7 พฤษภาคม 2547 19:30 น.
blackangle
เคยรักใคร?
แล้วรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าพอไหม
ไม่กล้าพอที่จะรักเขา
เพราะเราไม่ดีพอไหม
สิ่งที่เคยผ่านมา
มันยังวนเวียนกัดกินใจเราอยู่
ปัดเป่ายังไม่ก็ไม่จางหายไหม
กลัวความจริง
กลัวถูกเกลียด
กลัวสิ่งที่เขาจะต้องเจอภายใต้จิตใจเรา
กล้วที่จะรักเขาไหม
รักมันคือความเจ็บปวด
หรือความทุกข์กันแน่
มันทำให้เราแข็งแรง
และอ่อนแอได้ในเวลาเดียวกัน
มันคือมงกุฎดอกไม้
ที่มีหนามแหลมคม
ความรักมันคือการเสี่ยงภัย?!!
เสี่ยงที่เอาใจเราไปผูกพันกับใครคนนึง
ที่ไม่มีทางจะรักเราได้เท่าพ่อแม่
ไม่มีทางดูแลเราดีเท่าพ่อแม่
และไม่มีทางรักเราในสิ่งที่เป็นอยู่ทั้งหมดได้
เมื่อความรักไม่อาจหลีกหนีความเจ็บปวดไปได้
ทำไมทุกชีวิตดิ้นรนที่จะมีรัก
และ ยังคงมีคำถามมากมายเกี่ยวกับความรัก
ไม่รู้จักจบสิ้น
และไม่มีทางจบสิ้นไม่ว่าวันใดวันหนึ่ง
เช่นเดียวกับความรัก
ที่จะอยู่คู่โลกนี้ และไม่มีทางดับสูญ
7 พฤษภาคม 2547 19:28 น.
blackangle
เคยรักใคร
แล้วรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าพอไหม
ไม่กล้าพอที่จะรักเขา
เพราะเราไม่ดีพอไหม
สิ่งที่เคยผ่านมา
มันยังวนเวียนกัดกินใจเราอยู่
ปัดเป่ายังไม่ก็ไม่จางหายไหม
กลัวความจริง
กลัวถูกเกลียด
กลัวสิ่งที่เขาจะต้องเจอภายใต้จิตใจเรา
กล้วที่จะรักเขาไหม
รักมันคือความเจ็บปวด
หรือความทุกข์กันแน่
มันทำให้เราแข็งแรง
และอ่อนแอได้ในเวลาเดี๋ยวกัน
มันคือมงกุฎดอกไม้
ที่มีหนามแหลมคม
ความรักมันคือการเสี่ยงภัย?!!
เสี่ยงที่เอาใจเราไปผูกพันกับใครคนนึง
ที่ไม่มีทางจะรักเราได้เท่าพ่อแม่
ไม่มีทางดูแลเราดีเท่าพ่อแม่
และไม่มีทางรักเราในสิ่งที่เป็นอยู่ทั้งหมดได้
เมื่อความรักไม่อาจหลีกหนีความเจ็บปวดไปได้
ทำไมทุกชีวิตดิ้นรนที่จะมีรัก
และ ยังคงมีคำถามมากมายเกี่ยวกับความรัก
ไม่รู้จักจบสิ้น
และไม่มีทางจบสิ้นไม่ว่าวันใดวันหนึ่ง
เช่นเดียวกับความรัก
ที่จะอยู่คู่โลกนี้ และไม่มีทางดับสูญ
7 พฤษภาคม 2547 04:39 น.
blackangle
คูณเคยมีอดีตที่อยากจะลบมันทิ้งบ้างไหม?!!
รู้สึกขยักแขยงทุกครั้งที่เห็นมัน รู้สึกถึงมันบ้างไหม
ไม่ว่าจะพยายามทำความสะอาดมันยังไง มันก็ยังคงจะติดตัวเราไปจนตาย!!
ไม่ว่าไปที่ไหนหรือพบใคร ๆ คุณจะยังรู้สึกถึงมัน และเหมาเอาว่าทุกคนก็รู้ก็เห็นมันไปด้วย
บางครั้งคุณจำพยายามกลบเกลื่อนให้คนที่รักและเป็นห่วง ดูว่าคุณร่าเริงแข็งแรง
แต่ บางครั้งคุณก็ทำร้ายใคร ๆ คนใหม่ ๆ ด้วยเหตุผลที่ไม่อยากรับเขาไว้ในชีวิต
กรีดตัวเอง เพียงหันเหความเจ็บปวดที่มากมาย "ในใจ"
และมันก้ได้แค่ช่วงวินาทีสั้น ๆ
และไม่อยากตื่นขึ้นมา เพียงพบตัวเองยังมีชีวิตอยู่ ฉันไม่ดีพอที่จะมีชีวิตอยู่
แต่นั่นแหละ ยิ่งคือเหตุผลที่คุณต้องอยู่
รู้ไหม?
อยู่เพื่อคนที่รักคุณ
และอยู่เพื่อหาเหตุผล สำหรับตัวคุณ
ว่า ทำไมคุณถึงไม่ควรยอมแพ้
ความผิดหวัง มันเจ็บปวด!!
แต่ทุกคนก็ต้องเผชิญกับมันทั้งนั้น
จงมองไปยังคนที่มีเรื่องราวในชีวิตมากกว่าเรา หนักหนากว่าเรา
อย่าเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล
ไม่มีใครมาสนใจเราหรอก
อย่างมากก็เป็นข่าว วันสองวัน
แต่คนที่รักคุณ ล่ะ
เขาจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไง ในขณะที่คุณจากไป
จากไปเพื่อใครกัน? จากไปเพื่อใครกัน?
เพื่อคนที่ไม่แคร์คุณหรือ?!!
--การยอมรับ-- คือส่วนที่ยากที่สุด
กล้าหาญในการเผชิญหน้า
จงยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ
และจงปล่อยมันไป
เมื่อนั้น คุณจะเป็นอิสระ จากทุกสิ่ง
หน้าส่วนตัว
524
