10 พฤศจิกายน 2553 13:41 น.
มวลภมร
o เห็นคนควร ชี้ชวน กันมากหลาย
ทั้งหญิงชาย ต่างชวน ไม่หยุดนิ่ง
เราอยากชวน เขาบ้าง ไม่ประวิง
ชวนหนีสิ่ง วุ่นวาย ไปพักใจ
o ใกล้ปีใหม่ อยากไป รับลมหนาว
หลบเรื่องราว วุ่นวาย ไม่สดใส
รีบไปก่อน เทศกาล บานตะไท
ผู้คนอยู่ มากมาย แย่งกันกิน
o หนาวนี้หนาว ใจร้าว จึงอยากพัก
หลบหนีจาก เมืองใหญ่ กลับไปถิ่น
หาทุ่งกว้าง น้ำเต็มนา ตายลยิน
ไปดูใจ ถึงถิ่น ที่บ้านเรา
o ไม่ต้องแย่ง แข่งขัน กันวายวุ่น
ทิ้งคราบฝุ่น วุ่นวาย แต่ใจเหงา
หนีสิ่งหนัก นักหนา ไปหาเบา
พร้อมรับเอา ความสงบ มาพบใจ
o ชวน หลีกไป ให้ใจ เราได้พัก
วุ่นวายนัก ใช้พักร้อน ก่อนอดใช้
ใกล้สิ้นปี ไม่มี เก็บสะสมไป
เดี๋ยวปีใหม่ อดได้ วันหยุดฟรี
.............
ช่วงปีใหม่วุ่นวายนัก ใครยังเหลือพักร้อน
รีบใช้ซะนะ ก่อนอด (บางที่ไม่ให้สะสมเน้อ)
10:11:53
9 พฤศจิกายน 2553 17:17 น.
มวลภมร
o อยู่คนเดียว สุขใจ ได้หนักหนา
ไม่เคยคิด นำพา ความเหงาหงอย
เฝ้าเฮฮา ตามประสา ไร้คนคอย
ปล่อยใจลอย ปล่อยกาล ให้ผ่านวัน
o มาวันหนึ่ง พบเจอ เธอคนนี้
คนที่แสน ไมตรี กับใจฉัน
มอบทั้งใจ ให้เธอ ชั่วนิรันดร์
ด้วยใจมั่น รักนี้ มีเพียงเธอ
o แต่ด้วยอยู่ แสนไกล ยากไปหา
เหมือนไกลตา แต่ใจ ใกล้เสมอ
ยามเหนื่อยล้า อ่อนแรง อยากพบเจอ
แต่ด้วยเธอ อยู่แสนไกล ได้เพียงโทร
o ส่งมาหน่อย ได้ไหม มาให้ฉัน
เป็นข้อความ ถึงกัน วันละโหล
ได้เป็นเสียง ยิ่งทำให้ ใจพองโต
แค่เพียงคำ ฮาโหล ก็ชื่นใจ
o แม้วันใด งานจัด รัดตัวแน่น
หากต้องแบก หลังแอ่น ยังสู้ไหว
เพียงได้รู้ มีเธออยู่ คอยห่วงใย
ขอเพียงมี แรงใจ มาจากคุณ.
...........ต้องการด่วน นะจ๊ะ.........
8 พฤศจิกายน 2553 09:30 น.
