ที่เดินจากเธอมา..ฉันรู้สึกตลอดเวลาว่ามันผิด แต่ก็มีเหตุผล..อยากให้เธอรับฟังสักนิด...จากผู้ชายคนนี้ ที่ฉันตัดสินใจเดินจากไป...ไม่ใช่ไม่รักเธอนะ..คนดี แต่รู้ว่า..ความรู้สึกที่เธอมี..และให้ฉันคนนี้..ก็แค่พี่ชาย ฉันเฝ้ารอ...หัวใจเธอมาเนิ่นนาน แต่วันเวลาที่ผ่าน..ฉันร้าวราน..กับการเป็นคนไม่มีความหมาย ฉันรักเธอ..แต่ก็เป็นเพียงแค่คนที่รอเก้อ..เพ้อไปมากมาย ฉันเดียวดาย...แต่ก็ยังหวังว่า...สักวันคนข้างกายจะเป็นเธอ ฉันซาบซึ้ง..กับความรู้สึกดี ๆ ที่เธอมีให้ แต่เธอก็รู้ใช่ไหม...ว่าฉันรอวันที่เธอจะตอบรับ... ...ความรักที่ให้อยู่เสมอ แต่ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน...ก็ไม่มีอุ่นไอใด..ให้ฉันได้เจอ ฉันก็เป็นเพียงแค่..คนที่รอเก้อ...เฝ้าฝันเพ้อไปวันวัน แต่วันนี้...ฉันก้าวออกมา เพื่อแบ่งเบาหัวใจที่เหนื่อยล้า..กับใครสักคน..ที่เดินทางตามหาความฝัน คนที่ต้องการเพียงแค่หนึ่งคำว่า...รักแต่เขาตอบรับกลับมานับร้อย..นับพัน เขาไม่ใช่คนในฝัน..แต่วันหนึ่งเขาอาจเป็นคนที่ทำให้ความฝันเป็นจริง ฉันรู้ว่า...เธอคงไม่เข้าใจความหมาย ทั้งหมดก็แค่เหตุผลจาก..พี่ชาย ที่จะต้องยอมรับให้ได้ในทุก ๆ สิ่ง ความรู้สึกที่เธอให้คืออะไร...ฉันก็จะเข้าใจทุกความเป็นไปในความจริง ต่อไปรักที่ให้เธอ...จะคงอยู่ในใจอย่างสงบนิ่ง... ...แม้ไม่สามารถทดแทนด้วยทุกสิ่ง..หรือหัวใจใคร-ใคร
Tawan ก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาๆ -- ไม่ได้มีค่ามากมายอย่างเธอฝัน ต้องขอโทษเธอนะหากว่าทำร้ายกัน จากการที่ฉันไม่เป็นได้อย่างใจเธอ ......................... ก็เป็นแค่ผู้หญิงช่างฝันคนนึง และดีใจที่เธอมาซึ้ง มาร่วมฝัน แต่หากว่าวันนึงเธอคิดจะทิ้งกัน ก็คงเป็นเพราะฉัน -- มันไม่ดี --(เพียงพอ) ป.ล. ขอโทษนะ -- ที่เป็นไม่ได้อย่างที่เธออยากให้เป็น แค่นี้-เพียงพอ dokkoon สิ่งที่สวรรค์ให้กับฉัน ก็คงมีแต่เธอนั้นรู้ไหมหนอ เพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง..นั่นเพียงพอ ไม่ได้หวังจะขอมากมายให้เป็นไป ต้องการแค่ผู้หญิงช่างฝัน มาร่วมสร้างสรรวันสดใส มาร่วมก่อร่วมสร้างร่วมครองใจ อยู่ร่วมกันตลอดไป..ไม่ทิ้งกัน ป.ล. อย่าไปไหนนะ คนที่ฉันรอคอย
ความรักเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ควรมนุษย์นั้นจักรักกันมั่น เพราะความรักมั่นคงยงนิรันดร์ จะสร้างสรรค์ให้โลกพ้นโศกตรม พ่อรักแม่แผ่รักประจักษ์จิต มิตรรักมิตรมั่นคงส่งสุขสม ลูกรักพ่อรักแม่แน่ภิรมย์ โลกอุดมกตัญญูเทิดบูชา ครูรักศิษย์สอนสั่งตั้งใจสอน ทุกบทตอนถ่ายทอดให้ใจห่วงหา ศิษย์รักครูสู้จดจำผองตำรา ย่อมก้าวหน้าอนาคตแสนงดงาม คนรักกันย่อมเอาใจไม่ทิ้งทอด มองตลอดโลกหล้าพาใจหวาม ทุกสิ่งดูสดใสไปทุกยาม นั่นเพราะความรักซึ้งตรึงหัวใจ คนรักธรรมนำยึดประพฤติมั่น ทุกคืนวันสุขสงบลบหมองไหม้ ยิ่งทุกคนรักธรรมะไม่ละไกล โลกจะไม่วุ่นวายหายสงคราม ความรักเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ควรมนุษย์มีรักไว้ไม่มองข้าม อยากให้โลกเป็นสุขไปทุกยาม ต้องมีความรักไว้ในใจตน.
