อยู่กับความดายเดียว กับพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวบนฟากฟ้า ความเหงาซุกซ่อนในเงาตา เคยชินกับความปวดปร่าข้างในใจ
30 พฤศจิกายน 2544 23:09 น. - comment id 1480
ซ่อนใจอยู่กับซอกมุมของความเหงา ช่างอ้างว้างว่างเปล่าอารมณ์อ่อนไหว นับจากนี้และไม่รู้อีกนานสักเท่าไร ความเจ็บร้าวในใจจึงจะลบเลือน...
1 ธันวาคม 2544 00:41 น. - comment id 1481
แม้จะชินแต่ไม่ชา ยังรู้สึก ยิ่งดึกดึกยิ่งเหงาเศร้าใดเหมือน เจ็บยิ่งแปลบแสบทรวงหนักหน่วงเยือน อกสะเทือนใจสะท้านมัวม่านตา
1 ธันวาคม 2544 03:23 น. - comment id 1482
ปล่อยตัวเองให้จมอยู่กับความเหงา ความรู้สึกซึม เศร้า ที่ผ่านเข้ามาหา ภาพเดิม ๆ ที่แฝงความร้าวรานไว้ในแววตา คงมีเพียงหัวใจโรยรา กับความเหว่ว้าที่ได้ยิน
1 ธันวาคม 2544 05:15 น. - comment id 1485
บินไปเถิด โบยบินไป หัวใจฉัน ปล่อยใจฝันล่องลอยไกลได้โผผิน เมื่อความเหงาคืบคลานเข้ามาเกาะกิน น้ำตารินหม่นหมองเศร้า เหงาดวงใจ...
1 ธันวาคม 2544 09:13 น. - comment id 1490
ความเหงา เจ้านั้นหรือ คือเพื่อนแท้ จะเหลือบแล มองไป ที่ข้างไหน ถึงมีเพื่อน มากมาย สักเพียงใด เจ้ายังซ่อน อยู่ภายใน ใจของเรา.....
1 ธันวาคม 2544 11:51 น. - comment id 1491
ถ้าหากความมืดแห่งรัตติกาล คือความเจ็บช้ำที่เธอเคยเจอมา... แสงสว่างแห่งอาทิตย์ยามทิวา ก็คือความสุขที่เธอจะได้เจอ..อีกไม่นาน .....ไม่ได้แต่งเป็นกลอนเลยอ่ะเพราะคิดม่ายออก อิอิ ... ....แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า.....
1 ธันวาคม 2544 11:54 น. - comment id 1492
พระจันทร์ร้องไห้หรือฉันร้องไห้ หยดน้ำตาจากใครที่ไหลอย่างเศร้าๆ เสียงสะอื้นจากไหนที่เหมือนเสียงหัวใจเรา ความเหงาจากใครเขาที่เข้าทำลาย
1 ธันวาคม 2544 12:04 น. - comment id 1494
แม้จะดูเหมือนว่ายังร่าเริง แต่อารมณ์เปิดเปิงไม่เหมือนเก่า เหม่อมองฟ้าคราใดความเงียบเหงา ยังคงตามรุมเร้าเหมือนเป็นเงาในใจ
1 ธันวาคม 2544 12:05 น. - comment id 1495
อ่า.....ก่อนโพสเห็นผีเสื้อปีกบางเป็นคนสุดท้ายขออภัยค่ะ แต่งใหม่ๆ
1 ธันวาคม 2544 12:12 น. - comment id 1496
ค่ำคืนนี้ฉันยังคงเหม่อมองฟ้า เผื่อว่าความเหว่ว้าจะเลือนหาย อยากให้ไออุ่นจากจันทราโอบกอดใจ ให้คนเหงาได้รู้สึกเหมือนมีใครบ้างสักคน (ต่อ ยังแคร์ค่ะ)
1 ธันวาคม 2544 12:44 น. - comment id 1499
ข้างจันทรามีดาวหม่นเป็นเพื่อน แม้นฟ้าเลือนเคลื่อนจางสีเหงาลี้ยล ร่อนลัดตัดฟ้ากว้างลงมาซน ซุกอกกมลแอบแนบกายคลายเศร้า
1 ธันวาคม 2544 12:45 น. - comment id 1500
ต่อคุณโคลอน.
1 ธันวาคม 2544 13:00 น. - comment id 1501
ขอแทรกกลางระหว่าง ผีเสื้อปีกบาง กับ แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า แล้วกัน ดวงดาวบนฟ้ากว่าแสน-ล้าน ทำไมไม่เบิกบานเงียบหงา แสงกระพริบริบหรี่ที่อับเฉา แสน-ล้าน ความเศร้า เฝ้าท้องฟ้า
1 ธันวาคม 2544 14:02 น. - comment id 1502
ผมรู้ว่าคุณคะน้าคัดสรรให้ลงตัวได้ว่าจะวางให้อยู่ระหว่างใคร ---->> ก็ใช่!เราอยู่กับความเดียวดาย ทางออกจึงอ้างเอาง่ายๆว่าเหงา อ้างทั้งเพ พ้อพระจันทร์ ฝันกับเงา อ่อนแอ อ่วมกับเศร้าก็เท่านั้น
1 ธันวาคม 2544 21:09 น. - comment id 1510
จบกลอนแค่นี้นะคะ ออกจะยาวเกินไปแล้ว