๊ะอยู่ใกล้หอ) ก็ไม่ช่วยฟื้นฟูสมรรถภาพเท่าไหร่เลย
	      เพื่อนที่ทำกิจวัตรแบบผมก็มีไม่น้อยนะครับ แล้วก็ซีเรียสเหมือนกัน   แต่ว่าหลายคนมีทางออก (เช่น ไปเที่ยวกับคนรัก เล่นเกมส์  อ่านการ์ตูน)  แต่ว่าส่วนมากที่ผมเห็นคือ  เพื่อนๆผมไม่เครียดเพราะว่า  ติดเกมส์  ไม่เข้าเรียน  ไม่อ่านหนังสือ ครับ  แต่พวกนี้ก็มักจะเครียดตอนใกล้ๆสอบ แล้วผมต้องรับภาระติวให้เพื่อนอีก มีเพื่อน สองคน ก่อนสอบมาหาผมถึงห้อง(มาทุกวัน) ให้ผมติวหนังสือให้ทั้งคืน แล้วบ่นให้ฟังว่ากลัวติด F ผมอยากบอกเพื่อน  ทำไมไม่เข้าเรียนเล่า  ผมเห็นเพื่อนๆหลายคน เตรียมสอบ Entrance ใหม่ เนื่องจากบอกว่า ยาก เรียนไม่ไหว  ผมไม่อยากเป็นอย่างนั้น   แต่ ผมไม่สามารถใช้วิธีคลายเครียดของเพื่อนได้ครับ  เกมส์ก็เล่นไม่เป็นอ่ะครับ  อยากไม่อ่านหนังสือเหมือนกัน  แต่กลัวเรียนไม่รู้เรื่อง  อยากเกาะคนเก่งๆ แต่ว่าก็กลัวทำข้อสอบไม่ได้  ผมจึงตั้งหน้าตั้งตาเรียน(อย่างเดียว)
	        ผมก็ไม่มีปัญหาอะไรมากนะครับ พอทนได้ แต่ถ้าหากจะต้องทำอย่างนี้อีกจนเรียนจบ  ผมคงสมองแตกตายแน่เลย   เคยปรึกษาพี่คนหนึ่งอยู่ เค้าช่วยไม่ได้ เค้าบอกว่า เรียนหนักแบบนี้ ออกไปสอบ En ใหม่เลยน้องเอ๊ย  เอาคณะอักษรฯ ก็ได้ เราคงจะไปรอดแหละ   ผมก็เคยคิดแบบนี้เหมือนกัน  แต่ว่าผมอยากเรียนทางด้านนี้มากกว่าครับ  เก็บความสามารถทางด้านอักษร ไว้เป็นความสามารถพิเศษดีกว่า   อีกอย่าง เรียนอะไรก็ยากแหละ  
                    วิชาที่เรียนอยู่ปัจจุบันผมก็รักครับ แต่ก็รักในวรรณศิลป์   ผมเคยตั้งปณิธานไว้ว่า จะเรียนcom นี่แหละ แล้วแต่งกลอนเป็นงานอดิเรกไปเรื่อยๆ   ดีไม่ดี อาจจะได้ทั้งสองทาง   แต่นึกไม่ถึงว่าจะเรียนหนักขนาดนี้  ผมไม่อยากทิ้งความสามารถพิเศษนี้เลย   
                    ทุกวันนี้ฝีมือการแต่งร้อยกรอง ถดถอยลงมาก  จากเดิมแต่งโง่อยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งโง่ไปอีก   ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้เลย  
ปรึกษากับพ่อแม่ ท่านก็บอกให้อดทน  ถ้าไม่ไหว  ท่านอนุญาติให้สอบ en คณะง่ายๆกว่านี้ได้
เมื่อวานก็ไปหาหมอ หมอก็แนะนำอะไรไม่ค่อยได้ ให้วิตามิน กับ ยานอนหลับมา    บอกว่าจะทำให้สมองโล่งดี  แต่อย่ากินบ่อย 
  
      ผมจึงอยากรู้วิธีการคลายเครียดของพี่ๆ  ที่เคยมีประสบการณ์ในรั้วมหาลัยแล้ว  หรือมีกิจวัตรคล้ายคลึงกับผมครับ
         และอยากถามวิธีคลายเครียด ของ  เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เมื่อเกิดความเครียดในเรื่องอื่นๆ ด้วยครับ  เผื่อผมจะได้นำมาใช้บ้าง
ขอบคุณครับ
ปล.ร่ายมาซะยาว ขอบคุณที่อดทนอ่านผมบ่น จนจบครับ