จากเชิงกรานมารดามาดูโลก พบแต่โศกทั้งปีมีใครเห็น เขาหัวเราะอย่างไรเราไม่เป็น แต่ไม่เว้นร้องไห้ไร้น้ำตา มีพ่อแม่อยู่ไหนก็ไม่รู้ ถามหลวงปู่เป็นใครก็ไม่ว่า แต่วันนี้ปู่หลุดพูดออกมา พรุ่งนี้หนาตื่นไวไปกับกู แสนดีใจไม่หลับกระสับส่าย ตื่นเช้าหมายเจอแม่พ่อรอหลวงปู่ ถังขยะหน้าวัดไงเอ็งไปดู น้ำตาพรูปู่ก็ไห้ไปพร้อมกัน
เมื่อตอนเช้ารุ่งอรุณที่ฉันพบประสพเจอ นกร้องกู้ก้องไปทั่ววนา ปู่ย่าพ่อแม่พี่น้องร่วมอุทร ต่างรีบจากจรถิ่นความหลับไหล จุดหมายต่างไปมีใครคล้ายบังคับ อาจสลับขู่เข็นด้วยเงินตรา เลี้ยงชีวิตรอดถอดความเกึยจคร้าน งานหมายมั่นปั่นชีวิตตน
ความรู้สึกของใจในตัวฉัน หากเปรียบเป็นสีสันคงหลายสี มีทั้งสุขสดใสในชีวี อีกทั้งมีหมองหม่นทนระทม มีคนผ่านเข้ามาหลายประเภท แล้วแต่เหตุแต่ผลคนประสงค์ องค์ประกอบชั่วดีมีดำรง ตามแต่ตรงต้องการอ่านใจเอา หลายคนผ่านเข้ามาในชีวิต ทั้งความคิดจิตใจ ยากใครเหมือน บางคนให้ข้อคิด ติดตรึงเตือน บ้างเป็นเพื่อน เป็นมิตร ชิดเชยชม แต่ยังมีอีกสองท่านฉันรู้จัก ท่านมอบแต่ความรักที่สดใส ให้ทุกสิ่งที่ไม่เคยได้จากใคร ท่านเป็นแต่ผู้ให้ไม่เคยทวง ไม่เคยมีผลประโยชน์ร่วมกับฉัน ท่านเป็นแต่ผู้สร้างสรรค์ไม่ห่างหาย ไม่เคยทิ้งให้ฉันเดินเดียวดาย ทั้งใจกายบอก แม่-พ่อ ขอเทิดทูน
ทำบุญวันเกิดเช้า ใจพอง เย็นย่ำค่ำเฉลิมฉลอง จัดเลี้ยง ยิ่งดึกยิ่งคะนอง บ่หยุด ใกล้สว่างขับรถเดี้ยง เกิดแล้วดับเลย
.บ้านแสนสุข . บ้านเอยบ้านแสนสุขไม่ทุกข์เศร้า พ่อแม่เราร้อยรักสมัครสมาน ไม่เมามายอบายมุขร้ายรุกราน เป็นสื่อรักลูกหลานในบ้านเรือน เราอยู่กันด้วยรอยยิ้มเอมอิ่มจิต พ่อคือมิตรที่แท้แม่คือเพื่อน เราอยู่กันด้วยความดีทุกปีเดือน สมานเสมือนสรวงสวรรค์ในบ้านเรา พ่อรักแม่คนเดียวอย่างเหนียวแน่น ไม่มีแฟนซ้ำสองให้หมองเศร้า แม่รักพ่อเบิกบานเนิ่นนานเนา ลูกคือเงาแห่งรักประจักษ์จริง จึงเป็นบ้านแสนสุขไม่ทุกข์โศก ร่วมพัดโบกในโลกเย็นเป็นสุขยิ่ง ถ้าเพื่อนไทยทำให้เห็นให้เป็นจริง