7 พฤษภาคม 2550 08:58 น.
black eyes
เช้านี้อากาศสดชื่นแจ่มใสกว่าแต่เคย เพราะว่าหลายวันที่ผ่านมา มีแต่ฝนตกและฟ้าก็มืดๆดูน่ากลัว
ถึงแม้สภาพอากาศโดยรอบจะดีอย่างไร แต่มันก็ไม่ทำให้ จิตใจของฉันดีขึ้นมาเลย กลับยิ่งทำให้คิดหนักมากกว่าเดิมเสียอีก
แก.ต้องรีบออกมาจากชีวิตเขาแล้วล่ะ ก่อนที่แกจะใจอ่อนมากไปกว่านี้ เลิกยุ่งกับเขาซะ หรือไม่ก็บอกเขาไปตรงๆ เลยว่า แกมีคนที่รออยู่แล้ว แบบว่ามีคนที่รักอยู่แล้ว อะไรประมาณนี้ เพื่อนสาวศิราณี ของฉันคอยแนะนำ ส่งเสริม อย่างสุดฤทธิ์สุดเดช
ขอบใจนะ ไม่รู้ว่าทำไมก่อนที่จะวางหูโทรศัพท์ ฉันพูดได้แค่นี้เอง..
ฉันรู้ว่าบางครั้ง คนเราก็ต้องมีเผลอใจกันบ้าง ในระหว่างที่อยู่ไกลจากคนที่เรารัก แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่า เราจะรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ หรือรู้ตัวว่าผิดตอนไหนของละครความรักที่เข้ามา และบวกกับการมีหัวใจที่เข้มแข็งพอหรือเปล่าก็เท่านั้นเอง แต่มันพูดน่ะพูดง่าย ถ้าจะทำ ก็คงยากหน่อย แต่ฉัน..จะพยายาม
หลังจากนี้ ฉันคงต้องทำอะไรที่ตรงข้ามกับที่ผ่านมาต่อเขา บางทีอาจจะไม่บอก ไม่พูด ไปตรงๆ ตามที่เพื่อนแนะนำมา เพราะบางทีการกระทำ ก็สามารถถ่ายทอดให้อีกฝ่ายได้รับรู้ได้ดีกว่าคำพูดเพียงไม่กี่คำ และบางที ยังอาจจะไม่ทำให้เสียความรู้สึกทั้งสองฝ่าย ฉันเองก็คงรู้สึกไม่ดี เขาก็คงไม่ต่างกัน กับฉันสักเท่าไหร่
ขอบคุณนะ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ผ่านมาฉันมีความสุขมาก และขอให้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตลอดไป เก็บความทรงจำของกันและกันไว้ ในหัวใจของแต่ละคน เก็บสิ่งที่ดี ๆไว้คิดถึง ในวันที่เราอยู่ไกลกันก็พอ จะดีกว่าไหม.
จากนี้ไป ฉันหวังว่า เขาคงจะคิดได้เอง และเข้มแข็งมากขึ้น กับรักครั้งต่อไปของเขา
ฉันต้องขอโทษนะ สำหรับรักครั้งนี้ ที่ฉันเป็นคนผิด และทำให้รักของเธอครั้งนี้ไม่สวยงาม ไม่สมหวังดั่งใจที่ต้องการ ขอโทษนะ ฉันผิดเอง..
ขอโทษนะ.ฉันต้องถอยออกมา เพราะว่าฉันไม่ได้รักเธอ..
ขอโทษจริงๆ.
6 พฤษภาคม 2550 00:39 น.
black eyes
ตอนนี้คนดีของฉันกำลังทำอะไรอยู่นะ คิดถึงเธอนะ คิดถึงมากด้วย........
คนเรานี่ก็แปลกดีนะ ถูกสร้างให้มาเจอกันแค่แวบเดียว แล้วก็ต้องไกลห่างกัน อาจจะเป็นเพราะเราสองคน อยู่คนละประเทศหรือเปล่า..นะ
ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้ ยังไงฉันก็จะไปพบเธออีกครั้ง ยังไงก็ต้องไปพบเธอให้ได้ ขอให้เธอรออยู่ที่นั่น ฉันจะไปหาเธอเอง ฉันสัญญา.....
