วันเวลาผันผ่านเนิ่นนานนัก พี่คงจักได้เรียนรู้สู่สิ่งใหม่ เพราะเส้นทางแห่งความฝันอันแสนไกล ต้องก้าวไปไม่ย่อท้อต่อชะตา เมื่อสิบสีมกรามาครบรอบ สิ่งใดชอบจงดลใจให้มาหา คำพรพระดลบันดานประทานมา อย่าได้มีปัญหาระคายใจ อีกทั้งเรื่องการเรียนขีดเขียนอ่าน คะแนนผ่านไม่ว่าวิชาไหน ขอแค่เพียงอย่าปล่อยปะละเลยไป ก็จะได้ผลตามความต้องการ นับจากนี้สืบไปในเมื่อหน้า จงฝันฝ่าอุปสรรคจักห้าวหาญ หากท้อถอยสิ้นหวังนั่งรำคาญ ยังมีฉันเคียงข้างอย่างจริงใจ
ระทดระทึก รำลึกถึงรัก จำจิตประจักษ์ ร่วงร้างห่างหาย สองปีลี้ลับ มิกลับมิกลาย จะดีจะร้าย เงียบงันพลันนึก เคยเคียงเรียงรส บางบทเคยบอก มาช้ำมาชอก สะอื้นสะอึก คลื่นยักษ์ยำใหญ่ โลมไล่สาดลึก ยังก้องยังกึก ในทรวงดวงน้อย จากนั้นนานนี้ ฤดีหมองหม่น ทนทุกข์ท่วมท้น ยังเหงายิ่งหงอย มิเจอะมิเจอ มองเหม่อเก้อคอย หดหู่ละห้อย แห่งห้วงดวงใจ บรรจบครบรอบ ขอมอบขวัญมิ่ง ขอสุขทุกสิ่ง ลุแหล่งแห่งไหน จงรับจงรู้ กู่ก้องร้องไกล ปีเดือนเลื่อนไซร้ ยังระลึกรัก อยู่ดีมีสุข ไม่ทุกข์ไม่ท้อ เพลงรักเขียนรอ จิตนี้ตระหนัก ชาติหน้าหนไหน ขอเพียงพบพักตร์ คู่คงนงลักษณ์ ทุกชาติชาติไป .................................
ประณามข้าผิดใช่ไหมมนุษย์ ข้าลากฉุดชีวิตปลิดสังขาร ข้าฟาดครืนกลืนทรัพย์สินสิ้นประมาณ ข้ารุกรานผลาญพล่าทั่วธานินทร์ หรือเจ้า ! ผู้โง่เขลาบั่นบุกรุกถึงถิ่น สัมปทานขุดเจาะคอยเกาะกิน ธรรมชาติน้ำตารินแทบสิ้นใจ ยุติธรรมอยุติธรรม เจ้าร่ำร้อง เมื่อข้าฟ้อง-เจ้าว่าแกล้งแสร้งโถมใส่ ความเป็นธรรมของเจ้ายากเข้าใจ กรรมสนองน้ำตาไหล-โทษใครกัน กี่ร้อยคลื่น กี่หมื่นสัตว์ ชี้ชัดอยู่ ร่วมรับรู้ เริ่มเข้าใจ ไม่โศกศัลย์ สำนึกใหม่ฟื้นค่าอันดามัน คืนสู่วันร่มเย็นดังเช่นเดิม *สำนึกใหม่ฟื้นค่าอันดามัน ข้าและเจ้าร่วมสานฝันสู่วันเดิม *
เจ็ดธันวามาครบบรรจบฤกษ์ อรุณเบิกแจ่มฟ้ามหาสมัย เสด็จพระองค์หญิงมิ่งขวัญไทย พระครรไลสู่สถานวิมานกร. ปรีเปรมปราโมทย์ทั้ง กรุงศรีฯ เยาวนาถวงศ์จักรี ประสูติสร้าง พัชรกิติยาภา นรี ศิริพสก ไทยเฮย เจ็ดธันวาบ่ร้าง สุขล้น ชนสยาม ดวงใจราษฎร์รักยิ่ง พระหลานเธอฯ ทรงสิริโสภาเสมอ อัปสรสร้าง กรณีย์กิจพระบำเรอ ราษฎร์เหล่า สยามเฮย ดับทุกข์อวยสุขบ่ร้าง ประจักษ์แคว้น แดนไทย พระทรงวิริยะยิ่ง ขัตติยา เจนจบการศึกษา ต่างแคว้น ชำนาญนิติศาสตรา หลักสูตร ดุษฎีบัณฑิตแม้น วิลาศเลื่อง ลือชา พระเกียรติก้องเกริกแคว้น แดนสยาม ทรงเป็นปิ่นเขตคาม หลักแคว้น พสกนิกรทุกนาม เทิดศักดิ์ พระเฮย สมชาติขัตติยะแม้น เยี่ยมมิ่ง ขวัญเมือง ครบรอบสมภพเยี่ยม อีกหน ยี่สิบแปดวสาชนม์ ผ่านแล้ว เหล่าราษฎร์ทั่วสกล ขอส่ง พรเฮย ขอพระองค์จงเพริศแพร้ว นิราศทุกข์ สุขเกษม ขออัญเชิญเทวามาประสิทธิ์ เดชะฤทธิ์รัตนตรัยอันไพศาล โปรดอวยชัย ยศ สุข ทุกทิวาร แด่พระหลานฯขอพระองค์ทรงพระเจริญ. ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะข้าพระพุทธเจ้า. สมาชิกชมรมบ้านกลอนไทย
หยาดน้ำทิพย์ชโลมแดนสยาม พระผู้นามภูมิพลทรงศักดิ์ศรี เอกกษัตริย์อ่าองค์พระภูมี ปวงประชาอยู่ดีเพราะพระองค์ ธ ทรงเป็นหลักชัยไทยทั่วหล้า ทรงเหนื่อหล้าพระวรกายมากแล้วหนอ ขอคนไทยสามัคคีเท่านั้นพอ ทำเพื่อพ่อได้ไหมปวงไทยเรา 5 ธันวาเวียนบรรจบมาครบรอบ ในระบอบวาระมิ่งดิถี เฉลิมชนม์พรรษาองค์ภูมี จอมจักรีศรีสง่าแผ่นดินไทย น้อมถวายชัยพระองค์กษัตริย์แก้ว ให้เพริศแพร้วปิ่นไทยสบสมัย ขอพระองค์ภูมิพลพระทรงชัย อยู่คู่ไทยตราบฟ้าดิน สิ้นไปเทอญ
สมเด็จ พระยิ่งด้วย ธรรมญาณ พระสังฆราช เจริญฌาณ อยู่พร้อม ทรง พรรษายุกาล นับเพิ่ม หนึ่งเอย พระเจริญ พลานมัยน้อม สืบเชื้อชินสีห์. ขอจงทรงพระเจริญ สถิตเป็นมิ่งขวัญแห่งพุทธศาสนิกชนไทยตราบนานเท่านาน เนื่องในวาระ ครบรอบประสูติกาล ๙๓ พรรษาเมื่อวันที่ ๓ ตุลาคม ๒๕๔๙
ในตอนเช้า ผมคิดถึงแม่มากกว่าทุกวันเนื่องจากเป็นวันแม่ ขับรถไปบ้านแม่ตอนสี่โมงกว่า ซื้อไส้กรอกอีสานทอด และแ หนมเนือง ฝากแม่ แล้วชวนแม่ไปทานอาหารญี่ปุ่นมื๊อกลางวัน เสร็จแล้วก็กลับมาส่งแม่ ตอนขากลับบ้าน ก็คิดถึงเมีย ในฐานะแม่ของลูก และก็เป็นครบรอบการแต่งงาน 20 ปี ผมได้ซื้อ เอ็มพี 4 ให้เป็นของขวัยวันแม่ และครบรอบแต่งงาน วันนี้มีความสุขใจจริงๆครับ และในวันแม่วันแม่วันนี้ ผมคิดว่าผู้ใดได้มีโอกาสได้อยู่กับแม่ คนผู้นั้นช่างเป็นคนที่โชคดีจริงๆครับ
ประนมมือแนบอกยกไหว้แม่ ที่เหลียวแลเลี้ยงดูมาจนใหญ่ ลูกทำผิดขอแม่นั้นจงอภัย แต่นี้ไปลูกจะขอเป็นคนดี ขอขอบคุณคุณแม่ที่อุ้มท้อง ให้ลูกนอนในครรภ์แม่เป็นสุขี แม่อุ้มท้องมานานนับเกือบปี จนวันที่ลูกน้อยได้ออกมา แม่เจ็บหนักทั้งค่ำยามลูกออก แม่ทนคลอดขาดใจเพื่อลูกหนา แม่ร้องโอดร้องโอยทั้งน้ำตา แม่นั้นหนาเกือบสิ้นชีวาวิน จนกระทั้งลูกลอดคลอดออกมา ลูกเกือบคร่าชีวิตแม่จนได้สิ้น ลูกขอโทษคุณแม่ทั้งชีวิน ก็ไม่สิ้นพระคุณของแม่เลย ขอบพระคุณคุณแม่ที่ฟูมฟัก ไม่เคยพักรักลูกทำเพิกเฉย แม่รักลูกหาที่เปรียบมิได้เลย ลูกห้ามเพิกห้ามเฉยตอบแทนคุณ พระคุณแม่ยิ่งใหญ่หาใดเหมือน เฝ้าย้ำเตือนช่วยลูกคอยเกื้อหนุน พระคุณแม่มีแต่ความการุญ คอยค้ำจุนลูกน้อยกลอยใจเอย ...รักเเม่...