แดนสยามจะสุขยิ่งแท้จริง เอย ฯ * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ปรัชญาที่ชาวจีนถือว่าเป็นมนตรานำโชคมาสู่ชีวิต 1. จงให้มากกว่าที่ผู้รับต้องการ และทำอย่างหน้าชื่นตาบาน 2. จงพูดกับคนที่ถึงแม้จะอายุน้อยกว่า แต่เขาก็มีความสำคัญเท่ากัน 3. จงอย่าเชื่อทุกอย่างที่ได้ยิน ใช้ทั้งหมดที่มี และนอนเท่าที่อยากจะนอน 4. เมื่อกล่าวคำว่า ฉันรักเธอ จงหมายความตามนั้นจริง ๆ 5. เมื่อกล่าวคำว่า ขอโทษ จงสบตาเขาด้วย 6. ก่อนจะตัดสินใจแต่งงาน จงหมั้นเสียก่อนอย่างน้อย 6 เดือน 7. จงเชื่อในรักแรกพบ 8. อย่าหัวเราะเยาะความฝันของผู้อื่น คนที่ไม่มีฝันก็เหมือนไม่มีอะไร 9. เมื่อรักจงรักให้ลึกซึ้ง และ ร้อนแรง อาจจะต้องเจ็บปวดแต่นั่นคือหนทางเดียวที่ทำให้ชีวิตถูกเติมเต็ม 10. ในเหตุการณ์ขัดแย้ง โต้อย่างยุติธรรม ไม่มีการตะโกนใส่กัน 11. อย่าตัดสินคนเพียงเพราะญาติๆ ของเขา 12. จงพูดให้ช้า แต่ต้องคิดให้เร็ว 13. ถ้าถูกถามด้วยคำถามที่ไม่อยากตอบ จงยิ้มแล้วถามกลับว่า จะรู้ไปทำไม 14. จงจำไว้ว่า สองสิ่งที่ยิ่งใหญ่ คือความรัก และความสำเร็จ ล้วนต้องมีการเสี่ยง 15. พูดว่า ขอพระคุ้มครอง เมื่อได้ยินใครจาม 16. เมื่อพ่ายแพ้ จงอย่าสูญเสียบทเรียนไปด้วย 17. จงจำ 3 R :- นับถือผู้อื่น นับถือตนเอง รับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำ 18. จงอย่าให้ความขัดแย้งเล็กๆ น้อยๆ มาทำลายมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ 19. ทันทีที่รู้ตัวว่าทำผิด ลงมือแก้ไขทันที 20. จงยิ้มเวลารับโทรศัพท์ ผู้ฟังจะเห็นได้จากน้ำเสียงของเรา 21. จงหาโอกาสอยู่กับตัวเ
เหงื่ออาบทั่วกาย ดวงตาประกายยามมอง ด้วยความห่วงใย แม้ไม่มีคำเอื้อนเอ่ยใด.. ยังรับรู้ได้ถึงความเข้าใจ และปรารถนาดี คนคนนั้นคือพ่อของฉัน คนที่รักและเข้าใจ ความเป็นมาเป็นไปของฉันคนนี้ - - คนที่มีเพียงสายตา ..จ้องมองมา ด้วยความรักเปี่ยมล้นที่มี.. คือคนที่ชีวิตนี้ ..ฉันรักสุดหัวใจ..
