19 ตุลาคม 2558 13:17 น.
มวลภมร
o งานบนโต๊ะ ได้โล๊ะ ออกไปบ้าง
เวลาว่าง พอมี ที่ผ่อนได้
โทรหาเธอ คนงาม แม่หวานใจ
จ๊ะจ๋าไป สุขใจ เพียงสองเรา
o ร้อยคำใด ไม่เท่า คำคิดถึง
รักคำหนึ่ง อุ่นใจ ใหนจะเท่า
พอให้เครียด จากงาน ได้บรรเทา
ผ่อนใจเรา ให้หาย คลายกังวล
o แต่ก็มี บางที ไม่ตรงบ้าง
เพียงเราว่าง น้องนั้น งานยังล้น
เกรงเหินห่าง จากทาง รักสองคน
น้องจึงชวน มาบ่น ในบ้านกลอน
o ด้วยสองเรา นั้นดี มีส่วนคล้าย
ชอบระบาย ความฝัน ผันอักษร
ลิขิตบท ความรัก มาเป็นกลอน
ไว้อ่านตอน ที่ว่าง บางเวลา
o เมื่อเราว่าง น้องไม่ว่าง บ้างอย่างนี้
ยังพอมี ทางสื่อสาร ใจกันหนา
ยามว่างเขียน กลอนผ่าน บ้านกลอนมา
ให้น้องยิ้ม เต็มหน้า ยามอ่านกลอน
......................
3 เมษายน 2553 12:33 น.
มวลภมร
o อยากบอกเธอ คนดี ให้รับรู้
ใจมีอยู่ ให้ไป ทั้งหมดสิ้น
ไม่มีเหลือ เผื่อเห็น เช่นอาจินต์
ทั้งชีวิน หยุดใจ ไว้ที่เธอ
o ขอเพียงเธอ เชื่อใน ใจของพี่
ว่าดวงนี้ เป็นของ เธอเสมอ
จะยืนยัน มั่นใจ ไม่เผลอเรอ
ขอเพียงเธอ รักกัน มั่นมิคลาย
o เมื่อพี่รัก พี่ภักดิ์ มิเปลี่ยนผัน
อีกกี่วัน กี่เดือน มิเลือนหาย
ยังภักดี ต่อเธอ มิเผลอใจ
บอกเธอไว้ นานเพียงใด ยังรักเธอ
o แม้ที่ผ่าน เคยเจ้าชู้ เขารู้ทั่ว
หญิงต่างกลัว ต้องช้ำ ทนพร่ำเพ้อ
แต่วันนี้ ในใจ มีแต่เธอ
รู้นะเออ ใจฉัน ไม่ปันใจ
o ไม่เคยกล้า บอกใคร ใหนมาก่อน
ว่ารักนิ-รันดร ไม่หวั่นไหว
แต่ครั้งนี้ ขอบอก ออกจากใจ
ไม่ว่านาน แค่ใหน ยังรักเธอ
2 เมษายน 2553 12:18 น.
มวลภมร
o เสียงคนแซว แว่วมา ว่าพี่หวาน
เกรงน้ำตาล สิ้นความหมาย ไปแล้วหนอ
พี่จึงหมาย คลายหวาน จารนิดพอ
ค่อยเติมต่อ รสอื่น มีดื่นไป
o คำใดหนอ ต่อคำ ลำนำหวาน
กลอนรักกัน นั้นหวาน เกินไช่ไหม
กลอนอกหัก รักตรม ก็ขมไป
แต่งอย่างไร ให่ผ่าน ความหวานบาง
o ก็สองเรา ตอนนี้ ยังมีรัก
เฝ้าฟูมฟัก รักไว้ มิไกลห่าง
ตาสบตา ใจสบใจ ไม่เว้นวาง
แม้กายห่าง แต่ไม่วาง ให้ห่างใจ
o แต่ยังยอม ลดหวาน ลงสักหน่อย
แล้วค่อยค่อย สะสม ความหวานไหว
เติมเล็กน้อย ค่อยเติม ทุกวันไป
แล้วหัวใจ จะรับหวาน เนิ่นนานวัน
o บทสุดท้าย กลอนนี้ ยังมีหวาน
หวานเนิ่นนาน มิอ่อน ผ่อนใจฝัน
ยอมจมหวาน ถ้วยคำ เจื้อยจำนรร
แต่จะแอบ หวานกัน เพียงสองคน (อิอิ)
02/04/2553 12:
31 มีนาคม 2553 10:28 น.
มวลภมร
เพียง ใจดวงหนึ่งนี้ มีเธอ
ใจ พี่ยังมิเผลอ เปลี่ยนได้
ดวง ใจที่เสนอ มอบแต่ น้องนา
เดียว แน่สุดรักให้ ไม่แม้ คิดลืม
มี เพียงรักแต่น้อง มิเลือน
รัก ไม่ผันแปรเบือน แน่แท้
เพียง เรามิแชเชือน รักยิ่ง จริงเอย
เธอ ที่เรารักแม้ พี่นี้ ไกลกาย
ขอ เพียงรักที่ให้ งามนา
เรา ดั่งครองรักมา บ่มไห้
รัก รวมหนึ่งสุขหนา เธอ-พี่ สุขจริง
จริง ดั่งคำเปรยไว้ คู่นี้ สมกัน
31/03/2553 10:28
27 มีนาคม 2553 13:40 น.
มวลภมร
คนน่ารัก พี่รัก เพียงแต่น้อง
คนน่ารัก พี่จอง เก็บใจไว้
คนน่ารัก พี่รัก ไม่เปลี่ยนใจ
เขียนกลอนให้ คนน่ารัก ด้วยรักเดียว
ด้วยรักที่ มีใจ ให้จนล้น
เกรงรักจน เวียนวน จนลดเลี้ยว
มีหึงนิด หวงหน่อย ค่อยกลมเกลียว
เพียงค่อยเคี่ยว รักบ้าง อย่างพอดี
เพียรทำตัว น่ารัก ให้น้องรัก
เพียงเพื่อจัก ให้รัก มั่นอย่างนี้
คนน่ารัก รักกัน นั้นเข้าที
น้องรักพี่ พี่รักน้อง คงต้องใจ
สัญญาจ๊ะ สัญญา ว่าจะรัก
จะมิหัก หายห่าง ไปทางใหน
จะจมรัก สำลัก รักเรื่อยไป
ไม่หวั่นไหว ไปอย่าง ทางกลอนพา
สรุปผ่าน บทท้าย ปลายกลอนนี้
น้องคนดี เหมือนสิ่ง ที่ใฝ่หา
ขอขอบคุณ คนน่ารัก นำชักพา
ให้วิญญา พี่สุขี เพราะมีเธอ