18 กันยายน 2557 09:23 น.

ภาวนา


เมื่อถึงคราว เราสอง ต้องไกลห่าง
ด้วยหนทาง แต่งกัน หวั่นใจไหว
เคยอิงแอบ แนบข้าง มิห่างไกล
สุขหัวใจ ยามอยู่ คู่เคียงเธอ

เคยประคอง เคียงอยู่ เป็นคู่ชิด
แนบสนิท กายกัน นั้นเสมอ
ยามต้องห่าง ไกลกัน พลันละเมอ
เกรงใจเธอ ผันเปลี่ยน เวียนผันแปร

ภาวนา ด้วยใจ ให้ได้รู้
หากรักเรา ยังอยู่ เป็นรักแท้
ขอให้รัก คงมั่น ไม่ผันแปร
ถึงหากแม้ ใครไหน มาใกล้กัน

ภาวนา ด้วยใจ อีกสักครั้ง
ว่าเธอยัง มั่นใจ ไม่แปรผัน
ยังคงรัก ภักดี ในสัมพันธ์
ยังรักกัน ไม่หวั่น แม้ห่างไกล

เพราะว่าห่าง เหลือเกิน กินครึ่งฟ้า
เพราะห่างตา ขอใจ อย่าหวั่นไหว
แม้คงมั่น ยังแอบหวั่น ในหัวใจ
เกรงคนใกล้ ทำให้ ใจเปลี่ยนแปลง

...มวลภมร..



..ภาวนา..

3657

love

comment

18 กันยายน 2557 09:29 น.

ที่ว่าง

มวลภมร

แม้วันเปลี่ยนคืนผ่านกาลแปรผัน
แต่รักยังคงมั่นไม่หวั่นไหว
สิ่งต่างต่างที่ผ่านมาก็เปลี่ยนไป
รักในใจยังมั่นไม่ผันแปร

ก่อนเคยคิดว่ารักต้องเคียงข้าง
เดินร่วมทางเคียงกายไร้ข้อแม้
ต้องเคียงกันแม้ต่างฝันช่วยดูแล
หากความจริงข้อแม้หัวใจมี

เพราะต่างคนต่างฝันต่างความคิด
แม้มีจิตผูกใจไม่หน่ายหนี
ยังสอดสายใยสานจารไมตรี
ใจดวงนี้ยังเต็มใจให้เหมือนเดิม

แต่จะมีประโยชน์ใดหากไร้ฝัน
หากรักนั้นไม่หนุนคุณส่งเสริม
หากห่างกายแต่หัวใจช่วยต่อเติม
หัวใจเดิมจะเติมฝันร่วมกันไป

ปล่อยที่ว่างเป็นกลางทางสร้างฝัน
เติมใจปันยาวนานไม่หวั่นไหว
ต่างคนมีต่างฝันแต่หนึ่งใจ
เว้นที่ว่างแต่ใจเติมรักเต็ม

ภาวนา

ที่ว่าง

กฎอัยการสุข