คิดถึงใคร คนหนึ่ง มากมายนัก คิดถึงคน ที่รัก ไม่ห่างหาย คิดถึงเขา ทุกวัน ไม่ผันกลาย คิดถึงสาย บ่ายค่ำ ย้ำทั้งคืน .. ใครคนหนึ่ง ที่เขา เราเคยคู่ ใครเคยอยู่ คู่กัน ไม่ผันอื่น ใครเคยรัก ประคอง น้องทั้งคืน ใครเคยชื่น แต่สุข แม้ทุกข์มี ... เราเคยผ่าน เรื่องสุข ทุกข์และเศร้า เราเคยผ่าน ความเหงา มาอย่างนี้ เราเคยผ่าน อุปสรรค มามากมี เราเคยผ่าน เดือนปี มาแปดครา ... วันที่เธอ เดินไป ยังจำแม่น เธอปล่อยแขน เคยกอด ไม่กังขา เราสองนั้น จากกัน ด้วยน้ำตา ถึงแม้ว่า ยังรัก แต่จากไกล .... ความเข้าใจ ความรัก ยังมีล้น ใครหลายคน เขาบ่น ยังสงสัย เมื่อยังรัก แล้วจาก กันทำไม ตอบไม่ได้ ได้แต่ คิดถึงเธอ ... ความรักเรา ใช่แค่ เริ่มประเดี๋ยว เผลอแป๊บเดียว แปดปี ที่เสนอ วันรักผ่าน เร็วคล้าย ใจละเมอ แต่วันที่ ขาดเธอ ปีแสนนาน ... สี่ปีแล้ว สิหนา ผ่านมาแล้ว สี่ปีที่ ไร้แวว จะประสาน เป็นสี่ปี ที่แสน จะเนิ่นนาน สี่ปีผ่าน ผ่านไป แบบไร้เธอ ... สิบสองปี ที่เรา ได้รู้จัก อีกแปดปี คู่รัก เธอเสมอ อีกสี่ปี ที่ฉัน ไม่มีเธอ ไม่เคยเจอ ใครที่ ดีเท่าเทียม ... พยายาม หาใคร มาแทนที่ คบคนนั้น โน้นนี้ ไม่มีเขียม ใครที่พบ รู้จัก เหมือนรักเทียม มันไม่เยี่ยม ยอดยิ่ง จริงเหมือนเรา ... ครบสี่ปี เดือนนี้ แล้วสินะ ไม่รู้จะ ทำไง ให้หายเศร้า คิดถึงเธอ ทีไร น้ำตาเรา มันรุมเร้า อยากล้น จากขอบตา ... ไปทางใหน อย่างไร ก็คิดถึง ที่เคยซึ้ง ยังมี ทุกที่หนา หากพี่ย้อน กลับได้ ผ่านเวลา ไม่ให้ของ มีค่า นี้หลุดมือ ... ก็คงได้ แค่บ่น ปนความเศร้า คิดถึงเขา เขาไม่รู้ สู้ทนดื้อ แค่ระบาย จากใจ พิมพ์ด้วยมือ อยากให้รู้ เธอคือ สุดหัวใจ ... สี่ปีแล้ว ไม่มี วันลืมหรอก สี่ปีที่ อยากบอก ทนไม่ไหว สี่ปีที่ น้ำตา ไม่แห้งไป สี่ปีที่ หัวใจ คิดถึงเธอ ................................... 5 ก.ค. 2543 เจอกันครั้งแรก...
ก็คิดถึง จะให้ บอกไงเล่า ก็คิดถึง แต่เช้า ไปจนสาย ก็คิดถึง ไม่บอก อึดอัดตาย ก็คิดถึง มากมาย จึงบอกกัน .. ไม่คิดถึง ก็คง ไม่สนหรอก ไม่คิดถึง ไม่บอก ให้เปลืองฝัน ไม่คิดถึง หัวใจ ไม่ผูกกัน ไม่คิดถึง สักวัน คงสบาย .. ก็คิดถึง มากนะ จึงจะบอก ก็คิดถึง ไม่หลอก ให้ใจหาย ก็คิดถึง อยากให้ อยู่ข้างกาย ก็คิดถึง ไม่หาย สักนาที .. ไม่คิดถึง คงดี กว่านี้นะ ไม่คิดถึง คงจะไม่ เป็นอย่างนี้ ไม่คิดถึง เมื่อไร คงเข้าที ไม่คิดถึง คงดี ไม่หวั่นใจ ... ก็คิดถึง ทำไง ใจสะกิด ก็คิดถึง ความคิด ห้ามไม่ได้ ก็คิดถึง ข้างเดียว ช่างประไร ก็คิดถึง หมดใจ รู้ไว้เธอ 19.08.55 20:20
