พี่เป็นคน ประมาณ ประมาณนี้
บางครั้งดี มีบ้างร้าย ใช่ปัญหา
เอาถ่านบ้าง ฟืนบ้าง บางเวลา
แต่ในใจ นั้นหนา รักเพียงเธอ
บางครั้งรู้ ในใจ เป็นฝ่ายผิด
สำนึกจิต ใจรู้ อยู่เสมอ
อยากขอโทษ โปรดเข้าใจ ได้ไหมเธอ
ไม่อยากเจอ เธองอน อย่างอ่อนใจ
หันมาหน่อย เถิดหนา มาฟังบ้าง
จะเห็นทาง สู่ฝัน อันสดใส
ทางที่สอง เราอยู่ เคียงคู่ใจ
เดินเคียงกัน ก้าวไป ใจมั่งคง
รักของเรา คงอยู่ ตราบรักอยู่
จะเคียงอยู่ คู่ใจ ไม่เผลอหลง
มั่นในรัก ภักดิ์ใจ อย่างมั่นคง
ค่อยบรรจง สานฝัน จนวันตาย
เมื่อถึงคราว เราสอง ต้องไกลห่าง ด้วยหนทาง แต่งกัน หวั่นใจไหว เคยอิงแอบ แนบข้าง มิห่างไกล สุขหัวใจ ยามอยู่ คู่เคียงเธอ เคยประคอง เคียงอยู่ เป็นคู่ชิด แนบสนิท กายกัน นั้นเสมอ ยามต้องห่าง ไกลกัน พลันละเมอ เกรงใจเธอ ผันเปลี่ยน เวียนผันแปร ภาวนา ด้วยใจ ให้ได้รู้ หากรักเรา ยังอยู่ เป็นรักแท้ ขอให้รัก คงมั่น ไม่ผันแปร ถึงหากแม้ ใครไหน มาใกล้กัน ภาวนา ด้วยใจ อีกสักครั้ง ว่าเธอยัง มั่นใจ ไม่แปรผัน ยังคงรัก ภักดี ในสัมพันธ์ ยังรักกัน ไม่หวั่น แม้ห่างไกล เพราะว่าห่าง เหลือเกิน กินครึ่งฟ้า เพราะห่างตา ขอใจ อย่าหวั่นไหว แม้คงมั่น ยังแอบหวั่น ในหัวใจ เกรงคนใกล้ ทำให้ ใจเปลี่ยนแปลง ...มวลภมร....ภาวนา..
ฝนพรำพรำ ฉ่ำฟ้า พาใจเหงา คิดถึงคน รักเรา ที่อยู่ห่าง อยากส่งใจ หอบไป ให้สุดทาง ให้ถึงนางที่ รักภักดิ์ เต็มใจ ฝนพรำพรำ ฉ่ำฟ้า พาใจหวิว สายฝนปลิว เปียกหน้า พาใจไหว อยากมีเธอ เคียงข้าง ไม่ห่างไกล ได้เพียงส่ง หัวใจ ไปหาเธอ ฝนพรำพรำ ฉ่ำฟ้า พาใจหมอง อยากประคอง เคียงกาย ไว้เสมอ ใจชิดใจกาย แนบกาย ไม่ห่างเธอ ใจไม่เผลอ เปลี่ยนกลาย ใจจากกัน ฝนพรำพรำ ฉ่ำฟ้า พาใจหวาน ถึงวันวาน เคียงกาย ร่วมใจฝัน ประคองแอบ แนบกาย ไม่ห่างกัน สานสัมพันธ์ ผูกรัก จากดวงใจ ฝนพรำพรำ ฉ่ำฟ้า พาใจหวัง ไม่อาจรั้ง หัวใจ ด้วยใจฝัน รอเวลา รอเธอมา เคียงกายกัน ผูกสัมพันธ์ สายใย ไม่ห่างเลย มวลภมร
แม้วันเปลี่ยนคืนผ่านกาลแปรผัน แต่รักยังคงมั่นไม่หวั่นไหว สิ่งต่างต่างที่ผ่านมาก็เปลี่ยนไป รักในใจยังมั่นไม่ผันแปร ก่อนเคยคิดว่ารักต้องเคียงข้าง เดินร่วมทางเคียงกายไร้ข้อแม้ ต้องเคียงกันแม้ต่างฝันช่วยดูแล หากความจริงข้อแม้หัวใจมี เพราะต่างคนต่างฝันต่างความคิด แม้มีจิตผูกใจไม่หน่ายหนี ยังสอดสายใยสานจารไมตรี ใจดวงนี้ยังเต็มใจให้เหมือนเดิม แต่จะมีประโยชน์ใดหากไร้ฝัน หากรักนั้นไม่หนุนคุณส่งเสริม หากห่างกายแต่หัวใจช่วยต่อเติม หัวใจเดิมจะเติมฝันร่วมกันไป ปล่อยที่ว่างเป็นกลางทางสร้างฝัน เติมใจปันยาวนานไม่หวั่นไหว ต่างคนมีต่างฝันแต่หนึ่งใจ เว้นที่ว่างแต่ใจเติมรักเต็ม ...มวลภมร..
อยากประกาศ คำสั่งไว้ อย่าได้ขัด สั่งให้ชัด แจ่มแจ้ง แถลงไว้ รู้ไหมเออ ตัวเธอ ทำสิ่งใด ทำให้ใคร หวั่นไหว ใจเพ้อครวญ
ถึงแม้อยาก สั่งใจ ให้สงบ แม้อยากจบ ความในใจ ไม่คิดหวล แต่ยังเพ้อ พร่ำหา พาใจรวน จึงต้องชวน เธอมา รายงานใจ
โปรดรายงาน หน่อยหนา ว่าใจว่าง อย่าให้ต้อง ฝันค้าง ยังหวั่นไหว อยากสานต่อ รักหวาน ผูกพันใจ สอดสายใย ปลูกรัก ถักสัมพันธ์
ขอผลบุญ อุดหนุน ค้ำจุนช่วย ให้คนสวย ยังโสด โปรดร่วมฝัน อยากเคียงข้าง อิงแอบ แนบกายกัน ร่วมผ่านวัน รักหวาน มิผันกลาย
หากพ้นวัน ยังเมิน ทำเหินห่าง หมดหนทาง ต่อสาน สัมพันธ์สาย ออกคำสั่ง อีกครั้ง ไม่ผ่อนคลาย โทษฐานที่ ทำลาย หัวใจกัน
ให้ต้องโทษ อาญา มาตรารัก เพราะไม่ภักดิ์ ใจพี่ ที่ตามฝัน โทษร้ายแรง ต้องแจ้ง ให้รู้ทัณฑ์ ผ่านกี่วัน จะจำไว้ “ใจร้ายจุง(เบย)" (แนวอาฆาตเล็กน้อย)