23 มิถุนายน 2549 12:44 น. - comment id 14735
ให้ความรู้สึกดีๆ กับเขา แต่อย่าให้ความหวังค่ะ มันอาจจะทำให้เขาเจ็บ แต่เป็นทางออกที่ดี
24 มิถุนายน 2549 14:06 น. - comment id 14749
ก็บอกเขาไปตรง ๆ ถ้าเขายังคงดื้อแพ่งรักเราต่อไป มันก็เป็นเรื่องของเขา ความสุขของเขานี่ แต่ถ้าผลตรงข้าม เมื่อเราบอกไปแล้ว เขาอาจผิดหวังอย่างแรงและพาลเกลียดซะ อันนี้ก็เป็นเรื่องที่เราก็ต้องยอมรับสภาพด้วยว่า มันมีโอกาสเป็นไปได้ ทุกข์ของเขาเอานี่
24 มิถุนายน 2549 14:19 น. - comment id 14750
ขอบคุณสำหรับแง่คิดสะกิดใจนะจะเอาไปคิดแล้วกันเพราะตอนนี้เค้าคนนั้นก็ยังติดต่อเราอยู่ทุกวัน เสียใจ ก็เสียใจ ทำใจอย่างเดียวเลยเรา
12 สิงหาคม 2549 18:48 น. - comment id 15199
อย่าอ่านนะขอร้อง ความลับมาบอก เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น เคยมีเด็กถูกฆ่าตายที่ห้องนำของภารโรง แต่ไม่สามารถหาต้นเหตุของคดีได้ จึงได้ปล่อยร่างไร้วิญญานของเด็กน้อยทิ้งไว้ ณ ที่เดิม ไม่มีการทำพิธีอะไรทั้งสิ้น วิญยาณของเด็กจึงล่องลอยวนเวียนอยู่ในรร. เป็นเวลาหลาย10ปี จนวันหนึ่งได้มีกลุ่มน.ร. หญิงเข้าไปในห้องนำนั้นเพื่อหวังจะแกล้งภารโรง จึงได้พบวิญยาณของเด็กน้อยกำลังไต่ไปตามเพดาน พร้อมแสยะยิ้มให้ พวกเทอกลัวมากรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ แต่เพื่อนคนหนึ่งพลันไปเหยียบแอ่งน้ำที่พื้นเข้า จึงได้ล้มและไปสะดุดขาของเพื่อนอีกคนหนึ่งเข้า เพื่อนคนนั้นได้จับแขนของอีกคนไว้จึงล้มกันมาเป็นทอดๆและหัวฟาดพื้นตายหมด วิญยาณของพวกเขาจึงวนเวียน ณ ที่แห่งนั้นตลอดไป จงส่งต่อไปอีก20 กระทู้ ภายใน 7ชม. ต่อแรกเราก็ไม่เชื่อหรอกแต่เพื่อนเราประสบอุบัติเหตุไปแล้ว 5คนตั้งแต่เรา