เราจะไปสิริกิติ์วันที่ 29นี้นะ

เซเลอร์วีนัส

แล้วไปเจอกัน
..........เราจะใส่เสื้อสี.......ขาว (ผ้าฝ้าย)  ดูเซอๆ
see  you
0.............เดี๋ยวมีของแถม.......กุหลาบแดงคือดอกไม้สุดโปรดของเธอ และเธอก็ชื่อโรส ซึ่งหมายถึงกุหลาบด้วย 
ทุกปีสามีของเธอจะส่งดอกกุหลาบผูกโบว์น่ารักให้ 
แม้กระทั่งปีที่เขาตายจากไป.........เธอก็ยังได้รับดอกกุหลาบซึ่งมาส่งที่หน้าบ้าน 
 
การ์ดที่แนบมาเขียนไว้ว่า ที่รักของผม เหมือนกับหลาย ๆ ปีก่อนหน้านี้ 
แต่ละปีที่เขาส่งดอกกุหลาบให้เธอ เขาจะเขียนว่า 
ปีนี้ผมรักคุณมากกว่าที่ผมเคยรักเมื่อปีก่อน เพราะความรักของผมเติบโตขึ้นทุกปีที่ผ่านไป 
 
เธอรู้ว่านี่คือกุหลาบช่อสุดท้ายแล้วที่เธอจะได้รับ 
เธอคิดว่าเขาคงสั่งดอกไม้ล่วงหน้าก่อนถึงวันวาเลนไทน์ 
โดยที่เขาไม่รู้ว่า เขาจะจากไป เขามักจะทำอะไรเอาไว้ล่วงหน้าเสมอ 
เพื่อที่จะได้ไม่พลาดแม้ว่าเขาจะงานยุ่งแค่ไหนก็ตาม 
 
เธอตัดก้านกุหลาบ แล้วจัดมันลงในแจกันสุดพิเศษ 
วางไว้ข้างภาพถ่ายใบหน้าเปื้อนยิ้มของสามี  
นั่งลงบนเก้าอี้ตัวโปรดของเขา เนิ่นนานนับชั่วโมง  
จ้องมองภาพถ่ายของเขา ที่ ที่มีดอกกุหลาบอยู่ด้านข้าง........ 
 
หนึ่งปีผ่านไป มันยากมากสำหรับการที่ต้องอยู่คนเดียว...... 
โชคชะตาบันดาลให้เธอต้องกลายเป็นคนอ้างว้างเปล่าเปลี่ยว 
แล้วกริ่งประตูก็ดังขึ้นเหมือนวันวาเลนไทน์ปีก่อน ๆ 
เมื่อเธอเปิดประตูก็พบกุหลาบแดงวางอยู่ที่หน้าประตู 
เธอนำมันเข้ามา ในบ้าน และรู้สึกตกใจกับสิ่งที่ได้รับ 
 
ในที่สุดเธอก็กดโทรศัพท์ไปที่ร้านดอกไม้ 
เมื่อเจ้าของร้านมารับสาย เธอจึงถามเขาว่า  
ทำไมถึงมีคนส่งดอกไม้ให้เธอ ซึ่งมันทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวด 
 
ผมทราบว่าสามีของ คุณจากคุณไปเมื่อปีที่แล้ว เจ้าของร้านตอบ 
และผมก็รู้ว่าคุณต้องโทรมา และอยากรู้ว่าใครส่งดอกไม้ไปให้  
ดอกไม้ที่คุณ ได้รับวันนี้ ชำระเงินล่วงหน้าเรียบร้อยแล้วครับ  
สามีคุณเป็นคนสั่งดอกไม้โดยเตรียมการไว้ล่วงหน้า 
ผมยังมีคำสั่งซื้อดอกไม้จากเขาเก็บเอาไว้ในแฟ้มอีก ผมได้รับคำสั่งให้ส่งดอกไม้ให้คุณทุกปี  
ยังมีอีกเรื่องนะครับ ที่ผมคิดว่าคุณควรจะทราบ 
เขาเขียนการ์ดพิเศษเอาไว้ให้คุณใบหนึ่งเมื่อหลายปีที่แล้ว 
และเขาต้องการให้ผมส่งการ์ดนี้แก่คุณ ในปีถัดจากปีที่เขาจากคุณไปแล้ว 
 
เธอกล่าวขอบคุณเจ้าของร้านดอกไม้แล้ววางโทรศัพท์ น้ำตาไหลอาบแก้ม 
นิ้วของเธอสั่นระริกขณะเอื้อมมือไปหยิบการ์ดใบนั้น บนการ์ดมีลายมือของเขาที่เขียนถึงเธอ 
แล้วเธอก็เริ่มอ่านมันอย่างเงียบ ๆ ในการ์ดเขียนว่า 
 
หวัดดีจ้ะที่รัก ถึงตอนนี้ผมได้จากคุณไปหนึ่งปีแล้ว 
หวังว่ามันคงไม่ทำให้คุณรู้สึกเหนื่อยเกินไปในการต่อสู้กับปีที่ผ่านมานะ 
ผมรู้ว่าคุณคงรู้สึกอ้างว้างและเจ็บปวด ถ้าเป็นผมก็คงรู้สึกไม่ต่างจากคุณ 
ความรักของเราสองคนทำให้ทุกสิ่งในชีวิตดูงดงามไปหมด 
ผมรักคุณมากเกินกว่าที่จะบรรยายได้คุณคือภรรยาที่สมบูรณ์แบบ 
คุณเป็นทั้งเพื่อนและคนรัก คุณเติมชีวิตผมให้เต็ม 
ผมรู้ว่ามันเพิ่งผ่านไปได้แค่ปีเดียวแต่ผมไม่อยากให้คุณตกอยู่ในความเศร้า 
ผมอยากให้คุณมีความสุข แม้กระทั่งเวลาที่คุณหลั่งน้ำตา 
และนี่คือเหตุผลว่าทำไมผมจะยังคงส่งดอกไม้ให้คุณต่อจากนี้อีกหลายปี 
เมื่อคุณได้รับดอกกุหลาบผม 
อยากให้คุณนึกถึงความสุขตลอดระยะเวลาที่เราได้รักกัน 
ผมรักคุณเสมอ และรู้ว่ามันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป 
 
แต่ที่รัก คุณต้องต่อสู้ต่อไป ต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป  
ได้โปรดมองหาความสุข ตลอดวันเวลาที่คุณยังมีชีวิตอยู่  
ผมรู้ว่ามันไม่ง่าย หากหวังว่าคุณคงไปถึงมันได้สักวัน 
 
กุหลาบจะส่งถึงคุณทุกปีและจะหยุดส่งก็ต่อเมื่อคนที่มาส่งดอกไม้เคาะประตูแล้ว 
ไม่มีใครมาเปิดรับ เขาจะมาส่งห้าครั้งในวันนั้นเผื่อว่าคุณจะออกไปธุระข้างนอก 
หากครบห้าครั้งแล้วยังมอบดอกกุกลาบให้คุณไม่ได้ 
เขาจะรู้เองว่าต้องนำดอกไม้ไปยังสถานที่ที่ผมสั่งเอาไว้ 
.............ดอกกุหลาบจะวางลงบนที่ที่เราจะได้อยู่ร่วมกัน อีกครั้งชั่วนิรันดร์......... 
 ----------------------------------------------------------------------------------------