o อยากบอกเธอ เสมอ ว่าคิดถึง หากคำหนึ่ง มากมาย กว่าคำนี้ แต่ไม่อาจ หาคำ ใดที่มี กว่าคำนี้ คำว่า "คิดถึงเธอ" o เธออาจฟัง คำนี้ แล้วเฉยเฉย ไม่ซึ้งเลย เพราะได้ ยินเสมอ ใครต่อใคร เขาร่ำ พร่ำบอกเธอ เพราะเธอเจอ คำนี้ มาจนชิน o ฉันยังจำ "คำรัก" ที่เคยบอก เหมือนโดนศอก เข้าหน้า แทบหงายดิ้น เป็นอีกคำ ที่เธอ บอกเธอชิน แค่ได้ยิน คำนี้ จากอีกคน o หนักใจหนอ แต่ขอ สู้ให้ไหว เพราะปักใจ รักแล้ว ไม่สับสน คนน่ารัก มีเสน่ ในตัวตน เพราะจีบคน น่ารัก ต้องทำใจ o ไช่เพียงเรา เห็นเขา นั้นน่ารัก คนอื่นจัก เห็นด้วย ช่วยไม่ได้ พยายาม ให้เธอเห็น ความจริงใจ ที่มอบให้ หมดใจ ให้คนเดียว o หวังไว้ว่า ค่าความรัก จักบอกได้ เหนื่อยแค่ใหน หัวใจ ไม่พลั้งเผลอ รู้ว่าเสียง แต่เสี่ยงให้ ได้ใจเธอ หวังเสมอ ว่าเธอ จะเห็นใจ o เมื่อวันหนึ่ง วันซึ่ง เธอรับรัก สองเราจัก เคียงกัน ไม่หวั่นไหว รักที่ได้ พิสูจน์รัก ด้วยหัวใจ เหมือนสายใย แห่งรัก ร่วมถักทอ .....17:08:55....19:3
o ยามเย็นย่ำ ค่ำแล้ว แก้วตาเอ๋ย เป็นเหมือนเคย เลยหนอ รอความฝัน อากาศมัว กลัวหนาว ร้าวใจพลัน หนาวทั้งวัน หวั่นไหว ใครบรรเทา
o มาอีกหน ฝนจ๋า มาอีกแล้ว คงไม่แคล้ว แนวเดิม เติมความเหงา ฝนโปรยมา พาใจ ให้ซึมเซา โอ้ใจเรา เหงาแท้ แม้ยามนอน
o ยามใกล้ค่ำ ย้ำใจ ให้ยิ่งเหงา มิบรรเทา เหงาได้ ให้ทอดถอน อยากมีใคร ให้อิง พิงกายนอน ให้คลายถอน ผ่อนเหงา เร้าดวงใจ
0 ยังยินเพียง เสียงพรำ ย้ำให้เจ็บ กายหนาวเหน็บ เจ็บหนัก พักกายไว้ ใจยิ่งหนาว ร้าวรวด ปวดหัวใจ อยากมีใคร ใว้คู่ อยู่เคียงกัน
o ไว้ฝนพรำ พร่ำพรอด กอดกายน้อง ดังใจปอง ครองกาย คล้ายดังฝัน พี่กอดน้อง ครองรัก ปักสัมพันธ์ ร่วมสุขกัน วันฟ้า พาฝนโปรย
..14.ส.ค.55.. 20.30
o อยากกอดจูบ ลูบไล้ ทั้งกายน้อง อยากประคอง อิงแอบ แนบกายเจ้า อยากจุมพิศ พักตร์น้อง ต้องใจเรา อยากเคลียเคล้า คลอเจ้า เช้าถึงคืน o หากได้เคียง ประคอง น้องคงสุข ไม่อยากลุก หนีหาย ไปใหนอื่น อยากกอดน้อง ครองรัก ทุกค่ำคืน อย่าได้ปลุก ลูกยืน จนขาดใจ o ถึงวันหนึ่ง คราพี่ นี้แนบชิด จักสะกิด น้องนั้น อย่าหวั่นไหว คืนและวัน อย่าผ่าน ไปโดยไว เพราะหัวใจ อยากใกล้ เพียงกายเธอ o อยากจุมพิศ ปากสาว เจ้าจิ้มลิ้ม ยามแย้มยิ้ม ยวนเย้า ราวเสนอ ลูบกายน้อง แผ่วพริ้ว หวิวละเมอ ปากเผยอ ประทับจูบ ลูบกายา o จูบปากน้อง แผ่วแผ่ว แล้วใจหวิว เหมือนใจลิ่ว ลอยไหล ในเวหา ปลายลิ้นแผ่ว ไล้ลาก ปากกานดา กายพี่ยา รุ่มร้อน อ่อนทั้งกาย o พริ้วชิวหา ลาปาก แล้วจูบต่อ จูบต้นคอ จูบใบหู ไม่รู้หาย แล้วเลื่อนลง ถึงกลาง ระหว่างกาย สู่ที่หมาย ปทุมคู่ อยุ่ใกล้ตา o ภาพตัดมา ถึงครา พี่นอนพับ ขอนอนหลับ ข้างหน่อย ค่อยตื่นหนา หลับกอดก่าย กายน้อง ครองกายา เพียงตื่นมา อยากเห็นเจ้า ตอนเช้าเอย .....
Calendar
Lovers
38 คน เลิฟมวลภมร
Lovings
มวลภมร เลิฟ 39 คน
หน้าส่วนตัว
4715