มวลภมร
o อยากขอบคุณ คุณนั้น สักพันครั้ง
ที่คุณยัง มีใจ ไม่หน่ายหนี
อยากตอบแทน รักบ้าง อย่างไมตรี
ด้วยภักดี รักเธอ เสมอไป
.
o พร้อมเป็นรัก สุดท้าย ที่คงมั่น
คุณอย่าหวั่น รักนี้ ไม่ไปไหน
จะวนเวียน อยู่ข้างข้าง ไม่ห่างใจ
จะหอบรัก ห่มให้ ใจสองดวง
.
o หากคุณหนาว พี่กอด สอดกายแนบ
ให้อิงแอบ หนาวคลาย อย่าได้ห่วง
ทุกสิ่งทำ อย่างเต็มใจ มิหมายลวง
ขออยู่เคียง พุ่มพวง ไม่เปลี่ยนใจ
.
o หากคุณรัก พี่นี้ คนสุดท้าย
พี่ก็หมาย เช่นนั้น อย่าหวั่นไหว
ร้อยคำคน หาได้สน ปล่อยบ่นไป
สนเพียงแค่ สองใจ ของสองเรา
.
o แม้มีเรื่อง มากมาย ได้พ้นผ่าน
มันก็เพียง วันวาน อย่าพาลเศร้า
เรื่องที่ผ่าน ไปแล้ว เหลือเพียงเงา
เมื่อถึงวัน ของเรา เราสุขเอง..
ขอบคุณครับ 6 พ.ย. 2553
4 พฤศจิกายน 2553 11:07 น.
มวลภมร
0 รักที่หยด ลงใจ ให้คงมั่น
ไม่มีวัน เปลี่ยนผัน มั่นเสมอ
ทีละน้อย ที่หยด ลงใจเธอ
จะไม่เผลอ รินหยด รดมากมาย
0 แม้เป็นหยด หยดน้อย ค่อยค่อยหยด
แต่ไม่หมด หยดอย่าง ไม่ห่างหาย
จะยืนหยัด ยาวนาน ไม่ผันคลาย
ไม่กลับกลาย หยดไว้ ให้เพียงเธอ
0 ทีละนิด ละน้อย อย่างที่ว่า
จะไหลมา ประจำ ย้ำเสมอ
แม้หยดน้อย ค่อยหยุด รดใจเธอ
แต่จะรัก เสมอ ไม่เปลี่ยนใจ
0 เมื่อผันผ่าน วันวาน ถึงวันนี้
กี่ราตรี พ้นผ่าน ไม่หวั่นไหว
ขอเติมรัก อย่างนั้น ทุกวันไป
เดิมพลัง หัวใจ ไม่เปลี่ยนแปลง
0 หากพรุ่งนี้ รักมี อุปสรรค
เราจะฝ่า ด้วยรัก ที่เข้มแข็ง
แม้ผ่านไฟ ฝ่าน้ำ ข้ามกำแพง
ยังมีแรง ถึงฝัน วันของเรา
1 พฤศจิกายน 2553 22:48 น.
มวลภมร
o ที่เงียบหาย หาไช่ ไม่คิดถึง
ยังคำนึง ถึงเธอ ไม่ห่างหาย
เพียงเพราะงาน รัดตัว นั้นมากมาย
แต่ทุกลม หายใจ ยังมีเธอ
o จะหยิบโทร มือถือ โทรถึงน้อง
ก็ยังต้อง รับโทร งานเสนอ
ทั้งประชุม สารพัน จนฉันเบลอ
นึกถึงเธอ อีกที ก็หมดโปรฯ
o ก็ยอมรับ นะว่า โทรหาน้อย
แม้ไม่บ่อย แต่ใจ ไม่โยกโย้
ยังรักมั่น ไม่ปันใจ ไม่เลโล
พร้อมควักใจ ออกโชว์ ให้เธอดู
o อย่ากังวล ยอดรัก ภักดิ์เพียงเจ้า
ไม่ขอเอา ใครใหนอื่น มาเคียงคู่
ขอมีเพียง เธอแน่ แม่โฉมตรู
เพราะเธออยู่ เต็มกลาง หว่างหัวใจ
o ขอเพียงเธอ มั่นใจ ในรักนี้
ว่าจะอยู่ คู่คนดี ไม่ไปใหน
จะครองอยู่ คู่กัน อย่าหวั่นใจ
จนถือไม้ เท้ายันกาย กันสองคน
01:11:10 22:46