ถ้าฉันได้พบเธออีกครั้ง อยากให้เราสองคน ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันนานๆ
อยากให้โลกหยุดหมุน เพื่อหยุดเวลาให้นิ่งอยู่กับที่ เพื่อเราสองคน ปล่อยให้ฉันและเธอได้พูดคุยกัน ได้ไปเที่ยวด้วยกัน และได้พูดคุยความในใจ ให้แต่ละฝ่ายได้รับรู้ ให้เราสองคนใช้เวลาที่มีอยู่ให้คุ้มค่าที่สุด และให้น่าจดจำที่สุด
ถึงแม้เวลามีไม่มากเท่าไหร่ แต่ก็ไม่เป็นไร.....เพราะยังไง ในใจฉันยังคงมีเธออยู่เสมอตลอดไป ไม่เคยเปลี่ยนแปลง แม้ว่าเวลาจะเดินไปข้างหน้า แต่ความคิดถึงเธอไม่ได้ไปไหน ยังคงหยุดนิ่งในหัวใจฉันเสมอมา คิดถึงเธอเสมอ...คิดถึงนะ คนดีของฉัน
4 พฤษภาคม 2550 23:26 น.
black eyes
ความจริงก็คือ ในขณะที่เราคิดถึงคน ๆ นึงตลอดเวลา
เค้าคนนั้นก็อาจคิดถึงคนอื่นอยู่ก็เป็นไปได้
และบางครั้งก็อาจมีคนที่คิดถึงเรา โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกัน
บางครั้งการได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีกว่าการได้รู้ควาวมจริงที่ว่า
สิ่งที่เราคิดทั้งหมด มันคือความฝันของเราเองเพียงคนเดียว
ฉะนั้นไม่แปลก ที่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะจมอยู่กับความฝันมากกว่าการได้รับรู้ความจริง
การไม่ได้เป็นที่ 1 ในใจเค้า ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า..เราอาจเป็นที่ 2
ซึ่งมันก็ยังดีกว่าเป็นที่ 3 ที่ 4 ..และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้า
ก็ขอให้คิดไว้ว่า ดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรในใจเค้าเลย
มันอาจต้องมีน้ำตาบ้าง ในการยอมรับความจริงที่ว่า เราไม่ใช่ที่ 1
แต่โปรดจำไว้เถอะว่า หากหัวใจของคุณยังไม่ร้องไห้ออกมาดัง ๆ
พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า .. ชั้นเหนื่อยเหลือเกินแล้ว
โปรดห้ามใจเถอะ ก่อนที่ชั้นจะอ่อนล้าไปกว่านี้
ก็จงชอบต่อไปเถอะ การรักใครซักคน ไม่ต้องการความพยายาม
"การตัดใจ" ต่างหาที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย
ลองชั่งน้ำหนักในใจเราดูสิว่า ความสุขยามที่คุณได้สบตาเค้า กับความทุกข์
ยามที่คุณต้องคอยหลบตาเค้า อันไหนมันหนักหนากว่ากัน
อย่าโทษตัวเอง ที่มาเจอเค้าสายเกินไป..อย่าโทษเค้าที่ไม่มีใจให้
อย่าโทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกัน แต่ไม่ได้ทำให้เราใจตรงกัน
แต่จงยิ้มให้กับตัวเองที่อย่างน้อย ถึงจะพบเค้าคนนั้นสายเกินไป
แต่ก็ยังได้พบ...
ยิ้มให้เค้า ที่ถึงไม่ได้ให้ใจเรามา แต่ก็ยังได้รับหัวใจของเราไป
ยิ้มให้กับโชคชะตา ที่ถึงแม้จะไม่ได้ทำให้เรารักกัน
แต่ก็ยังทำให้เรา...ได้รู้จักกัน
คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่ง
คุณได้เจอคนที่คุณอยากเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียว
คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง
คนที่ทำให้คุณหัวเราะ ... และร้องไห้ได้มากมาย
คนที่เพียงแค่ยิ้มของเค้า
ก็สามารถเปลี่ยนวันที่หมองหม่น..ให้กลายเป็นวันที่สดใส
เท่านี้มันก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรือ?
แค่การได้เห็นคนที่เรารักได้หัวเราะอยู่กับใครสักคนที่เค้ารักมากที่สุด
....นั่นแหละคือความสุขของการได้รัก...อย่างจริงใจ
4 พฤษภาคม 2550 08:31 น.
black eyes
เช้านี้ฝนตกตลอดเลย ไม่รู้ว่ามันตกลงมาตั้งแต่ตอนไหน เพราะว่าตื่นขึ้นมาก็รู้ว่า ฝนตก จบ...
ช่วงฝนตกและหลังฝนตกเป็นเวลาที่เหมาะในการที่จะคิดและปล่อยใจให้คิดถึงในเรื่องต่างๆและสามารถถ่ายทอดออกมาได้อย่างสบายใจเสียจริงๆ ว่าไหม...
