26 กรกฎาคม 2554 10:48 น.
มวลภมร
o ผ่านมาชิม กลอนหวาน ยังหวานลิ้น
แถมด้วยกลิ่น หอมนาน หวานไม่หาย
ความหวานติด ลึกซึ้ง ถึงขั้วใจ
มิอาจลืม หวานได้ แม้หลับตา
o จึงผสม อักษร เป็นกลอนหวาน
หวังให้คน ที่ผ่าน ได้หรรษา
กับกลอนหวาน ที่ติดหวาน จากกานดา
เพิ่มความหวาน หวานกว่า ที่เคยมี
o จะน้ำตาล น้ำอ้อย หรือน้ำผึ้ง
ไม่ได้ถึง ครึ่งหนึ่ง ของหวานพี่
หอบความหวาน มาฝาก เพียงคนดี
ให้เธอนี้ ลิ้มหวาน ผ่านบทกลอน
o ทุกอักษร เรียงร้อย เป็นถ้อยหวาน
มดไม่กล้า เดินผ่าน ลานอักษร
มดกลัวเป็น เบาหวาน หากอ่านกลอน
เพียงงามงอน รับหวานไว้ ในใจเธอ
o บทส่งท้าย ปลายบาท ของกลอนนี้
หวังคนดี ลิ้มหวาน นั้นเสมอ
ถึงกลอนหวาน แต่หว้านหวาน หวานเพียงเธอ
จะไม่เผลอ แบ่งหวาน จารเผื่อใคร
.... 26/07/2554.. 10:
25 กรกฎาคม 2554 10:44 น.
มวลภมร
o ขยับกาย กายขยับ จับใจนิ่ง
ขยับใจ ไม่ประวิง เคลื่อนไปไหน
ขยับตัว ไม่กลับ ขยับใจ
ขยับไป ใกล้ใกล้ หัวใจเธอ
o ขยับกัน เข้ามา อีกสักนิด
ขยับจิต เข้าใกล้ ไม่พลั้งเผลอ
ขยับเถอะ ขยับกัน ฉันกับเธอ
ขยับใกล้ ไม่เผลอ เขยิบไป
o ขยับมา ให้ชิด ก็เป็นสุข
ขยับใกล้ ไม่ลุก หลีกหนีหาย
ขยับกัน ทุกวัน กายชิดกาย
ขยับให้ คลายอึดอัด ไม่ขัดใจ
o ขยับกัน ทั้งวัน นั้นไม่เมื่อย
ขยับกัน หายหน่อย ไม่อ่อนไหว
ขยับโน่น เขยิบนี่ เรื่อยเรื่อยไป
ขยับได้ แต่ไม่ไป ไกลจากกัน
o ขยับใกล้ อึดอัด เขยิบออก
ขยับหลอก ล่อลวง อย่าได้ฝัน
ขยับเพื่อ ให้คลาย หัวใจกัน
ขยับเธอ เขยิบฉัน ผันใกล้ใจ
25 ก.ค. 2554 10:4