25 กันยายน 2550 17:31 น.
black pen
ฉาบหน้าด้วยกากเพชร
หมดเม็ดบางสิ่ง ด้วยบางอย่าง
คือสิ่งที่อาจ ดูเลือนราง
และร้างหายออกไป จากใจคน
ความจริง ทิ้งไว้เบื้องหลัง
ความหวัง วาดไว้บนถนน
ดีชั่วแยกไม่ออก เปปน
ระคนใน บึ้งก้นจิตใจ
สวยงามชื่นชม ออกหน้า
ท่าทางแววตา สดใส
ยินดีปรีดา สุขใจ
แต่อะไรที่ขาด พลาดพัง
. . .
ฉาบหน้าด้วยกากเพชร
หมดเม็ดบางสิ่ง ด้วยบางอย่าง
คืดสิ่งที่อาจ ดูเลือนราง
และร้าง หาย ออก ไป จาก ใจ ตน
.
.
.
.
21 กันยายน 2550 09:07 น.
black pen
เส้นแบ่งความเป็น-ตาย อยู่ที่ไหน
ลมหายใจ หรือจิตใจ กับสมอง
หรือดนตรี ที่ขับกล่อม ท่วงทำนอง
หรือ...เสียงร้อง เพรียกครวญ จากคนไกล
เอาอะไร มาวัดได้ กับชีวิต
เอาชีวิต ไปผูกมัด กับสิ่งไหน
สิ่งไหนเล่า บัญชาเจ้า ให้ก้าวไป
ในย่างก้าง เจ้าเอาอะไร มาใส่ตัว
เส้นแบ่งแห่งความจริง. . .คือสิ่งไหน
ฟ้าสดใส ฟ้าดำมืด หรือสลัว
ทางข้างหน้า อึมครึม ดูน่ากลัว
พาลฉุดตัว ให้หยุดเดิน ไปตามทาง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เส้นแบ่งความเป็น-ตาย อยู่ตรงไหน ???
จะก้าวต่อ หรือรอตาย อย่างหมดหวัง
ใช้ให้หมด หยดที่เหลือ ของกำลัง
แล้วจึงข้าม ไปสู่ฝั่ง แห่งความตาย
21 กันยายน 2550 09:00 น.
black pen
สิ่งที่ใช่ อาจไม่ใช่ สิ่งที่หวัง
สิ่งที่เคย ดันทุรัง ไขว่ค้นหา
อาจเป็นเพียง เศษความหลง ที่ลวงตา
อาจไร้ค่า เมื่อได้มา ไว้ครอบครอง
สิ่งที่ดี อาจเคยมอง ข้ามผ่านพ้น
ไม่เคยคิด จะยล เพราะไม่ปอง
แต่คุณค่า ของมัน อาจไม่พ้อง
กับทำนอง ที่คุ้นเคย ในมโน
เก็บไว้เถิด ทั้งสองสิ่ง ที่ผ่านเข้า-
มาในชี-วิตเจ้า อย่ายโส
ผนึกรวม รักเกลียด ในวิญโญ
แล้วหยัดยืน อยู่บนโล-กาความจริง
หน้าส่วนตัว
559