เรื่องราวของเรา ตั้งแต่ที่เจอกัน ฉันก็ไม่อยากจะเชื่อ ว่าฟ้าจะบันดาลให้เราได้ติดต่อกันอีก ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ เราก็ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง
เธอก็ยังคงเป็นเธอ ครั้งแรกฉันยอมรับว่า เราคงไปกันไม่ได้ไกล ไปกันไม่นานเท่าไหร่ แต่เวลาที่คบกัน ที่นานขึ้น นานขึ้น มันทำให้ฉันเข้าใจเธอ มากยิ่งขึ้น โดยที่เธอไม่ต้องอธิบาย เหมือนกับว่า เราสองคน ต่างคน ต่างรับรู้ได้เอง เพราะว่า คำ คำนี้ คำว่า เข้าใจ ฉันเพิ่งรู้ว่า คำนี้ มันทำให้เรา ยังคงคบกันอยู่แบบนี้ จะว่าไปแล้วต้องขอบคุณ คำ คำ นี้มากๆเลย
ถ้าวันนั้น เราไม่ได้เจอกัน เราไม่ได้ติดต่อกัน และถ้าไม่ใช่ความบังเอิญหรืออะไรสักอย่าง โลกของฉัน คงไม่สดใส คงไม่มีกำลังใจทำอะไร ได้ถึงขนาดนี้
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอเป็นเหมือนแรงใจ ให้กำลังใจ และอยู่เคียงข้างฉันเสมอมา ทำให้รู้สึกเหมือนกับว่า มีเธออยู่ข้างๆเสมอ ถึงแม้ว่า เราสองจะอยู่ไกลกันมากก็ตาม
ถึงวันนี้ ฉันต้องขอบคุณเธอมากเลย เพราะที่ผ่านมา เธอทำให้ฉันเป็นฉัน จนถึงทุกวันนี้ ทำให้ฉันไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคต่างๆ ทำให้ฉันไม่ยอมแพ้ ทำให้ฉันไม่เป็นคนขี้แย ทำให้มีกำลังใจในการทำสิ่งต่างๆให้สำเร็จได้ดีทีเดียว
ขอให้เธอยังคงเป็นเธอแบบนี้ อย่าหนีออกไปจากชีวิตฉันนะ ฉันยังมองไม่ออกเหมือนกันว่า ถ้าต่อไป ในชีวิตฉันไม่มีเธอแล้ว จะเป็นอย่างไร มองไม่ออกจริงๆ ไม่คิดดีกว่า แต่ตอนนี้ ขอบอกว่า คิดถึงเธอมากๆเลยนะ... たかお★
26 เมษายน 2550 23:34 น.
black eyes
วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่ง ที่ฉันรอเธอกลับมาอีกครั้ง แม้ว่าระยะทางจะทำให้เรา
ห่างกันไกล แต่หัวใจเราทั้งสองก็ยังรู้สึกว่าเหมือนมีสายใยบางๆ ผูกใจทั้งสองดวง
ให้รู้สึกถึงกันและกันเสมอ.....
ฉันนั่งคิดทบทวนถึงเรื่องราวเก่าๆ เหตุการณ์เดิมๆตั้งแต่เราสองคนรู้จักกัน
และตั้งแต่นั้นมา เรื่องราวของเธอก็ได้ถูกบันทึกลงในห้องหัวใจของฉันโดยอัตโนมัติ ยากที่จะใช้เครื่องมือหรือสิ่งอื่นใด มาลบล้างหรือทำลายให้หายไปได้
เธอ...คนที่ฉันรักและมั่นคง ไม่เคยแปรเปลี่ยนเป็นใครอื่น ตอนนี้เธอคงจะยุ่งมากสินะ หลังจากที่เราได้คุยกันสักพัก ถึงตอนนี้ ฉันก็ยังคงรอคำตอบจากเธอ
ฉันไม่รู้ว่า เธอจะรู้สึกแบบไหน หรืออย่างไร แต่ ณ ตอนนี้ ขอแค่ให้ฉันได้พบเธออีกสักครั้ง ให้เราได้พูดคุยกันเหมือนปกติ ไต่ถามสารทุกข์สุขดิบและเรื่องต่างๆอีกมากมาย ที่เราอยากจะแลกเปลี่ยนให้ต่างฝ่ายได้รับรู้ ในชีวิตของตนเอง น่าแปลกนะ ทำไมเวลานี้ ต้องเป็นเธอเท่านั้น ที่ฉันอยากจะคุยด้วยมากกว่าใครๆ
ปาฏิหารย์แห่งรัก จะมีจริงไหมนะ ฉันมักจะถามกับตัวเองแบบนี้บ่อยๆ บางครั้ง สิ่งที่คิดว่าคงเป็นแค่ความฝันแต่ถ้ามันเป็นจริงขึ้นมาได้ ก็จะดีสินะ
รอ...คำ คำนี้ ที่จะนำพาให้ฉันพบกุญแจ เพื่อไขปริศนาที่วนเวียนอยู่ในใจตลอดมา และกุญแจดอกนั้นอาจจะมาพร้อมกับเธอ และเราก็จะได้พบกันอีกครั้งพร้อมกับคำตอบที่ฉันเฝ้ารอจากปากเธอ...
กลับมานะ มาพบกันอีกครั้ง เรื่องราวในอดีตฉันไม่เคยลืม ยังคงรอเธอเสมอ....รักเธอนะ
หน้าส่วนตัว
547
