ความรู้สึกที่เรียกว่า "รัก"

Black MooN

บางทีคุณเราก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันใช่ไหมค่ะ ว่าคนที่อยู่เคียงข้างเราเสมอมานั้นแอบมีใจให้กับเราอย่างเช่นกับตัวฉัน ที่มีเรื่องราวที่อยากจะเล่าให้คุณๆทั้งหลายได้ฟังกัน เมื่อไม่นานมานี้ฉันได้รู้ว่าใครคนหนึ่งที่อยู่ข้างกายฉันมาตลอด ดันมาสารภาพว่ารักฉัน เขาบอกว่าจริงๆอยากจะบอกคำว่า"รัก" คำนี้มานานแล้วแต่ไม่กล้าบอกฉันสักที เหตุผลนะเหรอค่ะ เขาบอกว่าฉันดูจะเป็นผู้หญิงที่ห้าวๆ ไม่ค่อยเป็นผู้หญิงสักเท่าไรแถมยังดูเป็นผู้หญิงที่ข่อนข้างออกแนวทอมบอยเสียด้วยซ้ำ แต่ความรู้สึกของเขา เขาบอกว่าฉันเป็นผู้หญิงในสเป็กของเขาเลยทีเดียว คือไม่เรื่องมาก ไม่มากเรื่อง ดูสบายๆ ดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องให้เขาคอยปกป้องอยู่ตลอดเวลา... แต่คุณรู้ไหมว่าความผูกพันที่ฉันและผู้ชายคนนี้มีนั้นมันเนิ่นนานมาหลายปีแล้ว... ทั้งฉันและเขาต่างก็ช่วยกันดูแลกันและกันเสมอมา จนไม่รู้ว่าความผูกพันที่ต่างฝ่ายต่างมีให้กันนั้นมันแปรว่าอะไร... แต่สำหรับเขาแล้ว เขาบอกฉันว่ามันคือความผูกพันที่เริ่มจากความเข้าใจ ความเห็นอกเห็นใจกันเสมอมาที่ทำให้ความรู้สึกของเขาเริ่มแปรเปลี่ยนจากความรักแบบเพื่อนกลายมาเป็นแฟน ส่งผลทำให้ฉันถึงกับอึ้ง.... เพราะไม่เคยคิดว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้ จากปากผู้ชายตัวโตๆคนนี้ คนที่ฉันลงความเห็นว่าเป็นผู้ชายที่แสนจะเย็นชา... ไม่ค่อยให้ความสนิทสนมกับใครมากนัก ส่วนใหญ่เพื่อนของเขาก็จะเป็นนักบาสเก็ตบอสที่เล่นบาสด้วยกันเท่านั้น แถมเขายังไม่ค่อยให้ความสนใจผู้หญิงสักเท่าไร มันเลยทำให้ฉันคิดว่าเขาน่าจะเป็นพวกอนุรักษ์ป่าไม้เสียอีก... เพื่อนๆของเขาก็เคยหยอกล้อฉันเล่นเมื่อตอนวาเลนไทที่ผ่านมาว่า ถ้าหากเพื่อนเขามาสารภาพรักกับฉัน แล้วฉันจะทำอย่างไร... คุณรู้ไหมฉันตอบกลับไปโดยไม่ได้คิดเลยว่า... ไม่มีทางหรอกนะ จะบ้าเหรอเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งกี่ปี อยู่ๆจะมาสารภาพรักกับฉันเนี้ยนะบ้าหรือเปล่า แล้วคำพูดเมื่อวันนั้นที่ฉันเคยพูดออกไป พอมาเกิดเหตุการณ์ตอนนี้มันทำให้ฉันรู้สึกช๊อกกับคำตอบที่ฉันได้รับ จากผู้ชายคนนี้ คนที่คิดว่าสนิทกับฉันที่สุด "แต่คุณรู้ไหมความจริงที่ฉันอยากจะสารภาพอีกอย่างหนึ่งที่มันอยู่ในใจฉันมานานแล้ว ผู้ชายคนนี้คือรักแรกของฉันตอนมอต้น.. แต่คุณรู้ไหมว่าเขาจำฉันไม่ได้เลย... ก็อย่างว่านะเวลามันก็หลายปีแล้วมั่งในความรู้สึกของเขา เขาถึงจำผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ " ผ่านมาตอนนี้ก็ 5 ปี แล้วที่คบกับแบบเพื่อนอย่างจริงจัง แต่ถ้านับในช่วงที่ฉันกับเขาเคยรู้จักกันเมื่อตอนที่ฉันยังเรียนอยู่มอต้นก็ประมาณ 10 ปีเห็นจะได้ คุณรู้ไหมว่าเมื่อฉันเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟัง เขารู้สึกอย่างไร..... เขาบอกว่าไม่มีทางที่เขาจะจำรุ่นน้องที่เรียนโรงเรียนเดียวกันไม่ได้หรอก.. แต่ฉันก็บอกเขาว่าแต่เขาก็ลืมอยู่ดีถ้าเขาจำได้จริงๆละก็แค่ซื่อและนามสกุลของฉันก็ต้องรู้สิ..... แต่เขาก็พูดออกมาว่าอย่างน้อยเขาก็ดีใจนะที่ครั้งหนึ่งคนอย่างฉันก็เคยรักเขาเหมือนกันถึงแม้ว่ามันจะนานมาแล้วก็ตาม แล้วตอนนี้ละความรู้สึกที่ฉันเคยมีกับเขาเมื่ออดีตนะยังเหมือนเดิมหรือเปล่า เขาแค่ต้องการคำตอบอย่างเดียวกับที่ใจเขาต้องการ....แต่ตอนนี้นะเวลานี้ ผู้ชายคนนี้คงเป็นได้แค่เพื่อน และพี่ชายที่แสนดีเท่านั้น เหตุผลเหรอค่ะ "คงเป็นเพราะว่าฉันมีใครอีกคนที่คอยดูแล เอาใจใส และให้ความจริงใจ และรักฉันเสมอมาอยู่แล้ว" ถึงไม่สามารถตอบคำถามพร้อมกับคำตอบที่เพื่อนสนิทฉันคนนี้ต้องการ.. " แต่ฉันก็บอกกับเขานะว่าถึงอย่างไรความผูกพัน ความห่วงใย ที่เรามีให้กันเสมอมาจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง จะมีแต่ผูกพันมากขึ้นกว่าเดิม เพราะเหตุผลของคำว่ารัก " รักคือการให้มิใช่การครอบครอง หากเราเห็นคนที่เรารักมีความสุขเราก็มีความรักไปด้วยแต่หากคนที่เรารักและเป็นห่วงมีทุกข์เราก็พร้อมที่จะเผชิญทุกข์และปัญหาด้วยกัน นี้เหละเขาจะเรียกว่า รัก "  ต่อท้ายกันอีกหน่อยนะค่ะว่า รักไม่จำเป็นต้องครอบครอง ความรักก็มีได้หลายหลายรูปแบบแล้วแต่ที่เราจะพยายามหรือสร้างรูปแบบของความรักให้เป็นแบบไหน แต่อย่าลืมนะคะว่ารักมิใช่การครอบครอง รักไม่จำเป็นว่าเราต้องเป็นเจ้าของ ขอแค่คนที่เรารักมีความสุขก็พอแล้วนั้นแหละถึงจะเรียนกว่า "รัก"