จุดเทียนชัย....ที่ปลายฟ้า

ศราภัทรภรากร

เวลา......นาฬิกาทราย 
ศราภัทรภรากร 
นานมาแล้ว โลกเป็นเพียงวัตถุทรงกลมเรียบๆเปล่าๆ ไม่มีอะไรอยู่เลยนอกจาก 
น้ำแข็งก้อนใหญ่กับนาฬิกาทรายเรือนยักษ์ที่มีปลายเปิดสามารถปล่อยทรายออกได้อย่างเดียว 
น้ำแข็งกับนาฬิกาทรายเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เล็ก 
ร่วมทุกข์ร่วมสุข จนทั้งคู่เติบใหญ่เข้าสู่วัยหนุ่มสาว 
ความงดงามของน้ำแข็ง ทำให้นาฬิกาทรายแอบชื่นชมหลงใหล 
แต่ทุกครั้งที่พยายามแสดงความสนิทสนม ใกล้ชิด 
ความเย็นชาจากน้ำแข็งก็ทำให้นาฬิกาทรายต้องผิดหวังทุกทีไป 
วันหนึ่งนาฬิกาทรายทะเลาะกับน้ำแข็งอย่างรุนแรง ถึงขั้นแตกหัก 
นาฬิกาทรายร้องไห้เสียใจหนีไปอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่า 
นาฬิกาทรายกับน้ำแข็งก็ยังไม่คืนดีกัน ต่างคนต่างอยู่คนละซีกโลก 
จนมาวันหนึ่งเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ทำให้โลกจะต้องแตกออกเป็นสองส่วน 
น้ำแข็งรู้ดีว่าถ้าโลกแตกเป็นสองส่วนแล้ว ก็คงไม่ได้เจอกับนาฬิกาทรายตลอดกาล 
แต่ด้วยทิฐิที่มีอยู่ น้ำแข็ง จึงเลือกที่จะอยู่นิ่งๆแทนที่จะออกตามหานาฬิกาทราย 
ดวงจันทร์โคจรผ่านมา น้ำแข็งจึงถามว่าอีกซีกโลกเป็นอย่างไรบ้าง 
ดวงจันทร์บอกว่า นาฬิกาทรายกลับมาไม่ทันเพราะโลกกำลังจะแยก 
จึงปล่อยทรายออกมาปกคลุมรอยแตกของโลก เพื่อยึดไว้ไม่ให้แยกออกจากกัน 
โดยหวังว่าจะได้กลับมาพบน้ำแข็งอีก ทันทีที่รู้ น้ำแข็งก็รีบออกตามหานาฬิกาทราย........ 
สายเกินไป ทรายกำลังจะหมดจากตัวนาฬิกาแล้ว 
เมื่อน้ำแข็งมาถึงก็ได้ยินเพียงคำพูดสุดท้ายจากปากของนาฬิกาทราย "ฉันรักเธอ" 
ความเย็นชาที่มีในตัวน้ำแข็งหมดลงทันที น้ำแข็งจึงเริ่มละลาย 
ในขณะที่ทรายเม็ดสุดท้ายร่วงลงสู่พื้นดิน กลายเป็นน้ำทะเลที่อ่อนโยน 
คอยโอบอุ้มผืนทรายที่บริสุทธิ์ อยู่คู่กันมาจนทุกวันนี้				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    5 กันยายน 2548 17:48 น. - comment id 11830

    เขายังพบความจริงที่ปลายฟ้า
  • ฉางน้อย

    6 กันยายน 2548 21:18 น. - comment id 11847

    ........... คือ ผืน ทราย ที่โอบทะเลไว้  ... 
    1.gif46.gif  แวะมาทายทัก และ ทักทายค่ะ
  • ฑโฦฝ๐เ

    7 กันยายน 2552 16:44 น. - comment id 23994

    ส�ืึฑโฦฝ๐เกขฬุษซฑโฦฝ๐เกขืจฬโฑโฦฝ๐เกขสำฦตฮ�ฮ�กขฑโฦฝ๐เนบฮ๏กขฑโฦฝ๐เฝปอจึธฤฯกฃษฯบฃดบว๏ฑไฦตต็ิดษ็ฬแนฉตฤฑไฦตต็ิดิคถจฃฌฑไฦตต็ิดลฤย๔ฃฌฑไฦตต็ิดืิึ๚ำฮท�ฮ๑กฃฑไฦตฦ๗ศหฮ๏,ฑไฦตฦ๗ื๗ฦท,ฑไฦตฦ๗ษ่ฑธ,ฑไฦตฦ๗ำชฯ๚,ฑไฦตฦ๗ฒฤมฯ,ฦฝรๆฑไฦตฦ๗,ฑไฦตฦ๗สะณก.ื�บฯะิตฤฑไฦตฦ๗ะะาตอ๘ีพึะน๚ฑไหูป๚ภ๑ฦทอ๘ฮชฑไหูป๚ธ๗ด๓ฦ๓สยาตตฅฮปืจาตถจื๖ฑไหูป๚ธ๗ภเพญผรสตำรกขผ�มฎฮ๏รภตฤฑไหูป๚ภ๑ฦทกขดูฯ๚ภ๑ฦทกขฑไหูป๚ิ๙ฦทึะน๚ฑไันฦ๗ะญปแ, ึะปชฑไันฦ๗ะลฯขอ๘, น๚ผสฑไันฦ๗ศห, ึะน๚รฝฬๅฑไันฦ๗ฟฏภ�อ๘. ึะน๚ฑไันฦ๗รฝฬๅอ๘,ณ๖พณฑ๊ผวป๚,น๚ฤฺฑ๊ผวป๚,ึ�ฑ฿ฑ๊ผวป๚,พฉฝผฑ๊ผวป๚,ฒ�ิญฑ๊ผวป๚,บฃฑ๕ฑ๊ผวป๚,บ์ษซฑ๊ผวป๚!ฬแนฉำ๏ัิฑ๊วฉท�ฮ๑ตฤฑ๊วฉนซหพฃฌวเตบฑ๊วฉนซหพฃฌศีีีฑ๊วฉนซหพฃฌษฝถซฑ๊วฉนซหพฃฌัฬฬจฑ๊วฉนซหพฃฌอ�บฃฑ๊วฉนซหพฐ�ภจนซาๆฑ๊วฉกขยรำฮฑ๊วฉกขษฬาตฑ๊วฉตศตศกฃศปถ๘ฑ๊วฉฃฌฑ๊วฉศีณฃษ๚ป๎ึะห๙หตตฤกฐฑ๊วฉกฑอ๙อ๙ฬุึธษฬาตฑ๊วฉ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน