24 มีนาคม 2553 22:51 น.
มวลภมร
o สิทธิ์คือเธอ มีฉัน นั้นแน่แน่ว
ไม่คลาดแคล้ว คงมั่น นั้นเสมอ
เคาะประตู หัวใจ ไฝ่รักเธอ
เปิดนะเออ เพื่อเรา เฝ้าห้องใจ
o เธอคนนี้ คนที่ ฉันเฝ้าหา
รอเธอมา เชื่อมฝัน ให้หวั่นไหว
วานพระพรหม เสกสรร บันดาลใจ
มอบหวานให้ น้องพี่ นี้สักครา
o ที่เฝ้าหยอด เพลงหวาน เพียงหวังไว้
เพื่อน้องได้ รับหวาน นั้นไว้หนา
เขียนกลอนหวาน ก็หวาน เพียงกานดา
ไช่จะมา หวานหว่าน ผ่านหลายนาง
o มิได้หวัง ว่าน้อง ต้องไหลหลง
เพียงมั่นคง ด้วยรัก ภักดิ์มิห่าง
ใจคงมั่น รักนั้น มิจืดจาง
ขอยอมวาง ใจไว้ ให้เพียงเธอ
o เพียงเธอเปิด หัวใจ ให้ถือสิทธิ์
จะตามติด มิให้ ใจได้เผลอ
ทุ่มสุดใจ สุดกาย ให้เพียงเธอ
แม้ต้องเจอ อุปสรรค ยากถอนใจ
22:50 24/03/2553
22 มีนาคม 2553 14:50 น.
มวลภมร
o คงจะเป็น คนนี้ ที่พี่เพ้อ
คงจะเป็น เพียงเธอ ที่ใฝ่หา
คงจะเป็น คนนี้ กัลยา
ที่พี่เฝ้า รอมา หลายหลายปี
o สมการ ความรัก ถูกทุกข้อ
แทนค่าต่อ ด้วยใจ ไม่ผิดที่
แทนทุกค่า ถูกทุกทาง อย่างที่มี
คำตอบนี้ คือเธอ มิเผลอใจ
o เหมือนจิ๊กซอร์ ตัวสุดท้าย ต่อได้เสร็จ
แม้เหนื่อยเหน็ด ใจนั้น พลันสดใส
บทสรุป ความรัก ภักดิ์เพียงใจ
ของมอบไว้ ให้น้อง เพียงหนึ่งนาง
o ยังอยากกล่าว ซ้ำซ้ำ ย้ำชัดชัด
มิเขินขัด จัดให้ ไม่อวดอ้าง
เช้าบอกรัก เย็นบอกไว้ ไม่จืดจาง
แม้ดึกพราง ยังกระซิบ ว่ารักเธอ
o ขอขอบคุณ ชะตา ที่พาส่ง
ที่บรรจง เสกสรร ปั้นเสนอ
ให้สองคน ที่ห่างไกล ได้พบเจอ
ให้ฉันเธอ ได้มีใจ อยู่ใกล้กัน
o ขอขอบคุณ คนสำคัญ คนสุดท้าย
ขอขอบคุณ หัวใจ ที่ร่วมฝัน
ขอขอบคุณ น้องนี้ ที่รักกัน
ที่นำสุข ให้กัน ตลอดไป
18 มีนาคม 2553 13:55 น.
มวลภมร
o เจตนา ยังเมือน เดิมอยู่แล้ว
ใจแน่แน่ว ใจไม่ด้าน พอหรอกหนา
เวทีนี้ ไม่มี พี่เลี้ยงมา
ซับน้ำตา ตอนพี่ ยอมยกธง
o เสียงไพเราะ เคยร้อง เพลงออดอ้อน
สมัยก่อน สาวสาว เขาลุ่มหลง
เสียงอมฮอลล์ ร้องอ้อน ผ่อนบรรจง
แต่นี้คง มิได้ยิน เสียงอย่างเดิม
o มาวันนี้ เสียงพี่ ดูแข็งกร้าว
ตาพี่เล่า ขวางขวาง อย่างฮึกเหิม
พูดสองคำ ด่าสาม คำคอยเติม
หวังเพียงเพิ่ม อารมณ์ พวกพ้องไทย
o เจตนา เหมือนเดิม ไช่หรือเปล่า
พี่จะเผา เมืองหลวง เลยไช่ใหม
เอาน้ำมัน ใส่ขวด แล้วจุดไฟ
ล้านขวดแล้ว โยนใส่ แหล่งชุมชน
o พี่บอกว่า กรุงเทพ ของเราท่าน
อีกไม่นาน สลาย กลายปี้ป่น
เป็นทะเล เพลิงไฟ ลุกลามชน
ฟ้าเบื้องบน ยังเห็น เป็นสีแดง
o ใจหมดลาน ไปแล้ว ใช่ไหมพี่
กริยา ท่าที ดูแปร่งแปร่ง
ดวงตาขวาง ปากกล้า หน้าคล้ำแดง
พูดตะแบง วาจา ไม่น่าฟัง
o วอนกองปราบ ที่มี หมายจับพี่
ช่วยผมที ส่งพี่ เข้าห้องขัง
ดูเหมาะสม กับพี่ นี้เสียจัง
แล้วครวญดัง ว่าใจ ไม่ด้านพอ..
