19 พฤศจิกายน 2555 19:12 น.
มวลภมร
o ไม่เป็นไร สักหน่อย เรื่องแค่นี้
ก็แค่อยู่ ดีดี เธอหนีหาย
ไม่เป็นไร ไม่มี แแผลทางกาย
พักสักหน่อย ค่อยหาย อย่าเอ็นดู
o ไม่เป็นไร สักหน่อย ไม่เป็นไร
เจ็บเจียนตาย ก็ยัง หายใจอยู่
ไม่เป็นไร หรอกนะ จงรับรู้
ก็ยังหาย ใจอยู่ ยังไม่ตาย
o ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร จริงจริงจ๊ะ
ก็เจ็บนะ แต่ว่า ยังทนไหว
คำสามคำ จำไว้ ไม่เป็นไร
ไม่ต้องการ ให้ใคร เวทนา
o ไม่เป็นไร บอกว่าไม่ เป็นไรเล่า
ก็ใจเรา ยังอยู่ กับเราหนา
แค่ใจเจ็บ ช้ำหน่อย ธรรมดา
พลาสเตอร์ยา ปิดไว้ ก็หายเอง
o ไม่เป็นไร จริงจริง เชื่อบ้างสิ
แค่ตำหนิ ในใจ ไงคนเก่ง
ไม่เป็นไร มั่นใจ ใจนักเลง
มันเจ็บเอง ก็หายเอง “ไม่เป็นไร”
.....19/11/12....
18 พฤศจิกายน 2555 12:02 น.
มวลภมร
ประโยชน์อัน ใดหนา สัญญาไว้
ในเมื่อใจ ต่อกัน นั้นหมดแล้ว
ในเมื่อเธอ เปลี่ยนไป ไร้วี่แวว
เมื่อไม่รัก กันแล้ว ก็ต้องไป
ประโยชน์อัน ใดหนา สัญญารัก
ไม่รู้จัก รักษา หัวใจไว้
เมื่อสัญญา แล้วผัน พลันเปลี่ยนใจ
จะยึดถือ ทำไม คำสัญญา
ประโยชน์อัน ไดหนา สัญญาร้าง
เมื่อใจห่าง จากใจ ไปไกลหนา
เพียงแค่จำ ถ้อยคำ ที่สัญญา
คงไร้ค่า หากว่า ไร้จริงใจ
ประโยชน์อัน ใดหนา สัญญานั้น
ไม่รักกัน อยู่ต่อ ก็ไม่ไหว
คนรักกัน ห่างกัน คงหวั่นไจ
แต่คนใกล้ ไม่รัก มันหนักทรวง
ประโยชน์อัน ใดหนา สัญญานี้
เมื่อไม่มี เหลือใจ อย่าได้ห่วง
อยู่กันไป เหมือนใจ โดนหลอกลวง
อย่าได้ห่วง แค่คำ ว่า”สัญญา”
...15/11/55...มวลภมร on facebook
14 พฤศจิกายน 2555 20:44 น.
มวลภมร
นั่งหน้าจอ รอภิรมย์ ชมเฟชบุค
เพื่อคลายทุกข์ หลีกหนี ความสับสน
ส่องเฟซโน้น เฟชนี้ ทีละคน
คลายกังวล ชมไป จิบกาแฟ
ส่องเฟชบุค คนสวย ในวัยใส
เธอกดไลท์ บ่อยครั้ง ช่างดีแท้
มีโพสบ้าง เม้นท์บ่อย แถมคอยแชร์
คอยดูแล ทักทาย ห่วงใยกัน
แม้รูปเธอ นั้นเสริม เติมด้วยแอฟ
ถึงสวยแบบ แต่งมา อย่าได้หวั่น
แอฟเธอสวย แอฟฉันเลิศ ไม่แพ้กัน
ตกแต่งกัน สร้างฝัน ผ่านออนไลน์
โลกความฝัน สร้างสวรรค์ ในอากาศ
อย่าได้ขาด สติ ยึดมั่นไว้
โลกความจริง ตัวเรา นั้นเป็นใคร
มัวออนไลน์ จนกลาย เป็นหลงจอ
ลองเงยหน้า ขึ้นมา จากไอแพด
แล้วซาร์ตแบต ให้คน ข้างกายหนอ
มัวหันหลัง คุยกัน ผ่านหน้าจอ
ลืมคนรอ กอดรัก จากกายเธอ
ลองไหมล่ะ หันหน้า วางมือถือ
ข้างหน้าคือ คนที่อยู่ ข้างเสมอ
ถึงออฟไลน์ แต่กาย ไม่ห่างเธอ
หลับละเมอ ว่าคิด ถุงจุงเบย
...14:11:55...20:40..
8 พฤศจิกายน 2555 20:00 น.
มวลภมร
มีสลึง พึงประจบ ให้ครบร้อย
ใจดวงน้อย เคยถูกทำ จนเสียหาย
เก็บเศษเล็ก เศษน้อย ที่กระจาย
ต่อให้กลาย เป็นใจใหม่ ที่เต็มดวง
ถึงแม้เป็น หัวใจ มีตำหนิ
มีรอยปริ ร้าวไป อย่าได้ห่วง
เพราะเคยช้ำ จึงไม่ทำ ใครช้ำทรวง
ใจหนึ่งดวง แม้มีแผล แต่จริงใจ
แต่เป็นใจ ไม่ค่อย สมประกอบ
อาจไม่ตอบ โจทย์ใจ ให้เธอได้
จึงหวังแค่ เป็นคน ข้างข้างใจ
ขอเพียงให้ เธอเห็น เป็นสำรอง
ยังเจียมตน เป็นคน ใจตำหนิ
ไม่อวดริ เทียบค่า พาผยอง
หลบอยู่มุม ไกลทาง ห่างคนมอง
นั่งสำรอง อาจต้องเก้อ เธอไม่แล
เธอคงเห็น ว่าฉัน ประวัติร้าย
แก้ไม่หาย ร้ายใน สันดานแน่
จะอดทน จนสักวัน เธอนั้นแคร์
แม้ได้แค่ ลงช่วง ถ่วงเวลา
...08/11/55... 20.:00 น.
Calendar
Lovers
38 คน เลิฟมวลภมร
หน้าส่วนตัว
3603
