เริ่มรุ่นหนุ่ม อายุ ได้ยี่สิบ ใครได้หยิบ ลองชม นิยมฝัน เปรียบเป็นดัง มะพร้าว สาวรำพัน แต่บ่นกัน เปลือกหนา เนื้อไม่มี

พอล่วงเลย มาถึง สามสิบเศษ สาวคงเสร็จ นิยม ผลไม้นี้ ดังทุเรียน แม้หนาม แหลมเต็มที แต่เนื้อมี รสชาติ มิอาจวาง

ผ่านมาถึง สี่สิบ วัยเริ่มหนุ่ม สาวต่างรุม แตงโม ใครอย่าขวาง แตงกลมใหญ่ กลิ้งกะล่อน ยากจับทาง แต่เนื้อช่าง แดงฉ่ำ หวานชื่นใจ

ห้าสิบแล้ว สาวสาว จำคำผม เปรียบเหมือนส้ม แมนดาริน น่ากินไหม มีรสชาติ เปรี้ยวอม หวานชื่นใจ แต่ปีหนึ่ง มีให้ ชิมครั้งเดียว

แล้วหนุ่มใหญ่ ถึงวัย หกสิบแล้ว คงไม่แคล้ว เป็นองุ่น หวานอมเปรี้ยว ถูกตากเป็น ลูกเกด เม็ดเล็กเรียว มีแต่รอ แห้งเหี่ยว หดเฉาไป

รีบหน่อยหนา สาวจ๋า อย่าช้าชัก เดี๋ยวผลจัก ร่วงหมด ไม่สดใจ อยากให้ลอง แตงโม หวานเกินใคร อย่าปล่อยไว้ เป็นลูกเกด อย่างท่ากีร์ (อ่ะ ล้อเล่ง ล้อเล่ง อย่าเหนี่ยวน้าาาา)

มวลภมร