21 เมษายน 2553 11:00 น.
มวลภมร
o อยากขอบคุณ โชคชะตา พาความรัก
ได้รู้จัก คนดี พี่สุดหวง
เกิดความรัก ยิ่งใหญ่ ไร้คำลวง
ได้เธอควง พี่นี้ แสนดีใจ
o พี่ขอมอบ ใจพี่ นี้ทั้งหมด
ลมหายใจ ทุกหยด ขอมอบให้
จะยืนยัน รักเธอ ตลอดไป
ดูแลใจ เธอนั้น จนวันตาย
o เพียงศรัทธา เชื่อมั่น ในความรัก
อุปสรรค มีนั้น พลันสลาย
จะมั่นคง คงมั่น มิหวั่นวาย
รักมิคลาย เหินห่าง ทางสองเรา
o หากวันใด หวั่นไหว ให้เธอรู้
ฉันยังอยู่ เคียงข้าง มิห่างเจ้า
กำลังใจ มีให้ ได้บรรเทา
ยามใดเศร้า เหงามี พี่ปลอบใจ
o เพียงศรัทธา สองเรา นั้นคงมั่น
เพียงเรานั้น รักกัน ไม่หวั่นไหว
ศรัทธาใน ความรัก เปี่ยมดวงใจ
ศรัทธาความ จริงใจ ของสองเรา
21/04/2553 10:57
3 เมษายน 2553 12:33 น.
มวลภมร
o อยากบอกเธอ คนดี ให้รับรู้
ใจมีอยู่ ให้ไป ทั้งหมดสิ้น
ไม่มีเหลือ เผื่อเห็น เช่นอาจินต์
ทั้งชีวิน หยุดใจ ไว้ที่เธอ
o ขอเพียงเธอ เชื่อใน ใจของพี่
ว่าดวงนี้ เป็นของ เธอเสมอ
จะยืนยัน มั่นใจ ไม่เผลอเรอ
ขอเพียงเธอ รักกัน มั่นมิคลาย
o เมื่อพี่รัก พี่ภักดิ์ มิเปลี่ยนผัน
อีกกี่วัน กี่เดือน มิเลือนหาย
ยังภักดี ต่อเธอ มิเผลอใจ
บอกเธอไว้ นานเพียงใด ยังรักเธอ
o แม้ที่ผ่าน เคยเจ้าชู้ เขารู้ทั่ว
หญิงต่างกลัว ต้องช้ำ ทนพร่ำเพ้อ
แต่วันนี้ ในใจ มีแต่เธอ
รู้นะเออ ใจฉัน ไม่ปันใจ
o ไม่เคยกล้า บอกใคร ใหนมาก่อน
ว่ารักนิ-รันดร ไม่หวั่นไหว
แต่ครั้งนี้ ขอบอก ออกจากใจ
ไม่ว่านาน แค่ใหน ยังรักเธอ
2 เมษายน 2553 12:18 น.
มวลภมร
o เสียงคนแซว แว่วมา ว่าพี่หวาน
เกรงน้ำตาล สิ้นความหมาย ไปแล้วหนอ
พี่จึงหมาย คลายหวาน จารนิดพอ
ค่อยเติมต่อ รสอื่น มีดื่นไป
o คำใดหนอ ต่อคำ ลำนำหวาน
กลอนรักกัน นั้นหวาน เกินไช่ไหม
กลอนอกหัก รักตรม ก็ขมไป
แต่งอย่างไร ให่ผ่าน ความหวานบาง
o ก็สองเรา ตอนนี้ ยังมีรัก
เฝ้าฟูมฟัก รักไว้ มิไกลห่าง
ตาสบตา ใจสบใจ ไม่เว้นวาง
แม้กายห่าง แต่ไม่วาง ให้ห่างใจ
o แต่ยังยอม ลดหวาน ลงสักหน่อย
แล้วค่อยค่อย สะสม ความหวานไหว
เติมเล็กน้อย ค่อยเติม ทุกวันไป
แล้วหัวใจ จะรับหวาน เนิ่นนานวัน
o บทสุดท้าย กลอนนี้ ยังมีหวาน
หวานเนิ่นนาน มิอ่อน ผ่อนใจฝัน
ยอมจมหวาน ถ้วยคำ เจื้อยจำนรร
แต่จะแอบ หวานกัน เพียงสองคน (อิอิ)
02/04/2553 12:
Calendar
Lovers
38 คน เลิฟมวลภมร
หน้าส่วนตัว
2054
