22 สิงหาคม 2557 13:36 น.
มวลภมร
ฝนพรำพรำ ฉ่ำฟ้า พาใจเหงา
คิดถึงคน รักเรา ที่อยู่ห่าง
อยากส่งใจ หอบไป ให้สุดทาง
ให้ถึงนางที่ รักภักดิ์ เต็มใจ
ฝนพรำพรำ ฉ่ำฟ้า พาใจหวิว
สายฝนปลิว เปียกหน้า พาใจไหว
อยากมีเธอ เคียงข้าง ไม่ห่างไกล
ได้เพียงส่ง หัวใจ ไปหาเธอ
ฝนพรำพรำ ฉ่ำฟ้า พาใจหมอง
อยากประคอง เคียงกาย ไว้เสมอ
ใจชิดใจกาย แนบกาย ไม่ห่างเธอ
ใจไม่เผลอ เปลี่ยนกลาย ใจจากกัน
ฝนพรำพรำ ฉ่ำฟ้า พาใจหวาน
ถึงวันวาน เคียงกาย ร่วมใจฝัน
ประคองแอบ แนบกาย ไม่ห่างกัน
สานสัมพันธ์ ผูกรัก จากดวงใจ
ฝนพรำพรำ ฉ่ำฟ้า พาใจหวัง
ไม่อาจรั้ง หัวใจ ด้วยใจฝัน
รอเวลา รอเธอมา เคียงกายกัน
ผูกสัมพันธ์ สายใย ไม่ห่างเลย
มวลภมร
22 สิงหาคม 2557 14:05 น.
มวลภมร
ตื่นยามเช้า พี่เฝ้า คิดถึงน้อง
คอยประคอง น้องตื่น จากคืนหวาน
หวนนึกถึง คืนของเรา ที่ยาวนาน
เป็นคืนหวาน สดชื่น จนตื่นนอน
ยิ้มยามตื่น จากคืน ที่หวานนัก
มีคนรัก อยู่เรียง เคียงข้างหมอน
คอยแนบชิด บิดกาย ใกล้งามงอน
ยังอยากนอน ไม่ฟื้น ตื่นจากเตียง
ยังงัวเงีย คลอดเคลีย ไม่อยากห่าง
อยากอยู่ข้าง อยากใกล้ ได้ยินเสียง
ได้ยินแผ่ว แว่วแว่ว ในสำเนียง
จากคนเคียง ข้างฝัน อันสุขใจ
ยามรักกัน ช่างหวาน ไม่ผันอื่น
จะกี่คืน พ้นผ่าน ไม่หวั่นไหว
หากยังรัก มั่นคง อย่างเต็มใจ
ยังรับได้ รสหวาน ที่จารกัน
คำโบราณ เขาว่า ในยามรัก
น้ำต้มผัก ยังหวาน แม้กาลผัน
จะขอมี ยามรัก ไปทุกวัน
ไม่เปลี่ยนผัน ร่วมฝัน จนวันตาย..
มวลภมร