ปีใหม่นี้ขอมีความสุขมากๆนะครับ และได้รับของขวัญเยอะๆเลย พ่อแม่ก็เอาใจไม่ได้นิ่งเฉย หัวเราะเย้ยความทุกข์สนุก!จัง ถ้ามีเรื่องหม่นเศร้าในคราวก่อน ไม่ได้นอนไม่ได้หลับระงับภวังค์ เพราะได้ฟังบางเรื่องเคืองใจกระมัง อย่าได้ชังตนเองไปเลยนะคนดี เรื่องเก่าๆก็อย่าเหมาไม่ดีหมด เหมือนเกมกดพอเล่นจบพบทางชี้ วางลงบ้างบางเรื่องเปลืองวจี ช่างน่ายินดีถ้ามองลองรสชาติชีวิต โลกเราไม่ได้มีเศร้าและเหงาอย่างเดียวนะ หรือความชนะแย่งชิงติติงจิต ยังมีความรักและความปรารถนาดีจากญาติมิตร มาค่อยปิดชิดใกล้ใฝ่ยินดี ปีใหม่เอย
โศภิษฐ์ฤกษ์เบิกศรีขึ้นปีใหม่ ร้อยดวงใจตั้งจิตอธิษฐาน เชิญพระพรเสด็จพ่อก่อบันดาล ขอทุกท่านปลอดความทุกข์สบสุขใจ ขอ...ก้าวล่วงห้วงลึกแห่งศึกเศรษฐ์ ขอดวงเจตน์พิสุทธิ์ผุดผ่องใส ขอชื่อเสียงเกียรติยศปรากฏไกล ขอโรคภัยหลีกหนีบ่บีฑา ให้...การงานก้าวหน้าถาวรยิ่ง ให้สรรพสิ่งสมมาดปรารถนา ให้ตั้งใจสร้างงานสานปัญญา ให้พึ่งพาตนเองไม่เกรงภัย มี...สติยืนยงอย่างองอาจ มีอำนาจคงมั่นมิหวั่นไหว มีรอยยิ้มเติมเเต้มแย้มอย่างไทย มีดวงใจเปี่ยมพลังดั่งอัคคี สุข...กายาขานขับรับวันใหม่ สุขฤทัยได้เงินทองครองเศรษฐี สุขในรักดังวาดหวังเนิ่นนานปี สุขชีวีเกษมสันต์นิรันดร์เทอญ
ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ ขออวยชัยประสบโชคโลกรังสรรค์ ญาติสนิทมิตรหมายสัมพันธ์ ฉลองกันสุขสันต์ทุกวันคืน แม้นยามตื่นยามใดได้เงินแสน ครันมีแฟนแทนใจได้ชื่นมื่น มีคนรักมีคนชมอยู่ดาษดื่น ทุกคร่าตื่นชื่นใจไร้กังวล ก้าวไปทางใดขอจงได้แต่ผลสำเร็จ อยากได้เพชรเม็ดพลอยคอยได้ยล ด้วยดิ้นรนคนขยันสักวันประสบผล ตามที่ตนคิดหวังและตั้งใจ
สำเภาทอง ล่องนาวาฟ้าพาณิชย์ คือบัณฑิตวิชชาชาญบริหาร รู้ธรรมะนำชีวิตพิชิตงาน รู้แตกฉานชาญวิทยาล้ำค่าคม โบกสะบัดศตวรรษพัดสนปก อร่ามกนกหกทิศวิจิตรสม เสด็จพ่อคือศูนย์กลางพร่างพรายพรหม ชนชื่นชมสมสมญา...พระนคร
