เธอรู้มั๊ย ไม่ใช่ ว่าไม่รัก ยังตระหนัก รักมั่น ไม่หวั่นไหว แม้เวลา ผ่านพ้น นานเพียงใด เสียงกระซิบ จากหัวใจ ยังย้ำเตือน สารภาพ ตามตรง ยังคิดถึง เธอคือหนึ่ง ในใจ หาใครเหมือน แม้เธอคือ ความฝัน อันลางเลือน เปรียบเสมือน โลกแห่งฝัน กับความจริง จึงต้องหยุด ความฝัน ไว้เท่านี้ ทั้งทั้งที่ สองเรา รักกันยิ่ง ความหวังดี ที่ให้ จากใจจริง ฉันจึงทิ้ง ทุกสิ่ง ก้าวออกมา
ดวงใจในฝัน สานฝันวันใหม่ คิดถึงคนไกล ห่วงใยทุกวัน ไม่เคยพบเห็นหน้า ฝากสัญญามาตามสาย เพียงพบเห็นเธอออนไลน์ ใจฉันคลายความห่วงและกังวล เธอคนดีอยู่ไกลสบายไหม ยังมอบให้ความหวังดีและห่วงหา ยังคิดถึงเธอคนดีทุกเวลา ฝากรักมาตามสายเทเลคอมพ์ เธอจะรู้บ้างไหมว่าคิดถึง ห่วงคำนึงเสน่ห์หาพาใจฝัน อยากบอกรักผูกพันหัวใจกัน แต่กลัวฝันของฉันไม่เป็นจริง
คำคำหนึ่งที่เคยพูดเมื่อหนึ่งปี ตราบวันนี้ฉันยังจำไม่จางหาย คำว่ารักรักเธอตราบวันตาย แม้นวอดวายมั่นคงช่วยนิรัน แม้หนึ่งปีที่รักเธอจะไร้ค่า แม้รู้ว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝัน แม้จะทราบเราคงได้แค่เพื่อนกัน แต่เรื่องนั้นฉันไม่เคยท้อใจ เพราะว่าเธอคือหนึ่งเดียวที่เฝ้ารอ จึงอยากขอแม้ดูเกินฝันใฝ่ ขอแค่เพียงเศษเสี้ยวจากหัวใจ ให้ได้ไหมกับฉันซักนาที.......
บนท้องฟ้ามีดาววับวาวแสง นภาแจ้งด้วยจันทร์อันสุกใส คืนวันเพ็ญแสงส่องผ่องอำไพ ดั่งเพื่อนใจคนเหงาเศร้าเดียวดาย น้ำค้างพรมร่างไหวใจสะท้าน กลางวิมานเดือนเพ็ญเป็นสหาย หากมีเธอมาอยู่คู่เคียงกาย หนาวคงคลายอบอุ่นซบหนุนนอน คุยกับดาวกับเดือนเหมือนคนบ้า เปล่งวาจาเลอะเลือนเหมือนจิตหลอน จะเหลียวมองหาใครให้เว้าวอน ต้องทอดถอนสิ้นสุดหยุดหวังปอง จึงต้องอยู่คนเดียวเปลี่ยวดวงจิต มิอาจคิดหาใครใจหม่นหมอง อยู่กับดาวกับเดือนเหมือนลำพอง ยังคงครองความเหงาความเศร้าใจ ฯ
ไม่มีอะไรจะบอกกล่าว กับเรื่องราวที่จบลง หากพูดไปคงไม่พ้นคำแก้ตัวอยู่ดี ไม่มีเหตุผลอะไร กับการที่ฉันจากไปตรงนี้ แล้วลืมความฝันที่เราเคยมี ทั้งที่มันฝืนใจ จะไม่ขอให้ยกโทษ หากเธอจะโกรธมันก็ได้ เพราะรู้ดีสิ่งที่ทำไป ไม่ควรได้รับการอภัยจากเธอ แต่จะบอกเธอสักอย่าง ว่าฉันไม่ได้พลั้งเผลอ ที่มารักกับเธอ ฉันเองก็ยินดี
ยามรู้สึกสะเทือนใจมากมาก ความลำบากในใจที่ว้าวุ่น ดูโดดเดียวอ่าวว้างไร้การุณ หากเป็นคุณคุณจะทำเช่นไร ในยามนี้ผนเหมือนอยู่คนเดียว ช่างโดดเดี่ยวอ่าวว้างในทางใหญ่ แต่เมื่อผมเข้ามาในกลอนไทย ดูเหมือนมีคนเข้าใจในตัวเรา ทำให้เรารู้สึกเหมือนมีเพื่อน ที่ย้ำเตื่อนที่เข้าใจช่วยคลายเหงา กลอนหลายบทที่มาตรงกับใจเรา ทำให้เศร้าทั้งอบอุ่นในยามเดียว ทั้งโคลอนน้ำแข็งและก็จัน ทั้งยังแคร์และตัวฉันยามเปล่าเปรี่ยว ร้อยดารายามรู้สึกอยู่คนเดียว ขอทุกคนมาเที่ยวในกลอนไทย
ฉันรักเธอที่ตรงไหน ตอบไม่ได้คำถามนี้ ก็ไม่เคยนั่งแยกความรู้สึกสักทีว่ารักตรงที่ดีหรือไม่ดีอย่างร รู้อยู่แค่ว่ารัก ความผูกพันมากนักไม่รู้มาจากไหน จากไหล่อุ่นที่พึ่งพา หรือแววตาที่หีที่ห่วงใย หรือความเสมอต้นเสมอปลายที่เธอมี เอาเป็นว่ารักทั้งหมด จากใจบริสุทธิ์หมดจดจากฉันคนนี้จะรักในส่วนที่ดีและไม่ดี เพราะทั้งหมดที่เธอมี ทำให้ฉันคนนี้รักเธอ