21 ตุลาคม 2547 06:44 น.

คืนเหงาๆ

คืนเหน็บนั่งมองดาวบนฟากฟ้า
เหม่อมองหาหัวใจที่เลือนหาย
ยิ่งมองยิ่งคิดยิ่งเดียวดาย
ใจลอยหายปลิวลับกับสายลม
ให้ความเหงาปกคุมอย่างเชื่องช้า
ความเหว่ว้ายังมีอยู่ไม่จางหาย
ความเดียวดายมีอยู่เต็มหัวใจ
ความชิดใกล้ที่เคยมีถูกลบเลือน