เช้าวันใหม่ต่างไหมจากวันเก่า รู้สึกเหงาไร้เงาใครเคยเห็น เหมือนกันเปี๊ยบกับทุกวันที่มันเป็น ความทุกข์เข็ญยากเย็นยังคงเดิม เพียงแต่ว่าวันนี้สำหรับฉัน เป็นอีกวันที่อายุกำลังเพิ่ม เวลาย้ำคอยซ้ำให้ไม่เหิมเกริม อายุเพิ่มวุฒิควรเพิ่มให้ทันกัน ฉันตื่นเช้าทำบุญอย่างเคยทำ เป็นประจำอย่างเคยคุ้นไม่หุนหัน เสร็จราบเรียบก็ไปเรียนเกือบไม่ทัน ถึงอย่างนั้นก็ยั่งชุ่มยังชื่นใจ กลับจากเรียนก้าวเข้าสู่ชายคา ทั้งคำบ่นกล่นด่าอย่างเข้าไส้ ทุกทุกคนไม่มีสนใครยังไง สักแต่ทำตามแต่ใจของตัวเอง ไม่ต้องทำอะไรให้ยุ่งยาก เค้กก้อนใหญ่อย่าลำบากหาก็ได้ แต่อย่างหนึ่งที่อยากขออย่าว่าไร ความสงบเงียบไงให้ได้ไหมแค่หนึ่งวัน
แรมเก้าค่ำเดือนสิบเอ็ดปีมะเส็ง เป็นฤกษ์ดีศรีสวัสดิ์วิวัฒน์เฮง เหยียบคันเร่งออกเคหาคราอรุณ ขึ้นวงแหวนสายสวรรค์ตะวันออก ริ้วลมร่ายรายระลอกบอกไออุ่น บ่ายขึ้นเหนือเมื่อหนาวราวละมุน ให้ครวญครุ่นคิดถึงหลังครั้งก่อนกาล จากมานานเนิ่นแล้วแก้วตาพี่ ในวันนี้พี่จะกลับไปรับหวาน น้องอยู่ดีมีสุขในทุกกาล อย่าร้าวรานโศกเศร้านะเจ้ากลอย ออกปทุมธานีแล้วเมื่อสาย รีบผันผายอยุธยาฝนผะผอย คราปลายฝนต้นหนาวเจ้าคงคอย เจ้านกน้อยจะกลับมาคราเหมันต์ ผ่านอ่างทองสิงห์บุรีพี่คิดถึง รักครั้งหนึ่งก่อนเก่าเราร่วมฝัน เมื่อไกลกายไกลตามานานวัน ใจก็พลอยไกลกันเช่นนั้นเลย ผ่านชัยนาทบาดอุราพาใจเศร้า นกยังเฝ้าเคล้าคู่ดูผ่าเผย พี่กับน้องต้องห่างกันโอ้ขวัญเอย ไฉนเลยจะเหมือนนกวิหคบิน วิ่งตะบึงถึงตอนนครสวรรค์ ถึงเที่ยงพลัน ณ มหาชลาสินธุ์ ต้นแม่น้ำเจ้าพระยาข้ายลยิน มาเยือนถิ่นปากน้ำโพอันโอฬาร์ เติมพลังลงท้องค่อยผ่องแพ้ว เมื่ออิ่มแล้วเดินเที่ยวชมน้ำท่า แม่น้ำนี้มีคุณกรุณณา เหล่าประชาชาวไทยควรได้คิด โอ้มหาคงคาชลาศัย สมัยใหม่น้ำครำดำสนิท ไม่สำเหนียกสำนึกกันสักนิด ว่าชีวิตเราถึงฆาตเมื่อขาดน้ำ ถึงจะก่นบ่นไปก็ไร้ค่า เหมือนคนบ้าใบ้บ๊องสมองต่ำ อนาคตเด็กเกิดมาตาดำดำ ต้องรับกรรมผู้ใหญ่ก่อน่าท้อใจ จากนครสวรรค์สร้างเข้าทางเปลี่ยว ออกเก้าเลี้ยวเข้าพิจิตรคิดว่าใกล้ นับระยะหนทางไม่ห่างไกล แต่กระไรวิ่งได้ช้าไม่น่าเลย ถึงสามง่ามบ่ายสามโมงตรงสามแยก