17 มีนาคม 2553 16:45 น.
มวลภมร
o ได้ยินเสียง เสธใหญ่ ผู้ไม่แพ้
บอกเขาแน่ สามเกลอ ท่านจงถอย
แค่เอาเลือด เทสาด มิอาจคอย
ท่านจงปล่อย ให้เป็น หน้าที่เรา
o จะยกเอา กองทัพ ของเสธพี่
บุกอีกที ปิดล้อมไว้ ให้มันเศร้า
ทหารเกณฑ์ กลับเถิด กลับบ้านเรา
อย่ากลับเข้า กรมกอง ลองดูที
o ใช้เวลา สามวัน รับรองจบ
จะสยบ รัฐไทย ใต้เท้าพี่
แล้วจะเชิญ นายใหญ่ มารับที
เค๊กก้อนนี้ เพื่อนาย ได้กินกัน
o จัดไปเลย จัดไป ให้สิ้นชาติ
วิปราต ไปหมด แล้วหรือนั่น
ประเทศไทย ของท่าน หรือใครกัน
ถึงอยากหั่น ให้เหี้ยน ให้เตียนไป
o เครื่องแบบที่ ท่านนี้ ได้ใส่สวม
แค่ผ้ารวม ตัดเย็บ แค่นั้นไหม
หรือเกิดจาก ท่านภักดิ์ กับชาติไทย
ท่านถึงได้ สวมใส่ อย่างอาจ-อง
o ใส่เครื่องแบบ ด้วยใจ ให้ฮึกเหิม
หัวใจเริ่ม พองใหญ่ ให้เสริมส่ง
ความรักชาติ เป็นรั้วชาติ อย่างมั่นคง
คงไม่หลง ทำลายชาติ อย่างกล่าวมา
o ที่ท่านพูด คงพูดไป เพียงลมปาก
เพราะท่านคง มิอยาก ทำลายหนา
คงไม่ได้ ออกรบ แล้วนานมา
ร้อนวิชา อยากรบ ด้วยเลือดไทย
o วานท่านผู้ มีอำนาจ ช่วยท่านหน่อย
อย่าได้ปล่อย ให้ท่าน เหงาใจได้
ส่งให้ท่าน ไปช่วยงาน รบเพื่อไทย
ทางปักษ์ใต้ เพื่อท่านได้ ใช้วิชา
o ปราบโจรร้าย ที่ทำร้าย ไทยให้หมด
ล้างหมดจด เพื่อชาติ ศาสนา
อีกเทิดทูน องค์พระ กษัตรา
เพื่อรักษา ความเป็นไท ให้ยืนนาน
......ขอขอบคุณนักรบทุกท่าน ที่จงรักภักดีกับชาติ ศาสน์ กษัตริย์
และปกป้องแผ่นดินไทย ไว้ให้ลูกหลาน....
16 มีนาคม 2553 10:45 น.
มวลภมร
o ปีพอศอ สองพัน ร้อยสิบสอง
คราวเราต้อง เสียเมือง ให้หงษาฯ
สักกี่คน ที่ต้อง เสียน้ำตา
โดนข่มเหง เข่นฆ่า ว่าเชลย
o ต้องทนอยู่ เช้าค่ำ ระกำทุกข์
เหมือนติดคุก หมดไท พี่น้องเอ๋ย
สองพันสาม ร้อยสิบ อีกครั้งเคย
มิอาจเงย เชิดหน้า ค้นหาไท
o ทั้งสองครั้ง ไม่ต่าง กันหรอกหนา
ชาวพารา ขัดแย้ง แข่งกันใหญ่
ผลประโยชน์ ขัดกัน ชาติบรรลัย
คิดแต่ความ ยิ่งใหญ่ แต่ของตน
o มีบทเรียน เก่าเก่า เอาไว้จด
จำให้หมด แล้วเร่งฤทธิ์ คิดเหตุผล
ลดทิฐิ แล้วคิด ถึงชาติตน
เราก็คน เป็นไทย จำไว้เลย
o กลอนบทนี้ ไม่มีสี อย่างที่บอก
ไม่กลิ้งกลอก ข้างใหน ได้เปิดเผย
ขอเถอะครับ หากจริงใจ เหมือนอย่างเคย
อย่าทำร้าย กันเลย ประเทศไทย
o ไม่ว่าอยู่ สีนั้น หรือฝ่ายนี้
ขอเพียงมี ใจรัก ชาติก็ไช่
ถ้าทุกฝ่าย ก็รักชาติ ความเป็นไทย
ขอรวมใจ อย่าทำร้าย ไทยกันเอง
ปล. หากทุกท่านทุกฝ่าย ทุกสี รักชาติ เราก็อยู่ฝ่ายเดียวกัน คือฝ่ายไทย
อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข ศูนย์รวมจิตใจคนไทยทั้งชาติ
"รักพ่อ อย่าทะเลาะกัน"
หน้าส่วนตัว
2391
Calendar
Lovers
38 คน เลิฟมวลภมร
