วันหนึ่งยามอาทิตย์สาดแดดอ่อน..ฟ้าโปร่ง ฉันงัวเงี่ยขึ้นมาพลางควานหานาฬิกาเพื่อกดปิดเสียง เช้าแล้วอากาศวันนี้แจ่มใสนัก แต่ฉันไม่ค่อยรื่นเริงกับมันเท่าไหร่กับการทรมานท้องที่ว่างเปล่า...ฉันกะว่าวันนี้จะตื่นสักเที่ยงเพื่อประหยัดค่ากับข้าวได้สักมื้อ..ทำยังไงได้ล่ะก็เมื่อกลางเดือนต้องเสียรายจ่ายมากมายเพื่อสิ่งของอันไร้ประโยชน์..อันที่จริงมันก็เป็นสภาพนี้อยู่แทบทุกเดือนจนรู้สึกคุ้นชินแล้วกับการใช้จ่ายอย่างไร้คิด..พอตกปลายเดือนก็ต้องมาคร่ำครวญกับการประหยัดที่ยิ่งยวด...เฮ้อ. นี้ขนาดยังไม่มีอะไรที่ต้องทำให้คิดมากมายก็ยังเป็นแบบนี้..ถ้าสักวันคงแย่แน่เมื่อมีผู้หญิงให้จีบกับเขาสักคน..ฉันล้มตัวลงนอนต่ออย่างเหนื่อยหน่ายพลางคิดว่าจะกินอะไรต่อจากนี้ดี..ซุบหูฉลาม ก็ไม่เลว หรือว่าจะเป็นผัดล็อบเตอร์ยักษ์ดี..ไม่ดีกว่า อาหารอเมริกันก็น่าลอง..อืมม ใช่..เรามีโอกาศแบบนี้อีกเยอะที่จะได้กินอะไรดีๆ ค่อยๆคิดและกินไปทีละอย่างให้พุงเอียงไปเลย..น่าจะดี.... ........ ..... ....... ........ ......
11 กรกฎาคม 2548 17:02 น. - comment id 11292
ไม่เข้าใจประโยคนี้อะ \"เฮ้อ. นี้ขนาดยังไม่มีอะไรที่ต้องทำให้คิดมากมายก็ยังเป็นแบบนี้..ถ้าสักวันคงแย่แน่เมื่อมีผู้หญิงให้จีบกับเขาสักคน\" มานเกี่ยวกานตงไหนอะ
11 กรกฎาคม 2548 21:20 น. - comment id 11293
ก็ถ้ามีผู้หญิงก็เปลืองเงินเพิ่มไปอีกนะสิ รายจ่ายเค้ามากมายแล้วไงตอนนี้
14 กรกฎาคม 2548 16:26 น. - comment id 11305
งั้นถ้าไม่มีก้อคงดีสินะ จาได้ไม่ต้องเปลือง (ค่าโทสับ) ที่สิ้นเปลืองโดยเปล่าประโยชน์ เอาตังค์ไปทำอย่างอื่นดีกว่าตั้งเยอะเนาะ