สวัสดีปีเก่าพ้น ผ่านล่วง สรรพสิ่งทิ้งทั้งปวง อยู่หลัง ทุกข์เศร้าเคล้าสิ่งลวง ทิ้งเถิด ท่านเฮย ดีจึ่งซึ่งควรตั้ง รั้งไว้ ใจงาม ด้วยคุณรัตนตรัย โปรดดล ให้สบสิ่งมงคล สมหวัง เกียรติ์ยศชื่อเสียงล้น กึกก้อง ไกลนา อีกทั้งภัยพลาดพลั้ง อย่าได้ พบพาน การเรียนพากเพียรไว้ ต่อสู้ สุ จุ ปุ ลิ ครู สั่งสอน ต่อเติมเพิ่มความรู้ ควบตริ ตรองแฮ บัณฑิตไม่คิดย้อน ศิษย์ล้าง อาจารย์ จง คิดจงสรรสร้าง รักชาติ ทำ นุรักษาศาสน์ กษัตริย์ไว้ กรรม กิจการงานสะอาด ปราชญ์ท่าน เชยชม ดี เด่นเป็นคุณได้ ด้วยรู้ จักดี ใน จิตคิดต่อสู้ ไม่ถอย วัน คืนคืบคลานลอย ลับหาย ปี เดือนคงเคลื่อนคลอ้ย ล่วงแล้ว เพลา ใหม่ ครั้งยังบ่สาย ก่อร่าง สร้างตัว ฯ
20 ธันวา.............. ไม่เชิงว่าจากลา เพียงแค่ถอยมาอยู่ห่างๆ ความหอมหวานยังกรุ่นอยู่จางจาง โดยไม่จำเป็นต้องพยายามเคียงข้างกันไป ฉันก็มีชีวิตของฉัน แต่ก็ยังมีความฝันร่วมทางไปได้ เธอก็เป็นอีกคนหนึ่งในใจ ที่เคยทำให้โลกของฉันเติมเต็ม..... ......ฉันเขียนกลอนบทนี้ส่งไปให้เธอในการ์ดวันเกิดเธอเมื่อปีก่อน เพื่อยืนยันว่าฉันยังรู้สึกดีๆกับเธอตลอดเวลา แม้ว่าเรื่องของเรา ได้จบไปแล้ว ขอบคุณที่เคยทำให้เวลาช่วงหนึ่งในชีวิตได้พบ ความสุข ฉันชอบที่จะจดจำแต่สิ่งดีดีของเธอ เธอยังมีค่าเสมอในใจ ฉัน และจะอยู่ตรงนั้นตลอดไป.....
ห้า...สี่...สาม...สอง...หนึ่ง ต้อนรับปีใหม่ซึ่งกำลังก้าวเข้ามา ส่งท้ายปีเก่าจากไกลนักหนา แต่จะเก็บรักษาสิ่งที่ดีงาม ปีใหม่ที่กำลังจะเวียนมาถึง ไม่อาจรู้ลึกซึ้งเวลาใครทวงถาม ว่าจะต่างกับปีเก่าหรือปีไหนก็ตาม รู้แต่ว่าจะพยายามทำวันใหม่ให้ดี และอยากอวยพรปีใหม่ให้กับทุกคน ให้ความวุ่นวายวกวนสับสนหลีกลี้ ให้ชีวิตใหม่ที่เริ่มต้นมีแต่สิ่งที่ดี และชีวิตในวันพรุ่งนี้สมหวังดังใจ
จักจารึกรักของพ่อได้พอหรือ แม้นจักถือภูผาเอามาเขียน จารึกลงพื้นสมุทรจนสุดเดียร บันทึกเวียนทั่วหล้ามิจาพอ เพราะพ่อดังดวงรพีที่ส่องแสง ให้ทางแจ้งตลอดไปไม่ระย่อ หากลูกท้อพ่อก็ช่วยใช่รีรอ มิร้องขอพ่อช่วยด้วยใจจริง
เพราะพ่อเป็นพ่อพระในใจลูก เพราะพ่อคอยปลอบปลูกยามหมองไหม้ เพราะพ่อคอยช่วยเสริมเพิ่มแรงใจ เพราะพ่อทำให้อบอ่นกายและอุ่นใจ พ่อคือ..ผู้ให้ในทั่วหล้า พ่อคือ..ผู้เสียสละทั่วถิ่นฐาน พ่อคือ..ผู้ปกป้องจากภัยพาล พ่อคือ..ผู้บันดาลความเปรมปรีย์ ลูกจึงรักและภาคภูมิความเป็นพ่อ และพร้อมต่อกตัญญูทดแทนท่าน หากไม่มีพ่อ..ลูกนี้คงวายพลัน แม้เนิ่นนานลูกยังเทิดทูลในพระคุณ