ไม่ถือผิดอิจฉาพาเหหัน ไม่ถือชั้นวรรณะชำระล้าง ไม่ถือดีมีมิตรสนิทวาง ไม่ถือหางวางใจให้พอดี ไม่ถือผิดคิดทำระยำชั่ว ไม่ถือตัวมัวอ้างวางศักดิ์ศรี ไม่ถือโทษโกรธท่านนั้นถูกดี ไม่ถือมีงี่เง่าเจ้าอารมณ์ ไม่ถือสิทธิ์อิทธิพลคนแตกแยก ไม่ถือแปลกแหวกแนวแล้วทับถม ไม่ถืองามตามเป่าเขานิยม ไม่ถืองมถืองายอายฟ้าดิน ไม่ถือเอาเท่านั้นมันไม่หนัก ไม่ถือรักถือใคร่ให้ถวิล ไม่ถือโชคถือลางอ้างฟ้าดิน ไม่ถือกินนินทาลักพาเอา ไม่ถือเช้าถือสายให้ขัดข้อง ไม่ถือพ้องของตนจนอื้อฉาว ไม่ถือทำลำเอียงใช้เสียงเอา ไม่ถือเอาเบาใจไม่รำคาญ ไม่ถือคือทำใจให้หนักแน่น ไม่ถือทำลำเอียงเพียงสงสาร ไม่ถือดีเพียงทำตามกมลมาลย์ ไม่ถือคือประสานความกลมเกลียว
กาพย์ฉบัง ๑๖ ๏ แดดรอนอ่อนแรงแสงสี......................หม่นฟ้าธาตรี สุรีย์ลี้ลับดับรอน ๏ นกกาพาชู้คู่นอน...............................เคียงหลับจับคอน พักผ่อนถอนเหนื่อยเนือยแรง ๏ ในรังขังคับอับแข็ง.............................ระคายครูดขูดแปลง เป็นละมุนอุ่นอ่อนผ่อนไป ๏ ลมหนาวกร้าวโกรกโยกไกว................ไม่หนาวร้าวใจ จางไร้ไออุ่นกรุ่นกรอม ๏ ดังบ้านสานรักถักล้อม.........................ไล้กุมนุ่มถนอม ทะนุลุสุขลุกพราย ๏ ฟันฝ่าบ่าไปภัยร้าย.............................รารอนถอนพ่าย แพ้รักถักสานบ้านเรา ๚
ชื่อว่าพ่อชื่อว่าแม่แปลว่าหนัก แบกความรักจากใจให้ลูกเจ้า พ่อดูแลแม่เลี้ยงดูผู้ยังเยาว์ ป้อนน้ำข้าวดูแลแต่เนิ่นนาน อันความหวังตั้งใจในพ่อแม่ ได้ผันแปรฝังปลูกให้ลูกหลาน ให้ร่ำเรียนเพียรต่อพอประมาณ อธิษฐานบันดาลช่วยอำนวยพร เฒ่าชราคู่นั้นในวันนี้ คือผู้ที่น่าชูผู้เคยสอน เป็นช่างศิลป์คอยปั้นตามขั้นตอน เป็นผู้สอนเป็นผู้ส่งเผ่าวงศ์วาน เป็นเรื่องเศร้าเฒ่าชราเวลานี้ เพียงเห็นมีจานข้าวเปล่าอาหาร มีไม้เท้ายาววาพาเดินคลาน มีไม้เท้าเท่านั้นยันกายา สั่นงกเงิ่นเดินคลานสังขารโรย อ่อนระโหยโรยแรงตะแคงบ่า มีอาหารได้เพียงเลี้ยงกายา รอเวลาคืนร่างอย่างทรมาน
พลาดหวังไม่สมใจแห่งตน เศร้าสุดทนคนหรือจะทานได้ แต่พอสมรักก็เบิกบานหัวใจ คนอะไรหัวใจช่างเปลี่ยนแปร บังเกิดลาภ มั่งมีศรีสุข แสนสนุกจับจ่ายไม่แยแส คนตกทุกข์ได้ยากฉันไม่แคร์ ขอเพียงแต่สุขเกษมเปรมฤดี คราโกรธเกลียดเคียดแค้นแสนดุร้าย คราสมใจเรื่องตายเล็กทันที คราชอบใจหัวใจก็ช่างดี เลิศล้ำปราณีล้วนเกิดที่หัวใจ เสื่อมยศหมดอำนาจวาสนา ลูกน้องต่างห่างหน้าไม่มาใกล้ หมดยศหมดอำนาจลงเมื่อใด เก็บเอาความช้ำไปให้ทรมาน คำสรรเสริญเยินยอมาก่อปั้น หัวใจมันฟูฟ่องหลงคำหวาน พอติฉินนินทาพาเดือดดาล จะชื่นบาน เคียดแค้น เป็นที่ใจ โลกธรรมเป็นธรรมดาโลก อย่าทุกข์โศกโยกตามกระแสไหล จิตตั้งตรงคงมั่นอย่าหวั่นไป เกิดที่ใจใยไม่ดับลงกับใจ .....เด็กเมืองยศ......
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
