กลอนสดสด คนโสด แต่งมาให้บอกความใน หัวใจ ของพี่นี้แต่งกลอนให้ อยากได้ ตอบไมตรีขอคนดี มีจิต คิดสัมพันธ์โปรดจงรับ หัวใจ ของพี่นี้ไว้เคียงข้าง คนดี อยากร่วมฝันแม้ได้เพียง เคียงใจ ใจใกล้กันแ่ม้เพียงนั้น คงเติมฝัน ได้เต็มใจหากไม่รับ ขออย่า ขว้างใจทิ้งให้เหมือนสิ่ง ไร้ค่า ไม่ปราศรัยโปรดส่งคืน กลับมา เถิดหัวใจขอเก็บไว้ แม้แต่ แค่ทรงจำรู้ทั้งรู้ ว่าใจ ห่างไกลนักเหมือนจมปลัก ติดตรม จมถลำไม่อาจหนี หลีกใจ พ่ายน้ำคำต้องใจหงาย ใจคว่ำ ด้วยคำเธอในความจริง ที่เห็น เป็นไม่ได้จึงได้แต่ ถอนใจ อยู่เสมอแม้ไม่ได้ เคียงอยู่ คู่กายเธอขอเพียงเจอ คนงาม ยามหลับตาo มวลภมร o
เพียงพี่ได้ เห็นหน้า พาใจเพ้ออยากเคียงเธอ ทุกวัน ไ่ม่พลันหายอยากให้เธอ นั้นอยู่ เป็นคู่กายจะไม่คลาย รักเธอ เพ้อทุกวันยามสบตา ยิ่งพา ให้ใจหวั่นหัวใจสั่น หวั่นไหว พาใจฝันดังตัองมนต์ ตลใจ ให้งงงงันแม้ห่างกัน แสนไกล ใจใกล้เธอความคิดถึง ส่งไป ใจโหยหาข้ามขอบฟ้า แสนไกล ใจเสนอหอบความรัก ส่งไกล ไปหาเธอหลับละเมอ เผลอคว้า ไขว่หากายทุกครั้งพี่ สุขใจ ได้ยินเสียงแม้เป็นเพียง เสียงผ่าน มาทางสายส่งเสียงใส ถึงกัน หวานไ่่ม่คลายผ่านวายฟาย ข้ามฟ้า ไปหากันคงเป็นเธอ ที่ฟ้า ส่งมาให้มาทำใจ ของพี่ นี้ไหวหวั่นทำให้พี่ นี้คิดถึง เธอทุกวันมาเติมฝัน ก่อรัก จากนี้ไปo มวลภมร o
หานิยาม ความหมาย ไว้ประกอบ
ถูกระบอบ แบบใจ ไว้เสนอ
อธิบาย ความรัก ให้ฉันเธอ
เผื่อคราวเผลอ พลั้งไป ไม่หลงทาง
ลำพังคือ คนเดียว ไม่เกี่ยวข้อง
แต่ก็ต้อง มีเหงา เป็นคราวบ้าง
เดินแบบไร้ จุดหมาย ไร้เส้นทาง
มีอ้างว้าง เหงาบ้าง ก็บางคราว
“เปิดหัวใจ” รับไว้ หัวใจพี่
เคียงคนดี ข้างใจ ช่วยคลายหนาว
จะเปลี่ยนรัก มุมลบ จบเรื่องยาว
เพื่อนับก้าว ร่วมกัน สร้างฝันไกล
จบบทเรียน รักร้าย แล้วคลายช้ำ
จบบทความ ทรงจำ ที่หวั่นไหว
เสริมด้วยรัก อีกบท ทศหัวใจ
เริ่มบทใหม่ ด้วยใจ “ไม่ลำพัง”
o มวลภมร o