* ยี่สิบเอ็ด มิถุนา มาบรรจบ ขอนอบนบ ตรัยรัตน์ ประเสริฐศรี เหล่าปวงเทพ ทั่วไท้ ในปฐพี จงโปรดมี เมตตา มาอวยพร ให้งดงาม ทั้งกายใจ ใสพิสุทธิ์ ดุจโกมุท เฉิดฉาย ดวงสมร สุขเกษม เปรมปรี เอื้ออาทร บุญขจร ทรัพย์เติม เพิ่มอนันต์ หวังสิ่งใด สมมาตร ปรารถนา ราชิกา จงได้ ดังใจฝัน ด้วยฤทธิ์แห่ง พรเลิศ บังเกิดพลัน เนื่องในวัน เกิดของ ราชิกา...ฯ
ผ่านคืนวัน...เวลา เราแทบไม่รู้เลยว่า...มันเร็วแค่ไหน ที่คบกับมา...เนิ่นนานเท่าใด เพราะเหตุผลของสองใจ..ยังเดินอยู่ในความศรัทธา คำว่ารัก...ที่ฉันให้ความสำคัญ แต่การกระทำจากเธอนั้น...สำคัญยิ่งกว่า ฉันจึงเชื่อมั่นในตัวเธอเสมอมา โปรดรับรู้ไว้นะว่า...รักยังอยู่ที่เธอ...
... หนี่งปีล่วงเลยกาลผ่านครบรอบ จะขอมอบบทกลอนอักษรศิลป์ เพื่อให้ท่านทั้งหลายได้ยลยิน ใช้เป็นดินปูทางได้ก้าวเดิน หนึ่งปีนี้ทำสิ่งใดลงไปบ้าง สิ่งที่ดี สิ่งพลาดพลั้ง สิ่งห่างเหิน สิ่งบกพร่อง อีกสิ่ง ที่ขาดเกิน อย่ามองเมินสิ่งเก่าที่เราทำ การกระทำทั้งหลายนำมาคิด เพ่งพินิจสิ่งดีสิ่งเลิศล้ำ สิ่งไม่ดีที่พลาดผิดก็จดจำ เป็นบทเรียนชี้นำทางก้าวเดิน สุดท้ายนี้ขอให้สิ่งที่ท่านเคารพ ให้ท่านได้พานพบสิ่งที่หวัง ให้ท่านมีสุข-ให้ท่านมีพลัง ขอสุขสันต์สุขศรีทั้งปี เทอญ ขออวยพรก่อนล่วงหน้า ข้าน้อยมิบังอาจสอนสั่ง เพียงแต่ฝากข้อคิดไว้ ให้ท่านทั้งหลายได้พิจารณา
* สามสิบ ธันวา ถึงคราเกิด ปัญญาเลิศ จริงใจ หาใดเหมือน อายุครบ ยี่สิบห้า ที่มาเยือน บรรดาเพื่อน ขออวยชัย ให้ร่ำรวย รับพระราชทาน ปริญญา มหาบัณฑิต เป็นมงคล แห่งชีวิต พร้อมความสวย ทั้งกายใจ สติปัญญา หนุนอำนวย เทวาช่วย เสริมส่ง สมดั่งจินต์ จงก้าวหน้า ในการงาน สุขประสพ ขอจงพบ ผู้รู้ใจ ดังถวิล น้อมขอพร สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั่วฟ้าดิน มอบแด่โฉม ยุพิน "เบญญาภา....." เนื่องในวันที่ 30 ธันวาคม 2548 เป็นวันครบรอบวันเกิดไอซ์.. และเป็นวันที่ไอซ์รับพระราชทาน ปริญญามหาบัณฑิต..ฯ จึงขอถือโอกาสนี้อวยพรวันเกิด และแสดงความยินดีกับ... มหาบัณฑิตเบญญาภา ครับ......
กาสะลองช่องามสามสิบเอ็ด แม้ถูกเด็ดจงอย่าท้อขอให้มั่น จะมีสุขทุกข์อย่าถอยคอยแบ่งปัน ประดับฝันให้งดงามตามสมควร กาสะลองร้องรับประดับฝัน เพียรขยันหมั่นศึกษาปัญญาหวน แม้ผจญกลปัญหาอย่าเรรวน คิดใคร่ครวญจะพบทางให้ย่างไป หากเจ้าพบทางแยกสายหลายสิบทิศ ลองหยุดคิดเจ้าจะถางเส้นทางไหน ใช้สมองใช้สองมือใช้หัวใจ เส้นทางไปให้เจ้าคิดลิขิตเอง กาสะลองดอกขาวจะขานขับ เจ้าจงพร้อมน้อมรับกระฉับกระเฉง เพราะเจ้าถางทางเข้าเจ้าเลือกเอง อย่าหวั่นเกรงจงสุขสม.....ใต้ร่มกาสะลอง
จากวันนั้น .. .. กระทั่งวันนี้ ครบรอบกี่ปี...แล้วล่ะนั่น ไม่รู้สิ!! คงมีความสุขทุกๆวัน ไงก็..สุขสันต์วันเกิดนะคะครู!!
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
